نړيوال ښکيلاک او د لرو بر افغان دازادۍ غورځنګ
بهرنيان ووتل او کرزى لاړ--- بيا؟
Ajab
08.12.2006
دوستانو سلامونه
راځئ داسې فرض کړو چې بهرنيان له افغانستانه وتلي او حامد کرزي هم پښې سپکې کړې دي. خو بيا څه ؟؟؟ بيا به يا خو قوماندانان پخپلو کې نښلي او يا به طالبان راځي. راځئ وګورو چې څومره خلک دې ته تيار دي چې بيا د ګلبدين او رباني د خپل منځي جګړې خولې ته ولوېږي او يا د طالبانو د "شريعت" ښکار شي؟
pattang
09.12.2006
وروڼو که دا فرضيه خدای پاک عملي کړي خو څټ او مخ به ګډېږو:
- اشغالګر چې دزمونږ دسپېڅلي کلتور دښمنان دي او قصدا زمونږ کلتور راخرابه
وي ورک به شي ، له مفتخوري به خلاص شو مونږ به خپلو ابتکار ونوته روزنه
اوپالنه ورکړو اودهېواد اقتصادي لارې به وسنجه وو٠
- غيرت به مو په ځای شي دافغان ننګ او نا موبه وساتل شي٠
- ګوډاکی کرزی اودهغه د cia کابينه به ورکه شي ٠
- پنجشيريان د شمالي ټلوالو غله او جنايتکاران به ورک شي٠
- دغلواولسي جرګه به بدله شي دقاچاقبران اوجنګي جنايتکارانومخونه به
ورک شي .
- په ښونځيواوادارو کې به پښتو ژبه هم مروجه شي .
- پښتنوته به خپل حق ورکړیشي داپارتايد رژيم به خلاص شي
- هيرو ئين به ورک شي
نوبيابه ملت طالب او نورو ګروپونو ته داسي ووايې :
تاسوټولو خپل وارونه تيرکړي ، اوس نوبت دهغو کسانودی چې سياسي توروالی ونلري اولاسونه يې په وينو ککړ نه وي ٠ اوکه يې نه منۍ نو دسوټي په زور يې درباندې منو٠
Ajab
09.12.2006
[quote:8b2f68da72="pattang"] اوس نوبت دهغو کسانودی چې سياسي توروالی ونلري اولاسونه يې په وينو ککړ نه وي [/quote:8b2f68da72]
ايا په افغانستان کې داسې خلک هم شته چې لاسونه يې په وينو ککړ نه دي؟ په داسې يو هېواد کې چې چا سره د نظر اختلاف لرل د مرګ جرم ګڼل کېږي هلته به داسې څوک هم وي چې په وينو کې لاس نه وي ککړ؟ که وي نو د بېلګې په توګه هغه څوک دي؟
[quote:8b2f68da72="pattang"] اوکه يې نه منۍ نو دسوټي په زور يې درباندې منو٠[/quote:8b2f68da72]
ددې مقصد دا شو چې ته خو لا د اوس نه د سوټي پريکټس کوې او لاسونه دې نه يواځې په وينو بلکې په ګريسو هم ککړ دي. نو بيا به همدا لړۍ پېل کېږي چې ته به د بل چا په سوټي سور افغانستان ته راځې او افغانان به بېرته تا په سوټي سوروي او داسې به دا لړۍ يو ځل بيا دوام کوي. ..... اخر حل يې څه دى؟
pattang
09.12.2006
دهغه چا لپاره چې په الماني پوهيږي :
09.12.2006 Junge Welt
»Die Afghanen sind völlig desillusioniert«
Über Pakistans Geheimdienstintrigen, die Schwächen der Karsai-Regierung in Kabul und die Macht der Kriegsfürsten fünf Jahre nach der US-Invasion. Gespräch mit Sarah Chayes
Die US-Amerikanerin Sarah Chayes (44) kam vor drei Jahren als Journalistin ins afghanische Kandahar. Heute leitet sie dort eine Genossenschaft zur Förderung lokaler Agrarproduktion (www.arghand.org). Sie spricht fließend Paschtu, die Landessprache des Südens. In ihrem nun erschienenen Buch »The Punishment of Virtue: Inside Afghanistan After the Taliban« (Penguin Press) schildert Sarah Chayes die Lage am Hindukusch fünf Jahre nach der US-Invasion.
Fünf Jahre nachdem die US-Armee die Taliban in Afghanistan in die Flucht geschlagen hat, wächst deren Widerstand gegen die Besatzungstruppen. Viele glauben, daß die Taliban schon bald die Mehrheit der afghanischen Bevölkerung auf ihrer Seite haben könnten. Was ist – aus US-Sicht – verkehrt gelaufen bei der Militäroperation »Enduring Freedom«?
Ich glaube nicht, daß es korrekt wäre, zu sagen, die Taliban hätten möglicherweise schon bald die Mehrheit der Afghanen hinter sich. Tatsächlich hat das Wiedererstarken der Taliban mit einer Art Invasion aus Pakistan zu tun, die die tiefe Desillusion der Bevölkerung über die afghanische Regierung auszunutzen versucht. Aber diese Desillusion ist nicht ideologisch begründet – weder religiös noch anderweitig –, ganz im Gegenteil: sie resultiert aus dem Alltag; wenngleich natürlich nicht auszuschließen ist, daß sie sich manchmal auch in der Sprache der Ideologie ausdrückt.
Die afghanische Regierung hat es versäumt, die Bevölkerung mit den grundlegendsten Dingen zu versorgen. Im wesentlichen behandelt sie die Menschen nicht besser als Vieh.
Die Fehler der Amerikaner in Afghanistan waren zweifacher Art: Zum einen haben sie für ihren Kampf gegen die Taliban zwielichtige Kriegsfürsten rekrutiert und ihnen obendrein noch zu politischer Macht verholfen, ohne auch nur irgendeine Form der Rechenschaft von ihnen zu verlangen. Zum anderen haben die USA die Zusicherungen der pakistanischen Regierung für bare Münze genommen und sind eine Allianz mit ihr eingegangen im Kampf gegen eine Bewegung – die Taliban –, die Islamabad in erster Linie selbst geschaffen hat. Weil die USA sich darauf eingelassen haben, sind sie nun in dessen Doppelspiel verstrickt.
Pakistan – als vermeintlicher Bündnispartner Amerikas im Kampf gegen den Terrorismus – spielt gleichzeitig eine aktive Rolle bei der Unterstützung der Taliban. Wie geht das zusammen?
Die pakistanische Regierung hat die Taliban geschaffen. Sie hat die religiösen Extremisten manipuliert, um ihre regionalen Pläne für die nächsten 30 Jahre voranzutreiben. Das hat sich auch nach dem 11. September 2001 nicht geändert – nur daß die pakistanischen Behörden diese Politik nun weitaus geschickter und heuchlerischer fortsetzten, um den Anschein zu wahren, die USA im Krieg gegen den Terror zu unterstützen. In Wirklichkeit arbeiten sie daran, ihn teilweise zu sabotieren.
Wußte der von Washington installierte afghanische Präsident Hamid Karsai davon?
Ja.
Wie sollte dann die US-Regierung nichts davon wissen?
Schwierig zu sagen, aber amerikanische Behörden können manchmal etwas naiv sein.
Welche regionalen Ziele verfolgt Pakistan?
Vorherrschaft über oder zumindest Destabilisierung von Afghanistan und Unterjochung der Paschtunen-Bevölkerung. Pakistans Ziele werden von der fundamentalistischen Militärclique bestimmt, den eigentlichen Drahtziehern hinter der Regierung; sie sind nicht unbedingt auch die Ziele der Bevölkerung des Landes.
Ein Zitat aus Ihrem Afghanistan-Buch: »[...] US-Truppen, die die zurückgekehrten Taliban bekämpften, befanden sich plötzlich in der seltsamen Lage, gegen einen Gegner antreten zu müssen, der ihnen von einem Land geschickt worden war, das vorgab, ihr Bündnispartner zu sein. Als Washington im Sommer des Jahres 2003 Pakistan mit 3,5 Milliarden Dollar belohnte, hatten die amerikanischen Truppen, die diese Nachricht im Fernsehen sahen, in der Tat allen Grund anzunehmen, daß ein großer Teil dieser Steuergelder von US-Bürgern eben jenen Taliban zufließen würde, deren Angriffe sie niederschlagen sollten. Mit anderen Worten: Washington unterstützte Terroristen, die es gleichzeitig zu bekämpfen vorgab. Der Krieg gegen den Terror war eine Farce.« Wie reagierte die amerikanische Öffentlichkeit auf diese brisanten Enthüllungen?
Es erstaunt mich immer wieder, wie wenig die amerikanische Öffentlichkeit an den Nachrichten über Afghanistan interessiert ist. Vielleicht liegt es auch daran, daß das Geschehen im Irak alles andere überlagert.
Sie schreiben über einen aufsehenerregenden Vorfall, zu dem Sie 2001 mit Hilfe von Augenzeugen recherchiert haben. Den Beitrag aber wollte der zuständige Redakteur beim US-Sender National Public Radio, für das Sie damals gearbeitet haben, nicht ausstrahlen. Worum ging es da?
Es ging um einen dieser Kriegsfürsten – einen gewissen Gul Agha Shirsai, der mit seinen Männern die Stadt Kandahar eroberte. Allerdings nicht von den Taliban, sondern von einem Verbündeten Karsais, der nach der Aufgabe der Taliban die Kontrolle über die Stadt innehatte. Shirsai war von der US-Armee dazu angestachelt worden, von derselben Armee also, die gleichzeitig auch Präsident Karsai stützen sollte. Amerika verhalf auf der einen Seite Hamid Karsai zur Präsidentschaft in Afghanistan, verhinderte aber gleichzeitig, daß er seine eigenen Gouverneure ernannte. Diese Art, ein neues Afghanistan zu errichten, war von Anfang an zutiefst widersprüchlich.
Wie hat National Public Radio die Ablehnung begründet?
Man hat mir damals gesagt, daß das niemanden interessieren würde. Außerdem sei zu einem späteren Zeitpunkt noch genug Zeit für Berichte über solche vermeintlichen Querelen zwischen afghanischen Stammesgruppen. Im Grunde haben sie die eigentliche Bedeutung dessen, was ich da zu beschreiben versuchte, nicht erkannt. Statt dessen wollten sie mehr Material über die Taliban und ihre Grausamkeiten.
Sie sagen also, US-Spezialeinsatzkräfte hätten ganz gezielt einen Kriegsfürsten gegen den von Amerika gestützten Hamid Karsai, damals noch Interimspräsident, aufgestellt. Das ergibt auf den ersten Blick keinen Sinn. Wie erklären Sie sich das Vorgehen?
Die einzige Erklärung, die ich dafür finden kann, ist, daß es sich dabei möglicherweise um eine stillschweigende Abmachung mit der pakistanischen Regierung gehandelt hat. Der dortige Geheimdienst ISI hatte Shirsai im Oktober 2001 der amerikanischen Botschaft in Islamabad vorgestellt. Nachdem der pakistanische Nachrichtendienst 1994 die entscheidende Rolle bei der Schaffung der Taliban-Bewegung gespielt hatte, galt er den Amerikanern nun als wichtigster Verbündeter bei ihrem Unterfangen, das Taliban-Regime zu stürzen. Ich nehme daher an, Islamabad hatte die Ernennung Shirsais zum Gouverneur von Kandahar zur Bedingung für die Unterstützung im Kampf gegen die Taliban gemacht.
Warum sollte sich die US-Regierung ausgerechnet den Vorstellungen Pakistans beugen?
Zum Teil geschah dies aufgrund von Ignoranz: Amerika hatte in den 1990ern nur wenige Posten in Afghanistan, und daher auch nur wenig neutrale Informationen. Nach dem 11. September 2001 hat man eilig einige ehemalige CIA-Agenten sozusagen aus dem Ruhestand geholt, ihre Adreßbücher durchgesehen und ihre Freunde vom pakistanischen ISI angerufen, mit denen sie in den 1980er Jahren gegen die Sowjets zusammengearbeitet hatten. Man hatte im Grunde keinerlei Kenntnisse darüber, inwieweit sich pakistanische mit afghanischen Interessen vertragen würden. Darüber hinaus sind derartige Zusammenschlüsse auch immer eine Frage von Machtpolitik. Mit seiner größeren Bevölkerung, seinem Entwicklungsstand und insbesondere den Nuklearwaffen hat Pakistan mehr Gewicht in der internationalen Politik als Afghanistan.
Letzten Endes hat General Musharraf die US-Entscheidungsträger äußerst geschickt getäuscht, indem er sie hat wissen lassen, daß er gegen islamischen Extremismus in der Region ist – während er ihn gleichzeitig instrumentalisiert. Musharraf hat den Westen von seiner Alternativlosigkeit überzeugt, nach dem Motto: Entweder behalte ich die Oberhand, oder die Mullahs werden sie haben. In Wirklichkeit hat er sich mit den Mullahs verbündet. Außen vor bleiben bei diesem Deal die Interessen der meisten Pakistaner.
Gemeinsam mit Quayum Karsai, einem Bruder des afghanischen Präsidenten, haben Sie in Afghanistan einen Acht-Punkte-Plan zur Bekämpfung der Warlords ausgearbeitet, den Sie sowohl Hamid Karsai vorgestellt haben als auch den amerikanischen Topmilitärs vor Ort. Im ersten Punkt der Aufstellung heißt es: »Beginnen Sie bei Gul Agha Shirsai«; der zweite lautet: »Finden Sie einen Ersatzmann«. Wenngleich Ihr Plan Unterstützung fand, wurde er nie umgesetzt. Woran lag das?
Letztendlich ist Shirsai als Gouverneur von Kandahar abgelöst worden – allerdings durch seinen besten Freund. Er kam ein zweites Mal auf diesen Posten und wurde 2005 erneut abgesetzt.
Die Zurückhaltung bei der Durchsetzung des Plans resultierte aus der Haltung der USA: Wir brauchen diese Männer, damit sie uns im Krieg gegen den Terror helfen ... Dabei wurde völlig außer acht gelassen, daß es ja genau die unverantwortliche Regierungsführung von Männern wie Shirsai war, die die afghanische Bevölkerung so sehr empörte und dazu beitrug, sich nach Alternativen umzusehen, die ihnen die zurückgekehrten Taliban vermeintlich anzubieten hatten.
Welche Rolle spielte der Kriegsfürst Gul Agha Shirsai tatsächlich?
In erster Linie hat er das Geld, das für den Wiederaufbau bestimmt war, gestohlen. Er spielte Stammespoker und erlaubte seinen Milizen und Schlägern, die Bevölkerung auszurauben. Des weiteren befolgte er die Weisungen des ISI, insbesondere indem er wegschaute und absichtlich nicht sehen wollte, was vor sich ging; und er unternahm nicht das geringste, um größere Angriffe von seiten der Taliban oder des ISI zu verhindern.
Sie haben einmal gesagt: »Kriegsfürstentum fördert Terrorismus«. In welcher Weise bedingen sich diese beiden Phänomene?
Kriegsfürstentum heißt, sich mit Hilfe von Waffengewalt Zugang zu allen möglichen Arten von Reichtümern des Landes und seiner Bevölkerung zu verschaffen, durch erzwungene Schmiergelder, Lösegelder, willkürliche Gewalt und so fort. Nachdem die afghanische Bevölkerung nun seit fünf Jahren darunter leidet, hat sie genug von dieser Regierung und interessiert sich nicht dafür, wer sie einmal ablösen wird. Die Menschen in den Dörfern sind nicht mehr bereit, ihren Kopf für diese Regierung hinzuhalten, wenn sie des Nachts von Taliban-Kämpfern »besucht« werden. Im übrigen, was Kandahar betrifft, bestand die Regierung vor Ort ohnehin aus einem Agenten des pakistanischen ISI, der zudem noch die Rückkehr der Taliban protegiert hat.
Der Polizeichef von Kabul, Muhammad Akrem Khakrezwal, der ein guter Freund von Ihnen war, wurde im vergangenen Jahr bei einem Moscheebesuch in Kandahar ermordet. Offiziell wurde von der Tat eines Selbstmordattentäters gesprochen. Sie halten das für unglaubwürdig, zumal die zuständigen Behörden keinerlei Interesse gezeigt haben, dieses Verbrechen aufzudecken. Von wem und warum wurde Akrem Khakrezwal getötet?
Ich habe keinen Zweifel daran, daß der Mord an Khakrezwal vom pakistanischen Geheimdienst geplant und in Auftrag gegeben wurde – in Komplizenschaft mit der Provinzregierung Kandahars. Khakrezwal wurde ermordet, weil er zehn Jahre lang alles versucht hat, um die pakistanischen Machenschaften in Afghanistan aufzudecken. Er war ein echter Brückenbauer, jemand, der mit den Leuten aus allen Ecken Afghanistans zurechtkam und von ihnen anerkannt wurde, ungeachtet ethnischer Unterschiede. Und er war ein vielversprechender Beamter, der mit Sicherheit eine große politische Karriere vor sich hatte.
Viele der Menschen in Kandahar, die noch 2004 große Hoffnung auf ihren paschtunischen Stammesgenossen Karsai gesetzt hatten, sagen heute, daß sie ihr Vertrauen in die Regierung in Kabul verloren haben.
Präsident Karsai hatte niemals den Mut, den Vereinigten Staaten die Stirn zu bieten und mit dem Mandat des Volkes, das ihn damals noch stützte, sich gegen die Herrschaft der Kriegsfürsten zu stellen, die Amerika ihm diktieren wollte. Karsai hat es ebenfalls nie gewagt, sich gegen Pakistan zu erheben. Nach dem Frühjahr 2003 hat er, so scheint es, aufgegeben und zugelassen, daß Korruption und Stümperei seine Regierung verschlingen.
Der Titel Ihres Buches, in dem Sie Ihre Erfahrungen in Afghanistan schildern, lautet: »Die Bestrafung der Tugend«. Was hat Sie dazu bewogen?
Er bezieht sich – nicht ohne Galgenhumor – auf die berüchtigte Religionspolizei der Taliban: dem Ministerium »für die Förderung der Tugend und die Bestrafung der Lasterhaftigkeit«. Als mein im vergangenen Jahr ermordeter Freund Muhammad Akrem einmal von einem der Warlords – der daraufhin zur Belohnung auch noch zum Gouverneur der Provinz ernannt wurde – im Polizeihauptgebäude in Masar-i-Scharif belagert wurde, habe ich im Scherz zu Akrem gesagt, daß diese Regierung geradezu das Gegenteil davon sei: die Förderung der Lasterhaftigkeit und die Bestrafung der Tugend.
Das Gespräch führte Andrea Bistrich
larghonay1
10.12.2006
اجب صيب او نورو دوستانو سلامونه !
دا سمه ده چې مونږ پر دې دولت نيوكې لرو او بې شكه وايو چې دا يو بې كفايته دولت دى او له منځه وړل يې غواړو خو له منځه وړل په دې مانا نه دي چې له افغانستان څخه دې د ناټو ځواكونه ووځي او ميدان دې بيا پاټكيانو او ټوپكيانو ته پرېږدي.
بلكې د كرزي او دغې كابينې پر ځاى يو وړ بديل غواړو.
دا سمه ده چې د كرزي صيب د واكمنۍ پر وخت هغه ټوپكيان او جبهه يي جګړې نشته كومې چې د رباني او ګلبدين تر منځ وې خو د هيواد حالات ورځ په ورځ داسې يو لوري ته روان دي چې له هغو جګړو به خداى مه كوه بدې ورځې ووينو.
اوس كرزى صيب او كابينه يې يوازې مافيا ته كار كوي او افغانستان د مافيا له پاره يو ښه ډګر دى.
كوشان صيب ښه خبره كړې او ورسره موافق يم خو كه د سياسي ګوندونو همدا حال وي نو خداى خبر چې پنځه كاله پس هم پښتانه يو په زړه پورې ملي ګوند او ملي مشر ولري.
بايد پښتانه كوښښ وكړي چې ملي ګوند او ملي مشر ولري او د كرزي په دې پاتې موده كې يې پر خلكو وپېژني.
په همدې هيله
ستاسو لاروى
pattang
10.12.2006
لرغونيه سهوه کوې !
ناتو دشورای نظار په ګټه کارکوي که کرزی لري هم شي شورائي نظار به حاکمه وي.
دطالبانو په وخت کې هم ناتو شورائې نظار ته مخبري کوله او درباني سفارت ته به
ئې مالومات ور کاوو ( دسترګو ليدلی حال ).
پاړسو ښه زده کړه پښتني هويت هېر !
پښتانه يوه ګوند، اتفاق اويوه ملي رهبر ته ضرورت لري ،جګۍ جګۍ دې په درد نخوري ٠ دائي يوه لاره دی بله نشته او يا به تل غلام يې ، اوس خو شورايې غدار ټول قدرت په لاس لري که له طالبه ونه ډار شي ولاکه دې په کابل کې پرېږدي اوس خپل سوچ ښه ووهه او سادګي به لرې کړو له پردي زويه ړنده لور هم ښه ده .
larghonay1
11.12.2006
پتنګ لالا هيله ده چې بې ځايه ځان ستي نه كړې !
وروره لومړى خو دا چې د طالب هيڅ وېره نشته .
د طالبانو جاهلانه تحريك د ناټو د قواوو د راتګ له پاره يوه سريزه يا مقدمه وه او كه په لږ ساده ژبه يې ووايو نو دغه اوسني امريكايان او ناټو پر طالبانو سپاره راغلل او طالبان يې وسيلې وې.
دا خبره دې سمه ده چې نن سبا په افغانستان كې بهرنيان د پاړسو پلويان دي، د نظار شورا حاكمه ده او پښتانه محكوم دي خو د دې درملنه دا نه ده چې بيا دې د پنجابيانو لكې ونيسو او طالبان يا نور پاټكي ګوندونه دې راولو.
مونږ بايد دې ته ښه سوچ وكړو چې په نړۍ كې هيڅ داسې حكومت نشته چې سل په سلو كې په خپلو مټو ولاړ وي .
كه د افغانستان تېر تاريخ ته هم وګورو نو هيڅ داسې خپلواك حكومت به بيانه مومو چې د هيچا له مرستې پرته يې حكومت كړى وي.
نو نن سبا پښتنوته په كار دي چې د همدغو تربرو يانې نظار شورا څخه زده كړه وكړي .
ځكه د نظار شورا جهاد هم د ځان له پاره ځانګړى كړ، اوس له بهرنيانو هم د خپلو ګټو له پاره كار اخلي.
وروره اوس پښتانه هيڅكله هم داسې قوت نه دى چې په خپلو مټو به دا ستونزې حل كړي، بلكې خامخا چا مرستې ته اړتيا لري.
پتنګ صيب مونږ خو د پاكستان، ايران او عربو مرستې او نيتونه وليدل چې د افغانستان له بېخه وركولو پسې يې راخيستې وه.
نن هم د پښتنو جهالت د دې لامل شوى چې د نړۍ په خلكو كې د ټيرورسټ ، بل او بل په نامه يادېږي.
ولې په يوه پاړسيوانه سيمه كې څوك ښوونځى نه سوزوي؟
په همدغه اوسني حكومت ، پارلمان او قضا درېواړو كې د پښتنو شمېره زياته ده خو له بده مرغه چې د سولې فرهنګ نه لري او ورسره دا كمال هم نه لري چې بهرنيان څنګه د خپلو ګټو له پاره وڅرخوي ، او په څنګ كې يې شماليان همدا كمال لري.
هم سوله غواړي او هم بهرنيان لكه لاټوګان د خپلو ګټو له پاره څرخوي او د هغه جهاد وياړ چې ماوتا پكې ورك شوو، ووژل شو او تباه شو او دوى خپل تجارتونه كول اوس يې وياړ هم يوازې د دوى دى.
زه نه پوهېږم چې پتنګ صيب تاسو ولې بيا يوې بلې ګډوډۍ ته خوشاله يئ؟
كاشكې داسې سوچ او فكر وكړئ چې له موجوده امكاناتو څخه د خپل ملت له ګټه كار واخلو او تل په دې تمه نه شو چې ته بيابه يوه ګډوډي پېښېږي او مونږ به پكې خپل كبان ونيسو .
نن سباد نړۍ ټول مبارز ګوندونه د هيواد په ورانۍ خپه كېږي او خپله مبارزه په سوله ايزه توګه كوي
نوره نو ستاخوښه
خو ګلبدين، ملاعمر او نور دې ټول بې وفا دي نو ځكه خو زه وايم :
كه معشوقې بې وفا نه واى
پتنګ به ولې ځان په اور ستي كاونه
پتنګ صيب ته په پوره درناوي
ستاسو لاروى
ghafar
11.12.2006
عزتمنو دوستانو سلامونه او نېکې هیلې !
larghonay1 لیکي:[quote:2a0929d4c1]نن هم د پښتنو جهالت د دې لامل شوى چې د نړۍ په خلكو كې د ټيرورسټ ، بل او بل په نامه يادېږي.
ولې په يوه پاړسيوانه سيمه كې څوك ښوونځى نه سوزوي؟ [/quote:2a0929d4c1]
ګرانو دوستانو د ښونځیو سوځل اوږدمهاله زیانونه لری . مونږ د دې شاهدان یو، چې د تېرو نیږدې درې لسیزو جنګ جګړې او تاو تریخوالئ په هر دلیل چې ؤ او دئ د پښتنو اکثر مېشتو سیمو کې شوي او کېږي،چې د هغو په نتیجه کې یا ښوونځي له منځه لاړل او یا که موجود هم وو د امنیتی لاملونو له کبله تدریس و نه شو او اوس هم نه کېږي. دغه واقعیت جبراْ دا نتیجه لري، چې د دغو سیمو نیږدې یو نسل نجونې او هلکان بې سواده لوئېږی او د دغو سیمو اقتصادی ودې او مدنی ټولنې جوړولو په وړاندې سترې ستونزې را منځته کوي ! دا واقعیت د دې معنی هم لری، چې د دغو سیمو خلک د ګران هېواد نورو سیمو وګړو سره د زده کړې او پوهې په یوې مثبتې سیالۍ کې نور هم وروسته پاتې کېږي، چې د هغه جبران آسان کار ندئ.[quote:2a0929d4c1]کاشكې داسې سوچ او فكر وكړئ چې له موجوده امكاناتو څخه د خپل ملت له ګټه كار واخلو او تل په دې تمه نه شو چې ته بيابه يوه ګډوډي پېښېږي او مونږ به پكې خپل كبان ونيسو .
نن سباد نړۍ ټول مبارز ګوندونه د هيواد په ورانۍ خپه كېږي او خپله مبارزه په سوله ايزه توګه كوي [/quote:2a0929d4c1]
لرغونیه وروره تاسو یو مهم ټکئ په ګوته کړئ دئ ! پښتانه خو څه، مونږ افغانان باید په دې پوه شو، چې هېڅ کوم ګاونډي هېواد او یا نورو سره د سیالۍ او یا مقابلې وس او توان نلروو. مونږ په دې هم پوهېږوو، چې نړېوال ځواکونه د خپلو ګټو د ساتلو لپاره د ملګرو ملتونو د پرېکړې له مخې افغانستان ته راغلي دي . خو که مونږ غواړوو د خپل هېواد له بربادۍ څخه وژغوروو، نو زمونږ یواځینئ چانس دا دئ،چې د دغو او ګاونډیو هېوادونو ګټو پر ضد نه، بلکې د هغو ګټو په بهیر کې د خپل هېواد لپاره اعظمی ګټې تر لاسه ګړوو !!
که د هېواد په یوې سیمې کې د کار شرایط برابر وي باید چې بې له ځنډه د بیا ودانولو کارونه پیل شي . مونږ باید په هرې آبادۍ چې د هېواد په هرې څنډې کې کېږي خوشحاله شو او د څو بدو کسانو په پلمه د نورو قامونو هېوادوال خپل دښمنان و نه بولو. که مو غوښتي وي مونږ کولای شو نورو هېواولو سره د زده کړې، پوهې او نور ټولنیز پرمختګونو [color=blue:2a0929d4c1]مثبته سیالۍ[/color:2a0929d4c1] وکړوو .
په درناوي
larghonay1
11.12.2006
غفاره ګله خبرې دې ښې دي خو كږې دي!
مونږ بايد هيڅكله دا ونه منو لكه تاسو چې ويلي:
[color=red:8574b555ad]اقتباس
که د هېواد په يوې سيمې کې د کار شرايط برابر وي بايد چې بې له ځنډه د بيا ودانولو کارونه پيل شي .[/color:8574b555ad]
دې ته نا انډوله پرمختګ وايي چې له ښو يې بدې پايلې ډېرې دي.
كه د كرزي د بې كفايته حكومت همدا حال وي نو لس كاله پس به د پښتنو او شمالي سيمو د زمكې او اسمان هومره توپير وي چې دا بيا د نه زغملو دى.
مونږ بايد د هيواد په هره سيمه خوشحال شو خو بايد انډول پرمختګ په پام كې ونيول شي . خو له بده مرغه كرزى صيب له پښتنو سره په دروغه سترګك وهي او پاړسيواناو ته كار كوي .
دا سمه ده چې مورنۍ ژبه يې پاړسي ده خو پښتو هم د دې هيواد د وګړو ژبه ده او پښتانه هم د دې هيواد اوسيدونكي دي .
زما په نظر كه چا د كرزي پرونۍ ژړا اوريدلي وي چې د بشري حقونو په نمايشي مراسمو كې يې وكړه نو ټول به په دې ګروهه وي چې كرزى صيب بايد بېرته همغه څادر ټك وهي چې ده شماليانو ته ويل چې زه تاسو ته له يوه څادر سره راغلى يم او امريكاته مخه كړي.
ځكه ده پرون وويل: (مونږ نه د تروريزم مخه ونيوله چې له پاكستانه راځي او نه مو د ايتلافي ځواكونو د هغو بمباريو مخه ونيوله چې په بې ګوناه خلګو يې كوي.).
تاسو د ښاغلي كرزي دې پورتنۍ جملې ته سوچ وكړئ چې څه ترې اخلئ؟
زما په نظر دى تر شاشجاع هم بد تر دى .
ځكه شاشجاع هم خلكو ته ويل چې ((قيام را قوام بدهيد))
خو كرزى وايي زه بې وسه يم امريكا دې هم د نر غوندې بمبارۍ كوي او پاكستان دې هم ټرورستان رالېږي خو زه به د مكر ژړا كوم.
په پاى كې زه وايم مونږ بايد اوس مهال د بهرني ځواكونو د ويستلو هڅه ونه كړو او نه دا توان لرو خو بايد داسې يو ولسمشر ولرو چې د بهرنيانو څخه د ملت په ګټه كار واخلي نه داسې چې يوازې سترګك وهي او ژاړي.
monir
11.12.2006
ګرانو لوستونکو سلامونه ،
عجب خانه وروه یوه فرضی موضوع دې مطرح کړې ده،چې ځینې لکه د پتنګ ورور پشان ټوکې ټکالې یا لږ تر لږه طنز ته ورته لیکنې کوي او ځینې بیا لکه لرغونئ ورور د خپلو نورو لیکنو پر ضد لیکنې کوي :
پتنګ لیکې: [quote:9ffa0048a0]- اشغالګر چې دزمونږ دسپېڅلي کلتور دښمنان دي او قصدا زمونږ کلتور راخرابهوي ورک به شي [/quote:9ffa0048a0]
عجب طنز ! دلیکنو څخه یې ښکاري، چې پتنګ ورور د هغو اشغالګر و په یوه هېواد کې ژوند کوي، چې ګواکې زمونږ د سپېڅلي کلتور دښمنان دي. دلته د جرمنی ژوند کچه نه، خو د میلیونونو هېوادوالو په څېر ژوند اوس ممکن دئ.راشه افغانستان ته او د خپل سپېڅلي کلتور څخه دفاع وکړه .
لرغونئ یو ځل پتنګ ته لیکي :[quote:9ffa0048a0]نن هم د پښتنو جهالت د دې لامل شوى چې د نړۍ په خلكو كې د ټيرورسټ ، بل او بل په نامه يادېږي.
ولې په يوه پاړسيوانه سيمه كې څوك ښوونځى نه سوزوي؟ [/quote:9ffa0048a0]
کله چې دا واقعیت درته روښانه شو نو غفار ورور ته د دې جملې لیکل بې ځایه دئ :
[quote:9ffa0048a0]مونږ بايد د هيواد په هره سيمه خوشحال شو خو بايد انډول پرمختګ په پام كې ونيول شي .[/quote:9ffa0048a0]
د هېواد د بېلابېلو سیمو د بیا ودانولو د انډول په پرتله کولو کې باید چې د د غو سیمو د امنیت انډول له پامه و نه غورځوو !
په درنښت
11.12.2006
سلامونه!
لرغونی صیب د کرزی صیب په اړه لیکی چې :
[quote:0ea524246a]دا سمه ده چې مورنۍ ژبه يې پاړسي ده خو پښتو هم د دې هيواد د وګړو ژبه ده او پښتانه هم د دې هيواد اوسيدونكي دي .[/quote:0ea524246a]
لرغونی صيب پر تا سلام او پر قلم دې برکت شه چې د بي پښتونولۍ يوه غټه ريښه دې په ډاګه کړه ! ښآ، ښه دا(؟) خبره دآ (!) دا د دريم شاه شجاع مور پښتنه هم نه ده ، ځکه يې په لويه جر ګه کې د پښتو ژبې د ملي کيدلو پر ضد پټ سنګر نيولی و؟؟ ؟ مبارک شه ! مبارک !
larghonay1
12.12.2006
نه پوهېږم چې khaishkai صيب څه ډول تحليل كوي زه خو د ده په ليكنه هيڅ پوه نه شوم نه پوهېږم چې نور به پرې پوه شوي وي او كنه .
ما خو هيڅكله ضد او نقيض ليكنه نه ده كړې زه هر وخت وايم چې پښتانه بايد شعوري مبارزه وكړي او دا چې ما ليكلي چې په شمالي سيمه كې ښوونځى نه سوزول كېږي دا مې ښوونځيو سوزوونكو ته پيغور وركړى او د دې په خاطر چې پښتانه بايد مثبته سيالي وكړي ، له تربرو سره ځانونه سم كړي، خپله ژبه ورسره سمه كړي او خپل ژوند ورسره برابر كړي .
زه بيا هم وايم چې د هيواد په هره برخه كې پرمختګ ته بايد خوښ شو خو انډول پرمختګ ، نه دا چې يو لوري كې جګړه ماران او اجيران هڅول كېږي او بل لورى زده كړه كوي، د پرمختګ په لور ځي او د نړيوال كيدو خواته هڅول كېږي.
او ځواكمن صيب ته وايم : له بده مرغه چې دا واقعيت دى چې د كرزي مور پاړسوانه ده او دا كوم تور يا تهمت نه، بلكې اظهرمن الشمس ده.
ع کريم حليمي
12.12.2006
درنو او قدرمنو وړونو !
ځواکمن صاحب ،غفار صاحب او پتنګ صاحب ٠٠٠٠٠
زما سلامونه او احترامات ومنۍ !
تاسو ډېر ښه بحث را اخستی دي ، خو يوازي د نن ورځي پر مشکلاتو بحث
کوۍ ، او د راتلونکي مشکلاتوته تاسو ډير په سپکه سرګه ګوری ،
دا مه هېره وۍ چه پېش بيني هم بايد ولرۍ ، نن درې شکلات لرۍ خو صبا يو
بل مشکل پر اضافه کيږي او درېيم صبا بل پر بالا کيږي ،
هم د نن غم خوره سۍ او هم د صبا !!!
جناب لرغوني صاحب د صبا د غم خبره کړې او تاسو څرنګه يا ولي سترګي
پر پټي کړي دي ، دا د پښتنو لوی مشکل دی چه باران اوري بامونه ګلوي
[quote:37f01ff8aa]بايد پښتانه كوښښ وكړي چې ملي ګوند او ملي مشر ولري او د كرزي په دې پاتې موده كې يې پر خلكو وپېژني. [/quote:37f01ff8aa]
که دغه خبره د پامه غورځوۍ ،د صبا حال به مو تر نن بدتر وي
هغه قوم ته ساده ويل کيږي چه د صبا غم نه ويني او پر مشکلاتو مجلس کوي
او عمل ئې نه وي ، او که چيري بياوي ، نوکله چه اوبه ئې سږمو ته راورسيږي
جنګ شروع کړي ٠ نو بيا د خپلی ساده ګۍ مړ سي او مشکل ئې حل سي
او غم ئې زوی ته پاته سي ، او بچی ئې هم پر هغه کوڅه روان وي هغه باباچه
يي پر تللی وو !!!!
د نن د مشکلاتو حل صبا کيږي په دې شرط چه صباته پلانونه او ګړن لاره
ولرۍ ٠ صبا تاسوڅه کوۍ ؟؟؟؟؟
daud
13.12.2006
درنو او قدرمنو وطنوالو سلامونه او احترامونه !
دګران افغانستان څخه دبهرنیو تجاوزګرو او جنایت کاره قواوو وتل او د هغوئ دمزدورې او وطن او اوولس ته خاینی ادارې ورکوالئ او سقوط یوه فرضی او خیالی مساله نه د ه بلکه حتمی اوبی له شک او شبهی څخه به دوطن دازادئ او استقلال دبیا احیا او په لاس راوړلوزیرئ د ټولو ازادی خواهانو او وطنپرستانو زړونو ته دطراوت او خوښئ قوت ورکړی اودافغان وولس د له منځه تللی وقار او حیثیت جنډئ به بیا په
رپیدو شي .
که دافغانستان تاریخ ته ژور نظر وکړو په دغیرتی وطن کې د هر متجاوز ،یرغلګر ،متکبر ،ظالم او ستمګر ککرئ ماتې شوی او په تور مخ او ټیټو سترګو ګوډ اومات له دی پاکی خاوری څخه شړل شوی .
چه انشاالله دجهان خوړونکی امریکا او دهغوئ د اجیرانو به هم دغه برخه لیک وی .
پاته شوه ددی وحشیانو دورکیدو څخه وروسته دافغانستان حالت چه څه به کیږی او څه حالت به راځی ؟
ددې پوښتنې دارزونې دپاره دوه مهم فکتورونه دپام وړدی:
اول : دافغان وولس هوښیاری ،زیرکي او د تیرو شویو واقعاتو څخه پند اخستل
دوهم : دټولو سیاسی شخصیتونو ،ګروپونو . ډلو ،سازمانونو ،جریانونو او ګوندونو اصالت ،رسالت ،صداقت ،اخلاص او وفاداری د افغان وولس اوملی ارزښتونو په مقابل کې
افغان وولس باید دسیاسی شعور او خپل سرنوشت ساز قدرت څخه کار واخلی او په داسی اشخاصو او ډلو پسی ولاړ نه شی چه موقف یی دوولس او دهغی د ګټو په ضد وی ، شیطانا ن او پیران سره بیل کړی او د ستمګرانو او خارجی اجنتانو په مداریتوب او سیاسی فتنو نور ځانونه ونه غولوی او ددوئ مکارانه او مذبوحانه تلاشونه په نطفه کې خنثی کړي .
دافغان وولس دپاره ترټولو اساسی او بنیادی مساله پوهه او اګاهی په دې ده چه ددې خاورې اصلی مالک او څښتن دوئ دی او داددوئ حق او فیصله ده چه څرنګه سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی او فرهنګی نظام په خپل وطن کی جوړوي او ددغه نظام دادارې او رهبرئ دپاره چاته او ترکومو شرایطو لاندی وظیفه او ماموریت ورکوي . بله هیڅ مرجع اومقام ددي صلاحیت او واک نه لری چه په افغانستان کی خپلی نسخی او تجربی عملی کړی ،او یا د توپونو او هوایی بمباریو په وسیله یوه مزدوره او خایینه اداره په وولس ور تحمیل کړی .
افغان وولس باید عملاباید وښیی چه دسیاسی قدرت اوواک اصیلترینه ،اساسی ترینه ،برترینه او لمړئ ترینه سرچشمه همدوئ (افغان وولس ) دي او یوازې هم دا وولس دئ چه دخپلو سیاسی ، اجتماعی ،قتصادی او کلتوری امورو داجرا ،تغیر ، ترقئ اوتقویی دپاره باید تصمیم ونیسی او قاطعانه فیصلی او انتخاب وکړی نه
یو شخص ، ډله او ګوند او یا کوم خارجی قوت او قدرت ترهر نامه او عنوان لاندې .
افغانستان دافغانانو شریک کور دئ او ددې کور واک یوازې دافغانانو دئ چه په څه طریقه ئی سمبالوی ا و جوړوی نه د استعمارګرانو او یرغلګرودیکته او تحمیل دخپلوشیطانی هوسونو او طاغوتی پلانونو او هدفونو دلاسته راوړلو دپاره.
دافغانستان دټولو بدمرغیو او مصیبتونو عمده او اساسی علت دوولس ددغه حقه او مسلم حق (قدرت )غصبول او ترپښو لاندې کول دیو غاصب او ستمګر شخص ، کورنئ ، ګوند او تنظیم له لوری او یا دخارجی تجاوز ګرانو او دهغوئ د کاسه لیسانو له طرفه کله په مستقیم او کله په غیر مستقیم ډول سره دئ .
تراوسه پورې ددی ټولو بدمرغیو او کړاوونو بار دافغان وولس په او ږو بار وو او باردئ حال دا چه ټول تحولات معاملی او فیصلی د وو لس په غیاب کې شوی دی او یوازې قربانی او بربادی یی ددوئ په برخه رسیدلی دی ،دوولس څخه دیوې وسیلی په توګه کاراخستل شوئ دئ اود چټلو او غیر انسانی اهدافو دلاسته راوستلو دپاره استعمال شوی دی .
تر څو چه دوولس مقام منحیث د اصیلترینه مرجع د قدرت احیا او ونه پیژندل شی او صلاحیت يی د سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی او فرهنګی نظام د جوړولو او ړنګولو په رسمیت ونه پيژندل شی دټولنی مشکلات او پرابلمونه قابل د حل نه دی او افغانی تراژیدی به نوره هم روانه وی ، او هر نظام چه دوولس دارادی ، تصمیم او فیصلی په بنیاد استوارنه شی که هرڅومره یی ښایسته کړو ،وئی ستایو او تبلیغ یی کړو ،مردود دئ،منفوردئ، مشروع به نه شی ،ثبات به پیدا نه کړی او دړنګیدو په انتظار به ساعتونه او دقیقی شمیری ځکه وولسی پایه او منشا نه لری ، رابطه یی دوولس په ځائ دپردیو سره ده .دداسی نظامونو ساتنه او بقا یوازی په زور او دپردیو قووتونو په موجودیت او حضور سره اجراکیږی،که دادوه عوامل ( زور او خارجی قووتونه )له منځه لاړ شی د رژیم ټغر هم ټول دئ او محوکیږی چه ډیر ښه مثال یی د افغانستان امریکایی ، تحمیلی او خاینه اداره ده چه د خارجی قووتونو په وحشیانه زور سره منځ ته راغله او اوس ځنکدن کوی او دناوولی ژوند اخری سلګئ وهی .
افغان وولس باید نور په دامید او هیله ونه اوسی چه خارجی قووتونه او دهغوئ اجیران به ددوئ ددی عظیمو او درنو مشکلاتو د حل لاره راوباسی او د موجوده او راتلونکی ژوند د سمون او اصلاح دپاره به یی ددردونو دارو شی ، بلکه پخپله باید ددغه درنی او تاریخی وظیفی او مسولیت دپاره چه د نظام جوړول دی مټی راونغاړی ا و دعمل ابتکار په خپل لاس کی ونیسی او داواقعیت درک کړي چه هیڅ خارجی قوت او دهغوئ نوکران او غلامان نه غواړی چه افغان وولس د په سوله اوارامئ سره ژوند وکړی او د یوه ازاد او مستقل وولس په څیر د وځلیږی ،ځکه ددوئ ګټی دوولسونو په اشغال او غلامئ کی دی ،نه دوولسونو په ازادئ او استقلال کې
نور نوباید دوطنفروشانو اوملی خایینینو د توطیو او دسیسو ښکارنه شی اوپه پوره هوښیارئ او زیرکئ د داخلی او خارجی ستمګرانو او سیاسی شیطانانو شوم پلانونه او نقشی شنډې کړی او په خپل لیاقت او اهلیت سره دافغانستان دبرخ لیک په تعینولو کی خپل تاریخی رسالت اداکړی .
دوهم : هغه اشخاص ،ډلې ،سازمانونه اوګوندونه چه په افغانستان کی په سیاسی هلو ځلو بوخت دی باید دامساله درک کړی چه دزور او تزویر له لاری دقدرت ترلاسه کولو وخت او موډل تیر شوئ دئ او دقدرت دلاسته راوستلو معیار افغان وولس ته دخدمت او په اخلاص سره دوطن دمشکلاتو دحل دپاره نه ستړی کیدونکی تلاشونه او کوښښونه دی .
سیاسی ماجراجویی ،تعصب (مذهبی، لسانی ،قومی ، سمتی او نژادی ) ،دپردیو مزدوری او غلامی ، شخصی او ګوندی ګټې په ملی ګټو برتره ګڼل ،خیانت او جنایت لکه تراوسه چه یی خپله کړن لاره ګرزولی وه بیله مصیبت ،انسان وژنی او وحشت څخه بله متاع او محصول نه لری .
سیاسی قدرت په لاس راوستل ددې دپاره نه دی چه دخپل ځان ،کورنئ او ګوند ګټي تامین شی بلکه دا هغه ماموریت دئ چه دوولس د لوری دمعینو شرایطو او مودی په نظر کی نیولو سره ورکول کیږی او ددوی (سیاسی ګوندونو او........)د لیاقت ، اهلیت او صداقت ازمویښت ددي ماموریت داجراکولو په عملیه کی
دئ .هر شخص ،ډله او ګوند چه په د ماموریت او وظیفه کی بریالئ او سر لوړئ راووزی او خپله وفاداری او اخلاص په عمل کی وښیی دوولس داعتماد او باور وړ ګرزی ،دوولس د لوری حمایه اوتقویه کیږی او د سیاسی ،اقتصادی او کلتوری پرابلمونو په حل کولو کی به کامیابه وی ،او که دورکړل شوی ماموریت په سرته رسولو کې پاته راغلل ،په مسالمت امیزه توګه قدرت بایدپریږدی او وولس ته به د تصمیم او انتخاب دپاره لاره پرانیزی او داحق دوولس دئ چه اخری تصمیم ونیسی او خپله فیصله دراتلونکی ادارې دمسولیت اخستلو لپاره و کړي .
نور نو دزور له لاری او یا دبهرنیانو سره دملت او وطن په سر دسودا کولو له لارې ددولتونو او نظامونو جوړول اوړنګول او یا په وولس باندې تحمیلول باید ختم شی اود افغان وولس دکړاوونو او رنځونو لړئ ته دپائ ټکئ کیښول شی .
سیاسی اشخاص ،ډلې ،سازمانونه او ګوندونه باید دا حقیقت درک کړی چه دافغانانو دپاره ملی ارزښتونه ترهرڅه نه ډیر اهمیت لری او ددغه ارزښتونو د ساتنی دپاره تر خپل سر او مال تیر دی او مرګ او شهادت افتخار ګڼی او هغه څوک چه په دارزښتونو لوبې کوی که داخلیان دی او که خارجیان ،دوولس دښمنان دی او وولس نفرت ځنی لری او دوولس څخه پردی دی ،په دی اساس که څوک غواړی چه دوولس دښمنی یی په برخه نه وی او وولس ورسره مینه ولری او اعتماد یی حاصل کړی نو د ملی ارزښتونو دحفاظت او حراست اواحترام په نظر کی نیولو سره باید خپله سیاسی برنامه او کړن لاره ترتیب کړی .
که دادوه عوامل په افغانستان کې مراعات او عملی شی ازادی او استقلال یه تقرر پیدا کړی ،سوله به راشی ، با ثباته نظام به منځ ته راشی ،دکار او فعالیت دپاره به زمینه مساعده شی ، تولید به شروع شی ، ابادی به وشی او دترقئ ، رفاه او سوکالئ ژوند به دافغانانو په نصیب شی او زموږ هیواد به دنوری نړئ دملکونو سره د سیالئ په کتار کی ودریږی او د یوه سیا ل هیواد په ډول به راسره معامله کیږی . دغلامئ په ځائ به دازادئ او سرلوړي ژوند زموږ په نصیب شی ، دتابعیت او کورکورانه پیروئ ځائ به خلاقیت ، ابتکار او په ځان باندې اعتماد او باور ونیسی ، دوطن او وولس خدمت به د مقام او افتخار معیار وګرزی ، دفتنو ،فسادونو او دسیسو بازار به له منځه ولاړ شی ،کار به اهل دکار ته وسپارل شی او بیګانګان او جهانی غله او تجاوزکاران به ددي وطن په داخلی مسایلو کې دمداخلی او لاسو هنی جراات او چانس له لاسه ورکړی .
دازاد اوخپلواک افغانستان په هیله
ghafar
13.12.2006
عزتمن ورور daud او نورو دوستانو ته سلامونه !
ګرانه وروره داؤد صاحب ، ستاسو لیکنه ډېره عمومی او ګران هېواد افغانستان ته ستاسو د ژورې مینې ښکارندویه ده. تاسو د موجودو واقعیتونو په پام سره د موجود [color=blue:21dbc24cac]نه[/color:21dbc24cac] قناعت وړ حالت بدلون لپاره کوم مشخص [color=indigo:21dbc24cac]عملی[/color:21dbc24cac] وړاندیز ندئ کړئ !
یو شمېر شته واقعیتونه دا دي:
- نړیوال هېوادونه په افغانستان کې خپلې ګټې لري .
- دا هېوادونه د خپلو ګټو د ساتنې لپاره د ملګرو ملتونو د پرېکړه لیک له مخې افغانستان ته راغلي دي .
- ګاونډي هېوادونه هم په افغانستان کې خپلې ګټې لري او زمونږ په کورنیو چارو کې لاسوهنې کوي .
- افغانستان هم د اقتصادی او هم د نظامی له لحاظه د دې توان نلری، چې د ګاونډیو هېوادونو د لاسوهنې څخه مخنیوئ وکړي او نه هم د دې توان لری ، چې بهرنی ځواکونه له هېواده وباسی.
- هیلې او آرزوګانې ډېرې دي، خو یو بل تریخ واقعیت دا دئ چې د افغانستان خلک په هر دلیل چې دئ په موجود حالت کې ډېر بې اتفاقه دي . دروڼ آندو څخه هم د اتحاد تمه نکېږي، د څه د پاسه ۸۰ ګوندونو راجستر کیدل د دغه واقعیت څرګند ثبوت دئ.
تاسو پخپلې لیکنې کې ډېر ځلي د [color=blue:21dbc24cac]که[/color:21dbc24cac] او [color=green:21dbc24cac]باید[/color:21dbc24cac] شرطیې کلمې استعمال کړي،چې ستاسو د پاکو هیلو ښکارندوی دئ [quote:21dbc24cac] افغان وولس باید عملاباید وښیی چه دسیاسی قدرت اوواک اصیلترینه ،اساسی ترینه ،برترینه او لمړئ ترینه سرچشمه همدوئ (افغان وولس ) دي او یوازې هم دا وولس دئ چه دخپلو سیاسی ، اجتماعی ،قتصادی او کلتوری امورو داجرا ،تغیر ، ترقئ اوتقویی دپاره باید تصمیم ونیسی او قاطعانه فیصلی او انتخاب وکړی نه
یو شخص ، ډله او ګوند او یا کوم خارجی قوت او قدرت ترهر نامه او عنوان لاندې .[/quote:21dbc24cac]
په هر دلیل چې ؤ ، لکه چې وینو په تېرو دېرشو کلونو کې د افغان اولس د دې توان نه درلود چې د خپل هېواد سیاسی قدرت خپلو[color=red:21dbc24cac]اصلی ! [/color:21dbc24cac] استازو ته ور وسپاري.
په دې اړه مې یوه کسه را په یاد شوه:
ما په یوې غونډې کې د یوه دیپلومات څخه و پوړښتل، چې د افغانستان راتلونکي په هکله چه نظر لري؟ دغه دیپلومات، چې پخوا په افغانستان کې د خپل هېواد استازئ هم ؤ په ځواب کې وویل ، که ریښتیا ووایم، نړیواله ټولنه په ټولییزه توګه افغانانو سره ستونزه لری او نه پوهېږي، چې دوی څه غواړي . د پاچاهۍ په شمول دغه هېواد کې ډول ډول نظامونه راغلل او لاړل او تاسې افغانان هېڅ یو هم و نه مانه . کله چې د یوه دولت چارې له ستونزو سره مخامخ شي،نو بیا غږونه پورته کېږي، چې د دولت چارې دې باید دافغانستان د ملت اصلی استازو ته وسپارل شي . په ۸۰ یمو کلونو کې، د افغانستان د خلک دموکراتیک ګوند په واکمنۍ کې هم دا ډول غږونه پورته کیدل، چې دا یو ګوډاګئ دولت دئ او باید په ملګرو ملتو کې د افغانستان څوکۍ د افغان ملت اصلی استازو ته وسپارل شي. خو که پوښتنه کیدله، چې د افغان دملت اصلی استازي څوک دي؟ لیدل کیده چې سل کسان لاسونه پورت کول !!
نو ګرانه وروره زما په نظر د پورتني واقعیتونو او د تېرو دېرشو کلونو تجربو ته په پام سره مونږ دوه امکانات لروو:
لومړئ دا چې د دغه موجود اساسی قانون په چوکاټ کې د نیمګړتیاؤ د اصلاحاتو له لارې، که دا ضروری اصلاحات په اساسی قانونو کې وي او یا د دولت په چارو کې، بالآخره د ټول ملت د خوښې وړ دیموکراتیک نظام جوړ کړوو ! او یا
دوهم دا چې د عامو خلکو د تباهۍ او د هېواد دویجاړۍ په بیه دغې څه کم دېرش کلنې جګړې ته دوام ورکوو، په دې هیله چې آخر به د ایرانیو په خبره مهدی آخر زمان په کوم وخت راشی او زمونږ ستونزې به حل کړي.
په درناوي
Ajab
13.12.2006
ښاغلى غفار ستاسې خبرې رښتيا هم په هغو واقعيتونو دلالت کوي چې په افغانستان کې ورسره افغانان له تېرو دېرشو کلونو مخ دي. دلته هر سړى وايي چې بس يو زه دې د افغانستان واکمن يم او دا نور دې زما غلامان وي. ډېر خلک داسې دي چې يواځې د نظر مخالفت که دې ورسره ولاره د قتل وړ دې ګڼي. دغسې زياتره افغانان په بهرنيو هېوادونو کې د هغو هېوادونو د مفادو او ګټو لپاره کار کوي.
خو بيا هم د روانې فاجعې د مخنيوي لپاره ښه خبره دا ده چې که په جنګ کې ښکېلې ډلې (ايتلاف او طالبان) که څه هم انساني درد او زړه لري نو بايد يو بل ته لږ سره پاسته شي او په افغانستان کې د انسانانو د عامې وژنې څخه نور لاس واخلي. که کوم خلک د دولت مخالفين دي او د دولت سره په پاليسيو او يا نورو خبرو کې اختلاف لري نو د اختلاف د ښودلو لپاره چاودنه او ځانمرګى بريد کول يا ښوونځى او روغتون سوځول هيڅ انساني وضعيت نه دى، بايد اعتصاب وشي، بايد مظاهره وشي، بايد نورې سوله لرونکې لارې خپلې کړاى شي. او که دغه دواړه ډلې (ايتلاف او طالبان) بيا بالکل وحشيان وي او د ځنګلي ځناورو په څېر يو بل خوړل غواړي نو د افغانستان څخه دې کوم ځنګل ته لاړ شي هلته دې يو بل وخوري مونږ ورباندې خوشالېږو ځکه چې دوى دواړه د يو بل لخوا پېدا شوي (امريکا لومړى جهاديانو افغانستان ته راوسته او بيا طالبانو او جهاديان او طالبان دواړه امريکا راپېدا کړي دي) او اوس يو بل خوري، خو مونږ افغانان دې پرېږدي.
daud
17.12.2006
درنو اوقدرمنو وطنوالو ستړی مه شئ
محترم غفار صاحب
زما لیکنه ر دښاغلی عجب صاحب د مطرح شوی موضوع چه( دافغانستان راتلونکی به داشغالګرانو او متجاوزینو د وتلو څخه وروسته څرنګه کیږی ) په هکله وه او دیوه عادلانه ،باثباته ،ازاد ،خپلواک او په خپلو امورو مسلطی ټولنې دجوړیدو دپاره می خپل نظر وړاندې کړ .
زه فکر کوم چه بحثونه ،مشاجرې او دنظرونو تقابل هغه وخت ښه نتابج لری چه معیار یی علمی ،منطقی ،اصولی اودحقایقو په ستنو ولاړ وی ، دکوم خاص لوری دګټو دمشروعیت او دفاع په لومو کې نه وی بند شوئ او هدف یی د ټولنې دستونزو د پاره دیوه جامع او مثمره حل لارې موندل وی او دنواقصو او کمبودیو روښانول ،تشریح او توضیح وی .
که په بحثونو کې په واقعیتونو سترګې پټې شی او حقایق تحریف شی ، دمناسبې لارې پیدا کول نا ممکن دي او کړکیچونه نور هم ډیریږی .
همدا د حاضرو واقعیتونو لکه چه تاسو ورته اشاره کړی ده په نظر کې نه نیول او دهغې ژوره او هر اړخیزه ارزونه او تحلیل نه کول او یا یو طرفه قضاوت کول موږ دنادرستو تصمیمونو او پریکړو سره مخامخ کړی یو او ددې په ځای چه یوه معقوله اوټولو ته دمنلو وړ طرح راوباسو د وولس مشکلات مو نور هم پبچلی او مغلق کړی دی.
ستاسو دا خبره درسته ده چه زموږ همسایه ګان او نور بهرنیان خپلې ګټې لټوی او دهغې د لاسته راوړلو د پاره تلاش کوی ، خو دافغانستان دوولس ګټو ته مو هیڅ اشاره نه ده کړی . زموږ افغانانو دپاره دهرڅه مخکې خپلی ملی ګټې مهمی دی او دهغی دلاسته راوړلو دپاره مو باید مبارزه او کوښښ روان وی او په هره سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی او کلتوری رابطه ، معامله ، تماس او برخورد ، مذاکره او توافق کی خپلو ملی ګټو ته په اولویت او فوقیت ورکولو سره تصمیم ونیسو او اقدام وکړو نه دا چه خپلی ملی ګټې د پردیو د ګټو او هدفونو قریانی کړو.
د ټولو بهرنیانو ګټې او هدفونه چه د موږ په ملی ګټو مهمی ، برتره او ضروری تبلیغ کیږی او یا حدالاقل د توازن او تساوی په مقیاس ولاړی نه و ی استعماری ، استثماری ، شیطانی ، مغرضانه ، وحشیانه او غیر انسانی دی ، له د کبله د قبول وړ نه دی او په مقابل کې یی همه جانبه مبارزه زموږ ملی فریضه ده چه په وولس او وطن مین اشخاص ، ډلی او سازمانونه یی باید په ادا کولو کی غفلت ونه کړی.
په افغانستان کی داشغالګرو او متجاوزو قواوو وجود دامریکا په مشرئ د ملګرو ملتونو یا په اصطلاح د (نړیوالی ټولنې ؟)دپریکړی په اساس نه دئ شوئ . د ملګرو ملتونو د پر یکړی څخه مخکې امریکایانو خپل وحشیانه تجاوز زموږ په خاوره وکړ او دکومې نړیوالی ټولنې په غوښتنه او پریکړه د امریکایانو ظالمانه او جنایت کارانه بمبارئ زموږ په خلکو او دعامه افغانانو وژنه په زهرناکو کمیاوی ، بیولوژیکی او ذروی وسلو باندی صورت موندلئ ؟
بل داچه ایا د امریکا جنایت کاره او وحشی اداره او دنوی استعمار نور ملګری یی د همدغی په اصطلاح نړیوالی ټولنې اساسنامې ،مرامنامې او فیصلو ته احترام لری او مراعاتوی یی ؟ ځواب یی بی له شکه چه نه .
ایا تراوسه په ټول تاریخ د ملګرو ملتو کې هغه پریکړی چه ددې سازمان د غړیو په غوڅ اکثریت سره شوی مګر د امریکا رضایت په کې نشته عملی جنبه یی نیولی ؟ ځواب یی نه٠
نو دلته مساله پوره واضح کیږی چه نړیواله ټولنه د غربیانو دنوی استعماري، استثماري او تجاوزي کلتور د توجیه دپاره یوه وسیله او دعامه اذهانو او فکرونو دمغشوشولو دپاره یوه حیله او نیرنګ د ئ نو رڅه نه دی .دا هغه ټولنه ده چه شکل یی نړیوال مګر په محتوی کی دامریکایانو او نورو شیطانی قدرتونو د جهانی فساد د روا ښودلو دپاره یوه اداره ده .
دا چه په اوسنیو حالاتو کې موږ په اقتصادی او نظامی لحاظ ناتوانه یو او دیوه وحشی زورور او کبرجن قدرت سره مخامخ یو نو دغلامئ او بردګئ ژوند باید قبول کړو ؟ هرڅه چه دوی غواړی د هغې پیروی باید وکړو ؟ د خپل کلتور او مقدساتو څخه تیر شو ؟ په خپل وطن کې دپردیو د حکم او ذوق برابر ژوند اختیار کړو ؟
زه خو فکر کوم چه دا رنګه د شرم نه ډک ژوند ته به افغان وولس هیڅکله ځانه تسلیم نه کړی . یوازینئ لاره یی هراړخیزه مبارزه د ه دیوه پتمن او عزت نه ډک ژوند دپاره .
ستاسو یادونه او کیسه مو د یو ه خارجی دیپلومات سره سل په سلو کی درسته ده ، رښتیا هم چه په افغانستان کې په ډیره کمه موده کې ډیر نظامونه راغلل او لاړل او افغان وولس ونه منل . ددې عمده علت داوو چه دا ټول نظامونه استبدادی ،ظالم او دوولس سره بې رابطی وو . ټول تحمیلی او دزور له لارې راغلي وو ،د ټولو تکیه دوولس په ځائ په پردیو وه .همدا وجه وه چه دخلکو ورسره هیڅ همکاری او حمایت نه و او وولس ورځنې نفرت درلود له د کبله د نابودئ کندې ته ولاړل او اوسنئ اداره به هم ددي سرنوشت سره مخامخ کیږی .
افغان وولس په خپل منځ کې هیڅ تضاد او دښمنی نه لری ، زموږ وولس د ژبو ، مذاهبو او توکمونو د کثرت او نسبی توپیر سره سره په زر هاوو کاله یو دبل تر څنګ په ډیره مینه ، اخلاص او پاک زړه ژوند کړئ دئ او د غم او خوشحالئ په
و خت کی په یو خوله او یوه اواز یی یو دبل لاس نیولئ دئ . دبی اتفاقئ ، قومی ، لسانی ، مذهبی او سمتی تعصب او نفرت اور د بیرون له لوری بل شوئ دئ او هغه څوک ورته لمن وهی چه د وولس دښمنان دی ، وجدانی ، ایمانی ، افغانی او انسانی خصاییل او کیفیت یی په عقلانی ماهیت کی له منځه تللئ دئ او د ناموس ساتنی او پالنې شعور یی له لاسه ورکړئ دئ . دافغانستان خلک هیڅ کله د مذهب ، قوم ، ژبی او لوري په مصنوعی تبلیغاتو تر تاثیر لاندی نه دی راغلی او په ډیر ه میړانه او اخلاص یی د خپلو سرونو او ژوندونو په بیه د خپلو ملی ارزښتونو او مقدساتو ساتنه او دفاع کړی ده .
تول سازمانونه ، ډلې او ګوندونه چه د قومی ، ژبنی او سمتی تمایلاتو په بنیاد جوړ شوی او فعالیت کوی د بهرنیانو دلاس اله دی ،وولسی پایه او ریښې نه لري او د افغانستان ګټې ورته مطرح نه دي ،یوازې د خپل چټل ژوند ،شخصی ګټو لاسته راوستل ورته مطرح دی او ددغه هدف دپاره د هیڅ نوع جنایت او خیانت څخه مخ نه اړوی . دا جنایت کاره بانډونه په هيڅ صورت د کوم قوم ، ژبی او سمت نمایندګی نه شی کولائ او نه ددومره لوی فکر ،صداقت او میړانې لرونکی دی چه دمربوطه ژبې ،قوم او مذهب خلکو ته انسانی او اخلاقی پیرزوینې ولری ،او یا خللک ددوی پیروی وکړی ، بلکه معکوساا همغه خلک چه دوئ یی د نمایندګئ ادعا کوی ، تر نورو زیات ددوئ څخه نفرت لری او ددوئ د شیطانی هوسونو قربانی شوی دی .
د روښان فکرانو په منځ کې د نظر او فکر تفاوت تر هغه ځایه چه ملی ارزښتونو ته احترام او وفاداری لری د وولس دپاره په ټاکنو کې د امکاناتو پریمانی او یو مثبت ګام دئ ، د خلکو دپاره د ډیرو ګوندونو او سازمانونو موجودیت ډیره ګټه لری او د مجبوریت د تصمیم نیولو او پریکړو څخه یی ژغوری . څومره چه د ټاکنو او سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی او ثقافتی مسایلو دحل او د ټولنی د رفاه او ترقئ دپاره پریمانه
طرحې ،پروګرامونه او پلانونه وړاندې شی ، په همغه اندازه د خلکو او پرګنو انتخاب د عالی کیفیت او نتایجو څخه برخوداره کیږی ،ولسواکی او دخلکو قدرت وسعت پیدا کوی او په مهمو مسایلو د ملک کی دپریکړو دپاره دیوه یا دوو ګوندونود نظر او فکر په ځائ څو فکرونه او نظرونه د پریکړو امکان پیداکوی او په د وسیله د فساد او خیانت مخه بهتره نیول کیږی .
محترم غفار صاحب !
د افغانانو مشکل د قانون نه موجودیت نه دئ بلکه د قانون نه عملی کول اوا جرایی فقدان دئ ،هغه اشخاصو ، ډلو او سازمانونو د قانون د جوړولو او انفاذ نارې شروع کړي چه دوولس سره د جفا او خیانت ډیرې ضخیمې اودرنې دوسیی یی د افغان وولس د سینو په ارشیف کی پرتی دی ،وولس پری هیڅ باور نه لری او نفرت ځنې لری ،ددوئ د نیونې ،تعقیب اومحاکمې ارمان لری
او بل داچه دغه اوسنئ قانون نه اساسی دئ او نه قانون دئ .
اصولو ، موازینو او مقرراتو ته هغه وخت قانون ویل کیږی چه د ټولنې په خوښه ، بې له زور او فشار څخه ددوئ (ټولنی) د مشترک تفاهم او توافق په نتجه کې منځ ته راغلئ وی اواساسی ورته هغه وخت ویل کیږی چه وولس تاسیس کړئ وی ، چه دا دواړه کیفیتونه په اوسنی قانون کی وجود نه لری له د کبله ورته نه اساسی او نه قانون ویلائ شو .
که قانون دوولس دارادې او نظر او مشترک تفاهم په نتجه کې منځ ته راغلئ وی او د وولس د ګتو او ارزښتونو ذمه وار وی ،ساتنه ،پالنه، تغیر او عملی کول یی هم دوولس له لوری تر سره کیږی اوهیڅ اجرایی ستونزی منځ ته نه راځی او که دبهر نه پرې وروتپل شی ، بیله زور او استبداد څخه یی د عملی کولو بله لاره نشته ،اوچیرته چه زور او استبداد حاکم شو د ازادئ او وولسواکئ ریښې په تبر ووهلې شوې او د انسانانو حقوق تر پښو لاندې شول ،وحشت او بربریت ورځنئ ژوند شو اومصیبت او انسانی فاجعه برحال دی .
دقانون جوړول او دهغې دعملی کولود ښې لارې انتخابول هغه وخت مثمره او موثره وی چه یو وولس دازادئ او خپلواکئ څښتن وی او دخپلوامورو د سمبالولو او مدیریت واک ولری چه فعلا موږ افغانان ددې نعمت څخه محروم یو او د ژوند په ټولو ساحو مو د اشغالګرانو تسلط او قدرت حاکم دئ .
تاسو شاهد یاستئ چه بهرنیان د تجاوز په اوله مرحله کې تر دې نامه لاندې راغلل چه ګواکی په افغانستان کې مدنی ازادی نشته او موږ افغانانو ته ازادی راولو ،دبشر حقونه تر پښو لاندې کیږی موږ یی د مراعاتولو دپاره زمینه برابروو ، وولسواکی برقراروو او دترقئ او انکشاف دپاره ورسره مرسته کوو . نتیجه یی موږ ولیده چه دبشر حقوق دافغانستان په شمال کې د تسلیم شویو بندیانو سره څه ډول مراعات شول ، دافغانستان په کندهار ،بګرام ، ګوانتانامو او نورو لس هاوو مخفی شکنجه ځایونو کې څه رویه دافغانانو سره وشوه او کیږی او ولسواکی د امریکایانو او د هغوئ د ملګرو په قاموس کې موږ ته ښه ښکاره شوه چه بیله وحشت کراسئ او زور کراسئ څخه بل مفهوم نه لری او تر ټولو مهمه دا چه هغه جنایت کاران او جنګی مجرمین او د وولس قاتلان چه وولس یی د مجازات هیله درلوده ونازول شول اونوریی هم د جنایت دپاره امکانات ورته مساعد کړل او په ډیره بی شرمئ دافغان وولس په سر حاکم کړل .
په اوسنیو حالاتو کې دافغانانو دپاره بی له هراړخیزه مبارزی او مقاومت بله لاره نشته او هغه څوک چه دافغانیت دعوا کوی او خپل وولس او وطن ورته ارزښت لری په خپلو ټولو امکاناتو سر ه بایدد تجاوز ،اشغال او موجوده بربریت په مقابل کې داعتراض غږ را پورته کړی او دوولس سره په دغه حقه لارکی چه د ازادئ او استقلال ګټل دي ملګری شی .
زموږ د پاره رښتیا هم دوې لاری اوامکانه په مخ کې دي :
یا به دموجوده ستم سره سازش کوو ، دازادئ او خپلواکئ څخه به تیریږو او بردګی به قبلوو او
یا دا چه د خپل ملی حیثیت او ملی نوامیسو او ملی ازادئ او خپلواکئ دبیا احیاد پاره به د مصنوعی ، بی مفهومه او بې ارزښته اختلافونو څخه په صرف نظر کولو سره متحداا دخپل وولس تر څنګ سره په اخلاص او صداقت مبارزه کوو او هر نوع قربانئ ته به حاضریږو .
دازاد او خپلواک افغانستان په هیله
داود فايز
21.12.2006
الله دي راولي طالبان چي د ډاګواشانو باندي واشينګخران شي
ghafar
21.12.2006
عزتمن ورور daud او نورو دوستانو ته سلامونه !
[quote:4622f6e6d0]زما لیکنه ر دښاغلی عجب صاحب د مطرح شوی موضوع چه( دافغانستان راتلونکی به داشغالګرانو او متجاوزینو د وتلو څخه وروسته څرنګه کیږی ) په هکله وه او دیوه عادلانه ،باثباته ،ازاد ،خپلواک او په خپلو امورو مسلطی ټولنې دجوړیدو دپاره می خپل نظر وړاندې کړ . [/quote:4622f6e6d0]
په پورتنی لیکنه کې تاسو د ښاغلي عجب صاحب د مطرح شوې موضوع عنوان د خپل د خوشې په الفاظو تحریف کړئ دئ، ځکه د هغه د مطرح شوې موضوع عنوان [color=blue:4622f6e6d0]بهرنيان ووتل او کرزى لاړ--- بیا؟[/color:4622f6e6d0] دئ نه هغه څه چې تاسې لیکلی. لازم دئ چې سړئ هره مفکوره چې لری، یو متن په پوره امانت داری سره نقل کړي !
ما پخپلې تېرې لیکنې کې په تفصیل سره خپل نظر څرګند کړئ ؤ او نه غواړهم هغه یو ځل بیا تکرار کړم . خو د ستاسو د لیکنې اکثره برخه تکراری ده او پکې ناڅرګندې عامې کلمې کارول شوي دي:[quote:4622f6e6d0]زموږ افغانانو دپاره دهرڅه مخکې خپلی ملی ګټې مهمی دی او دهغی دلاسته راوړلو دپاره مو باید مبارزه او کوښښ روان وی او په هره سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی او کلتوری رابطه ، معامله ، تماس او برخورد ، مذاکره او توافق کی خپلو ملی ګټو ته په اولویت او فوقیت ورکولو سره تصمیم ونیسو او اقدام وکړو نه دا چه خپلی ملی ګټې د پردیو د ګټو او هدفونو قریانی کړو.[/quote:4622f6e6d0]
لطفا ْ څرګنده کړئ، مقصد مو د [color=green:4622f6e6d0]ملی ګټو [/color:4622f6e6d0] څخه کومې ګټې دي ؟ حیاتی ګټې، عمومی ګټې او یا حاشیه ای ګټې؟
[quote:4622f6e6d0] یا دا چه د خپل ملی حیثیت او ملی نوامیسو او ملی ازادئ او خپلواکئ[color=blue:4622f6e6d0]دبیا احیا[/color:4622f6e6d0][/quote:4622f6e6d0]
بیا احیا ، د کومې دورې د واکمنۍ په څېر ؟ ځکه تاسو ز ما د لیکنې :[color=darkblue:4622f6e6d0]ما په یوې غونډې کې د یوه دیپلومات څخه و پوړښتل، چې د افغانستان راتلونکي په هکله چه نظر لري؟ دغه دیپلومات، چې پخوا په افغانستان کې د خپل هېواد استازئ هم ؤ په ځواب کې وویل ، که ریښتیا ووایم، نړیواله ټولنه په ټولییزه توګه افغانانو سره ستونزه لری او نه پوهېږي، چې دوی څه غواړي . د پاچاهۍ په شمول دغه هېواد کې ډول ډول نظامونه راغلل او لاړل او تاسې افغانان هېڅ یو هم و نه مانه . کله چې د یوه دولت چارې له ستونزو سره مخامخ شي،نو بیا غږونه پورته کېږي، چې د دولت چارې دې باید دافغانستان د ملت اصلی استازو ته وسپارل شي . په ۸۰ یمو کلونو کې، د افغانستان د خلک دموکراتیک ګوند په واکمنۍ کې هم دا ډول غږونه پورته کیدل، چې دا یو ګوډاګئ دولت دئ او باید په ملګرو ملتو کې د افغانستان څوکۍ د افغان ملت اصلی استازو ته وسپارل شي. خو که پوښتنه کیدله، چې د افغان دملت اصلی استازي څوک دي؟ لیدل کیده چې سل کسان لاسونه پورت کول !![/color:4622f6e6d0] په ځواب کې لیکلي دي:[quote:4622f6e6d0]ستاسو یادونه او کیسه مو د یو ه خارجی دیپلومات سره سل په سلو کی درسته ده ، رښتیا هم چه په افغانستان کې په ډیره کمه موده کې ډیر نظامونه راغلل او لاړل او افغان وولس ونه منل . ددې عمده علت داوو چه دا ټول نظامونه استبدادی ،ظالم او دوولس سره بې رابطی وو . ټول تحمیلی او دزور له لارې راغلي وو ،د ټولو تکیه دوولس په ځائ په پردیو وه .همدا وجه وه چه دخلکو ورسره هیڅ همکاری او حمایت نه و او وولس ورځنې نفرت درلود له د کبله د نابودئ کندې ته ولاړل او اوسنئ اداره به هم ددي سرنوشت سره مخامخ کیږی .[/quote:4622f6e6d0]
محترم داؤده وروره !
تاسوته د افغانستان اساسی قانون نیمګړئ نه بلکې دغه قانون نه اساسی او نه قانون دئ ! که څه هم د موجودو شرایطو سره سم د افغانستان خلک د خپلو استازو له لیارې د ملګرو ملتونو او نورو نړیوالو سازمانونو تر نظارت لاندې د اساسی قانون په لویې جرګې کې هغه تصویب کړ او د هغه په چوکاټ کې هر څه چې دئ ژوند کوي. خو تاسې ملګری ملتونه هم نه منئ ! او د افغانستان دغو خلکو ، چې د اساسی قانون سره سم د خپل جمهور رئیس او ملی شورا ته یې رایې ورکړي دي، هم د افغانستان دولس په صفت نه پېژنئ، چې تل د خلکو او ولس خبرې کوئ. سمه ده چې د افغانستان په ځینو سیمو کې خلک د بې امنیتې په دلیلونو له ستونځې سره مخامخ دي او تلف کېږي چې د عواملو څېړنه یې ضروری ده خو د هېواد دنورو سیمو خلک خپله لاره ټاکلې ده او د موجودو ستونزو سره سره د موجود نظام په چوکاټ کې خپل ژوند تنظیم کړي او د بیا ودانولو په کارونو بوخت دي. په نورو سیمو کې خلک همدا اوس د راتلونکو انتخاباتو لپاره د خپلو راتلونکوکاندیدانو په فکر کې دي او ضروری تدبیرونه نیسی، چې په راتلونکو ټولټاکنو کې تېر شوي اشتباهات تکرار نکړي .
تاسو پخپلې لیکنې کې ( همه جانبه مبارزه ) لیکلې ده. آیا په دې مبارزې کې د وسلې په زور مبارزه هم شامله ده که څنګه؟ دا پوښتنه ځکه کوم، چې ستاسو دریځ څرګند ندئ ، چې تاسې د خپل خوښې نظام په څه ډول او څنګه جوړوئ. یواځې په فرضیو، که داسې وي ... او چې داسې شي یوه نظام جوړلو ته کفایت نکوي. ستاسو د لیکنو څخه یواځې دومره څرګندېږي، چې د موجود نظام پر ضد یاست او خیالونه لرئ، چې په دې نړۍ کۍ عملی جنبه نلري.تاسې کولئ شئ پدې هکله له ما سره مرسته وکړئ.
[quote:4622f6e6d0]د روښان فکرانو په منځ کې د نظر او فکر تفاوت تر هغه ځایه چه ملی ارزښتونو ته احترام او وفاداری لری د وولس دپاره په ټاکنو کې د امکاناتو پریمانی او یو مثبت ګام دئ ، د خلکو دپاره د ډیرو ګوندونو او سازمانونو موجودیت ډیره ګټه لری او د مجبوریت د تصمیم نیولو او پریکړو څخه یی ژغوری [/quote:4622f6e6d0]
په افغانستان کې د ګوندونو کثرت د ډول ډول مفکورو او طرحونتیجه نه بلکه د انسانی خودخواهیانو نتیجه ده. د لسو ګوندونو به شاو خوا کې کیدای شی ټولې مفکورې منسجمې شي. حتمی ندئ جې د یوه ګوند ټول غړي په یوه نظر و اوسي.
[quote:4622f6e6d0]زموږ د پاره رښتیا هم دوې لاری اوامکانه په مخ کې دي :
یا به دموجوده ستم سره سازش کوو ، دازادئ او خپلواکئ څخه به تیریږو او بردګی به قبلوو او
یا دا چه د خپل ملی حیثیت او ملی نوامیسو او ملی ازادئ او خپلواکئ دبیا احیاد پاره [color=blue:4622f6e6d0]به د مصنوعی ، بی مفهومه او بې ارزښته اختلافونو څخه په صرف نظر کولو سره متحداا دخپل وولس تر څنګ سره په اخلاص او صداقت مبارزه کوو او هر نوع قربانئ ته به حاضریږو . [/color:4622f6e6d0][/quote:4622f6e6d0]
ګوره ګرانه ! بالآخره هماغه ټکي ته راغلئ چې ما د افغانستان د ټولنې د واقعیت په توګه لیکلي وو !! تاسې لیکئ. [color=white:4622f6e6d0]به د مصنوعی ، بی مفهومه او بې ارزښته اختلافونو څخه په صرف نظر کولو سره متحداا دخپل وولس تر څنګ سره په اخلاص او صداقت مبارزه کوو [/color:4622f6e6d0]
ضرور ندئ چې مونږ د خپل هېڅ څه شي څخه تېر شو او د چا بردګي ومنو ! که د ستاسو خبره خدای دې مکړي زمونږ هېواد اشغال شوئ هم وي، فقط ضروری اوښیاری په کار ده، چې له موجودو شرایطو څخه د خپل هېواد او هېواد والو لپاره اعظمی ګټه پورته کړوو !! مونږ په تېرې پېړۍ کې د دې شاهدان وو، چې د آلمان، جاپان، سهېلي کوریا او تایوان هېوادونه د دوهمې نړېوالې جګړې په نتیجه کې په ریښتا اشغال شوي وو، خو د دغو هیوادونو خلکوهغه تریخ واقعیت یې ومانې او د دې پر ځای چې ددغو اشغالګرو په وړاندې په مسلحانه اعمالو لاس پورې کړي، د هغه وخت د امکاناتو څخه اعظمی ګټه پورته کړه، خپل هېوادونه یې آباد کړل او اوس په سوکالی کې ژوند کوي او د هیڅ چا برده ندي !
مونږ یو بل شئ هم باید هېر نکړوو، چې : [color=red:4622f6e6d0]سیاست د ممکنات هنر دئ ، نه د ذهنیتونو پلی کول !![/color:4622f6e6d0]
په درناوي
daud
01.01.2007
درنو او قدرمنو وطنوالو اومحترم غفار صاحب سلامونه او احترامونه
ښاغلئ غفار صاحب !
ستاسو د توصیی او اشارې څخه ډیره مننه چه د امانت ساتلو په برخه کې مو ماته کړي ،لاکن که رښتیا هم ما دعجب صاحب مطرح شوی موضوع تحریف کړی وی ،هغوئ پخپله هم دا انتقاد نیولئ شو او داحق یی هم درلود،سوال دا پیدا کیږی چه تاسو محترم د هغوئ دطرفه دوکالت دنده لرئ که څنګه؟ بل دا چه خبره دبهرنیانو ده ،داچه تاسو او یا نور څوک هغوئ ته په کومه سترګه ګوری ستاسو کاردئ ،خو زه هغوئ اشغالګران ،عام وژونکی او دانسانیت دښمنان بولم ،دازما نظر او عقیده ده که چا ته خوند ورکوی او یایی نه ورکوی دهغوئ په ذایقه پوری اړه لری . په هر حال دامانت ساتل او احترام ورته کول دعقل او معرفت تقاضا ده ،او زما هم دټولو افغانانو څخه هیله د ه چه سیاسی قدرت چه دوولس لوی امانت دئ ،دشخصی ،ګوندی ، قومی او دپردیودنوکرئ په وجه خیانت نه کړی اوهغه څوک چه داامانت یی غصب کړئ یا یی خیانت کوی د ازاد وجدان په غوښتنه رسوا او وغندي .
[quote:a9c18bbc18][code:1:a9c18bbc18]اقتباس:
لطفا ْ څرګنده کړئ، مقصد مو د ملی ګټو څخه کومې ګټې دي ؟ حیاتی ګټې، عمومی ګټې او یا حاشیه ای ګټې؟ [/code:1:a9c18bbc18][/quote:a9c18bbc18]
ملی ګټې یعنی د ملت یا وولس او یا خلکو ګټې
ملې ګټې هغه ګټې اومصالح دی چه دوولس هویت ،موجودیت او بقا ،عزت ، حیثیت ،رفاه ، سوله ، امنیت ، اجتماعی عدالت ، په سیاسی ژوند کې د وولس دټولو افرادو مساوی برخه اخستل (بی له کوم امتیاز او تعصب څخه ) ،دشریک تفاهم اوتوافق په اساس د ګډ ژوند دپاره دیوه چوکات جوړول او هغی ته وفاداری او وولس د سیاسی واک اوقدرت داصلی او برترینه سرچشمی او منبع په حیث پیژندل ورسره تړاو لری .
ټولې ملی ګټې د ملی ارزښتونو لکه ملی خپلواکی او ازادی ،ملی کلتور اوفرهنګ ، ملی مقدسات ،ملی اقتصاد ،د وطن ارضی تمامیت اوملی تاریخ په ساتلو ،پاللو اوا روزلو باندې استوارې دی اوددې ارزښتونو په تقویت او تداوم او ژوندی ساتلو باندې یو وولس ژوندئ او په نړئ کې وجودلری .
هرې ټولنې او وولس چه د خپلو ملی ارزښتونو سره خپله رابطه او اړیکی ونه ساتل او دااړیکی یی پیاوړی نه کړل خارجی وجود نه لری منحل کیږی او د نابودئ سره مخامخ کیږی .
همدغه ګډ ارزښتونه دي چه وولس یی تشکیل کړئ دئ او هغې ته یی هویت ورکړئ دئ چه دنورو وولسونو سره یی توپیر او تفکیک وشی .
که د ملی ارزښتونو په سر کوم شخص ، ډله ،قوم ، سازمان او یا حزب د پردیو سره معامله ، مصلحت اوجوړجاړئ کوی دملی ګټو اومصالحو خلاف عمل ته یی اقدام کړئ دئ ، خپل شخصی ،قومی او ګوندی منافع او هدفونه یی په ملی ګټو لوړ ګڼلی دی ،د وولس بی عزتئ ته یی ملا تړلی او دټولنی نظم او امنیت ته یی ګواښ پیدا کړئ دئ ، د قبول شویو ،مشترکو تفاهمی روابطو نه یی سر غړولئ دئ ،د وولس په ځائ یی په پردیو قوتونو او قدرتونو تکیه کړی ده اودمفاهمی په ځائ یی زور د خپل هدف دلاسته راوستلو د پاره وسیله ګرزولئ او استبداد یی برقرار کړئ . چه دغه عمل او رفتار ته د وولس سره خیانت او دښمنی ویل کیږی
او عمال یی ملی خایینان او د ملی ارزښتونو خرڅوونکی دی .
له د کبله دیوی با امنه ، با ثباته ، با عزته او د سوکالئ او هو سایئ نه ډکی ټولنی د جوړیدو دپاره ټولو ملی ګټو او ارزښتونو ته اولویت ورکول او په هر سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی او فرهنګی حرکت کی ددی ارزښتونو په نظر کی نیول او احترام ورته کول حیاتی او اساسی ارزښت لری .
یو وولس هغه وخت سرلوړئ او نیکمرغه وی چه افرادیی د خپلو ملی ارزښتونو او ګټو په اهمیت پوه او احترام ورته ولری او دهغی ترسیوری لاندی خپل سیاسی ، اجتماعی ،کلتوری او اقتصادی ژوند عیار او په مخ یی بوزی .
[code:1:a9c18bbc18][quote]اقتباس :
بیا احیا ، د کومې دورې د واکمنۍ په څېر ؟[/quote][/code:1:a9c18bbc18]
په اوسنیوحالاتو کې دخپلواکئ او ازادئ مساله دټولو ارزښتونو په سر کې ده ،ځکه ټول ارمانونه ، هیلې ، پلانونه او طرحې هغه وخت موږ په عمل کې پیاده کولائ شو چه خپلواک واوسو ، دتابعیت او پیروئ په ځائ په خپل ځان اتکا وکړو،دخارجی یرغلګرو قواوو شیطانی او چټل حضور زموږ د پاکې خاورې څخه ورک شی او د خپل وطن او ملک د ادارې ،رهبرئ او زعامت وظیفه زموږ د خلکو په برخه شی.په اسارت کې دهیچا ارمان سرته نه رسیږی ،یوازی خپلواکی او ازادی ده چه د هغې په موجودیت کې استعدادونه غوړیږی ،ابتکار منځ ته راځی او د هر طرفه ترقئ او سهولت دپاره لاره پرانستل کیږی .
تاریخ شاهد دئ چه افغان وولس ددغه مقدس انسانی ارزښت د پاره بی شماره قربانئ ورکړی دی او د هر اشغالګر ،متجاوز او یرغلګر مخه یی د خپل سر ، مال او ژوند په بیه نیولی ده او په خپله میړانه ،شهامت او بیباکانه سر ښندنه یی د پردیو استعماری او شیطانی هوسونه او پلانونه شنډ کړی دی .
د سکندر نه نیولی تر چنګیزه ،فارسیانو ، عربانو ، انګریزانو اوروسانو پوری چه ټول ډیر قدرتمند ،مکار ، وحشی ،خوفناکه او بی رحمه وو او په وسلو سمبال ووددې خاوری دنیولو هڅه کړی ده خو افغانانو د خپل ذاتی او طبعی خصلت یعنی ایمان په ازادئ او خپلواکئ باندی د خپلی خاورې څخه شړلی او دنړئ دازادی غوښتونکو دپاره ددغه مقدس ارزښت (ازادی او استقلال ) د قایمولو دپاره الهام او نمونه ګرزیدلی دی . افغان وولس په خپل تدبیر او پاخه عزم باندی دا وطن چه
زر هاوو کاله تاریخ لری دټولو زمانی او شیطانی توطیو او دسیسو او طوفانونو څخه بریالئ او ژوندئ راایستلئ دئ چه انشاالله (ج)داوسنیو اشغالګرانو او دهغوئ د تالی څټو توطیی به هم شنډی کړی او خپله خپلواکی به حاصله کړی .
دلته قابل دیاداورئ ده چه ځنی لنډ فکری ،مرضیان ، غرضیان او تعلیم یافته جاهلان د افغان وولس فداکاریو ، قربانیو ،قهرمانیو ، ایمان په ازادئ میړانې او غیرت ته د شک په سترګه ګوری اود روسانو او کمونستی بلاک سره د مقابلی او مبارزی بریاووی د امریکایانو او عربانو په مادی او نظامی مرستو پوری تړی ، چه دارنګه ارزیابی او تحلیل ډیر احمقانه او مغرضانه دئ .
د سره استعمار د اشغالګرانو شړل د افغانستان دپاکې خاوری څخه د افغانی
شاه زلمیانو په خپلواکئ او ازادی باندې ایمان او باور وو او په د لاره کی ځانونه شهیدول ورته افتخاروو . که نه وسلې ، پیسې او تخنیکی امکانات خو د روسانو سره تر افغانانو پریمانه وو او په افغانستان کې یی هم بی فرهنګه غلامان هم ډیر وو، مګر دحق دلارې د مبارزینو د شهامت په مقابل کې یی د مقاومت تاب رانه ووړاو تقریباا نوي کلنه امپراطوری یی دړی وړی او ړنګه شوه.
دا چه ځینو خاینانو او جنګی جنایت کارانو د هغوئ دپاکو ارمانونو سره څه لوبی وکړی اود دغه قهرمانانه حرکت مسیر یی دچټلو غیرانسانی ،حیوانی ګټو د پاره دوطن اووولس سره د جفا او خیانت په لوری تغیر ورکړ بیله موضوع ده چه ډیرې لیکنې پری شوی او وبه شی .
[code:1:a9c18bbc18][quote]اقتباس :
تاسو پخپلې لیکنې کې ( همه جانبه مبارزه ) لیکلې ده[/quote][/code:1:a9c18bbc18]
په فعلی شرایطو کې افغانان دداسی بی رحمه ، بی عاطفې او وحشی اشغالګرانو سره لاس او ګریوان دی چه هیڅ نوع انسانی ، اخلاقی ، بین المللی او مدنی نورمونواو اصولو ته پابندی نه لری ، د خپلو شومو اهدافو د لاسته راوستلو دپاره د هیڅ نوع وحشت ، بربریت او جنایت څخه مخ نه اړوی ، دوئ یو دریځ لری چه هغه زور او جنایت دئ ، دانسانی کراماتو او حقوقو د مراعات خیال ورسره نشته ، عامه وژنه ، په مال ،ناموس او مقدساتو تیرئ یی ورځنئ پالیسی ده .
دداسې وحشیانو سره دمقابلې دپاره اوددوئ دوحشیانه څیری درسوایئ دپاره د افغانی پت او عزت د خوندي کیدو دپاره اود برحاله او جاری ستم د منځه وړلو دپاره ټول اشکال او انواع د مبارزی مشروع او برحقه دی او د ټولو امکاناتو څخه باید استفاده وشی ، ترڅو چه ددې ذلت او شرم څخه نجات پیدا کړو او تللې ابرو مو په ځائ شی .دوطن دازادئ او خپلواکئ د پاره چه جدو جهد کوی هر څوک چه
د ی ، په هرمذهب چه دی او په هره ژبه چه خبری کوی د نر زامن دی دافغان وولس اصلی ،صادق او وفاداره زامن دی .الله (ج)دقوت ورکړي .
اقتباس :
[code:1:a9c18bbc18]مونږ په تېرې پېړۍ کې د دې شاهدان وو، چې د آلمان، جاپان، سهېلي کوریا او تایوان هېوادونه د دوهمې نړېوالې جګړې په نتیجه کې په ریښتا اشغال شوي وو، خو د دغو هیوادونو خلکوهغه تریخ واقعیت یې ومانې او د دې پر ځای چې ددغو اشغالګرو په وړاندې په مسلحانه اعمالو لاس پورې کړي، د هغه وخت د امکاناتو څخه اعظمی ګټه پورته کړه، خپل هېوادونه یې آباد کړل او اوس په سوکالی کې ژوند کوي [/code:1:a9c18bbc18]
دایوه استعماری مفکوره ده چه ګواکی دیوه هیواد اشغال د استعمار ګرانو په وسیله هغه اولس ته ارامی ،نیکمرغی ،امنیت او ترقی ر اولی .دا ډول دریځ دزړو استعمارګرانو هم وو او دنوی استعمارګرانو او دهغوئ د ډنډوره چیانو هم دئ ،چه تر دې بانه او تبلیغ لاندی یی د اسیا ،افریقا او لاتینی امریکا د وولسونو وینی وزبیښلی او طبیعی او مادی زیرمې یی چور کړی .
دارنګه تحلیل او دریځ دوولسونو دازادئ او خپلواکئ غوښتنې د داعیی سره لویه جفاده او د سلیم عقل او ازاد تفکر د اصالت سره په تضاد کی ده او د اشاعت کوونکو په دماغی خلل او مغرضانه کرکتر دلالت کوی .
که بالفرض د ملکونو په اشغال باندې ترقی او سوکالی راتللائ ، نو نن ورځ به پخوانیو مستعمرو د ترقئ اعظمی پړاو طی کړئ وو او د ژوند د ټولو سهولتونو څخه به برخورداره وو ،خو پخوانئ مستعمرې اشغالګرانو او استعمارګرانو داسی لوټ کړی چه بی له وچ کالبود څخه نور څه ورته پاته نه شول او دترقئ ، تمدن ، ابادئ او ا رامئ په ځائ لوږه ، فقر ،ناروغئ ،ورانئ ، او نفاق یی په برخه او سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی او کلتوری فساد یی په میراث ورته پریښول .
دجرمنی ،جاپان ، سهیلی کوریا او تایوان ننئ ترقی او علمی او تخنیکی پرمختګونه دامریکایانو د اشغال ثمره نه ده بلکه ددغی وولسونو دوام داره او نه ستړی کیدونکی کوښښونه او زحمتونه دی چه دی مرحلی ته یی راورسول .
جاپان او جرمنی په هغه وخت کی هم د علمی او تخنیکی لوری دامریکایانو څخه زیات وو کم نه وو ،بر عکس ددی ملکونوداشغال نه وروسته دامریکی اقتصادی او تخنیکی سریع پرمختګ د جاپانی او المانی کارپوهانو ،متخصصینو ،محققانو او فنی پرسونل په زور نیول او امریکاته تښتول اوهلته کار ځنی اخستل وو ،همدارنګه د جاپان او المان دټولو کارخانو ،فابریکو،تولیدی دستګاوو ،علمی او تخنیکی مرکزونو او پوهنتونونو څخه د وسایلو ، علمی اسنادو او موادو وړل او په امریکا کی تری استفاده کول وو .
په کوریا او تایوان کی پرمختګونه په وروستیو کلونو کې چه داشغال څخه خلاص شول راغلل سره ددې هم په دواړو هیوادو کی یی داسی اور بل کړئ چه دود یی نه ښکار ی او تاو یی ددواړو هیوادو وولسونه سیځی او که تر شپو وړاندی وی که وروسته لمبی به یی پورته شی . دلته باید ددموکراسئ مدعیانو هغه جنایت او وحشت ته چه داشغال په وخت کی یی په ویتنام کی کړئ او اثاریی تر اوسه ژوندی پاته دی هم له یاده ونه باسو ،چه په زرهاوو کتابونه او فلمونه پر ی لیکل شوی او جوړ شوی دی .
که اشغالګران لکه څنګه چه نغارې وهی واقعاا وولسواکئ ، دانسان حقوقو ته احترام او دخلکو ژوند په ازادئ کې چه دافغان وولس پخوانئ ارمان دی صادق وئ ،افغانانو به شکر ایستلئ ؤاو په خلاصه غیږه به یی دهغوئ هر کلئ کړئ وو ،خو دداسی لوړو انسانی اډیالونو او ارزښتونو توقع دداسی یوه شیطانی قدرت څخه چه ټول تاریخ یی د وولسونو په عامه وژنه ( دامریکی اصلی اوسیدونکی اندیان ، ویتنام ، افغانستان ، عراق ،په جاپان کی داتومی مهلکو بمونو اورول او.............)او جنګی جنایتونو ډک دئ او په ضمیر او خټه کی یی انسانی خویونه مړه دی د ځانونو غولول او تیر ایستل دی ،دا هغه خوبونه دی چه په واقعیت به بدل نه شی .
[code:1:a9c18bbc18][quote]اقتباس :
جمهور رئیس او ملی شورا ته یې رایې ورکړي دي،[/quote][/code:1:a9c18bbc18]
رایه ورکول اوانتخابات څومره معقول ، منطقی او انسانی عمل دئ ، چه ټول وولسونه یی د خپلو مشکلاتو د حل دپاره بهترینه لاره بولی او غوښتنه یی کوی اودانسانانو طبیعی حق دئ .نیکمرغ به هغه وولسونه وی چه د ټولنې دادارې او سمون چارې یی دانتخاباتو په ستنو ولاړې وی نه دزور ، فشار ،اختناق او ډار په اساس .
مګر څرنګه انتخابات ؟
دڅه دپاره انتخابات ؟
دچا دپاره انتخابات ؟
په کومو شرایطو کی انتخابات ؟
په اسارت او زندان کې انتخابات څه معنی لری ، د محبس د مامورینو او دزندان درئیس انتخاب ؟
انتخابات د پردیو قواوو او دهغوئ د بیرحمانه بمباریو ، عام وژنو او تنظیم شوی ترور په جریان کې ؟
انتخابات د جنګسالارانو او دهغوئ دمسلحو بانډونو په موجودیت کې ؟
دکاندیدئ حق یوازی داشغالګرانو دمزدورانو ، جنګی جنایت کارانو او ملی خایینانو دپاره او که دټولو شخصیتونو ډلو او احزابو دپاره ؟
او همدارنګه په سل هاوو پوښتنی ددې نمایشی او مسخره انتخاباتو په هکله ، چه دتپل شوی ادارې عاشقان یی د ځواب پوروړلی دی .
په انتخاباتو کې یوازې جنګی جنایت کاران ،جنګسالاران او دغربی اشغالګرانو رسمی نوکران ،لکه کرزئ ، سیرت ، همایونشاه اصفی دامریکی رسمی نوکران
اوقانونی ،محقق، دوستم ، منصور ،دبیر ،احمدشاه احمدزئ ،ګیلانی د جنګی جنایت کارو تنظیمونو اوداشغالګرانو کاسه څټونکی او لطیف پدرام د ستمی او وطنفروشه پرچمیانو له طرفه چه وولس یی محاکمی ته په انتظارکی دئ دریدلی وو .
اوس نو هغه څوک چه بیداره وجدان او سالم عقل خاوندان وی او دمعرفت بینا سترګې ولری اوقضاوت یی په مدعا او غرض نه وی صادقانه باید ووایی چه په پورتنیو څیرو کې داسې څوک لیدل کیږی چه دافغان وولس سره دجفا ،جنایت او خیانت څخه مبرا وی ؟
راځئ اوس داسی فرض کړو چه رایی ورکول او انتخابات دیموکراتیک ، عادلانه ، ازاد او دخلکو په خوښه سرته ورسیدل ،قانون اساسی پاس شو ،دخلکو حقوق خوندي شول اووولسواکی برقراره شوه ،نو اوس خارجی قواوې دخپل حضور او پاته کیدو دپاره څه دلیل اوبانه لری ،ولی دافغانستان د خاوری څخه
نه وزي ؟ددوئ ماموریت خو سرته ورسید ،نورنو ددوئ وجود ته په افغانستان کې څه ضرورت دئ ؟
ددی مدارکو او واقیتونو څخه ښکاره معلومیږی چه دا یوه پلان شوی ډرامه وه چه دانتخاباتو د ماهیت اومحتوی سره ئی هیڅ ارتباط نه درلوداو صرف داشغالګرانو داشغال د توجیه دپاره او دساده ګانو دغولولو له پاره یو ه مسخره وه او بس .
دنظامونو جوړول اوړنګول دوولسونو حق دئ نه دیوه شخص ،ډلی ،قوم او ګوند .یوازی وولس دئ چه دیوه ټولنییز سیستم د مشروعیت او باطلیت فیصله کولائ شی .دټولو بدمرغیو ،ناامنیو ، جنګونو ،قتلونو او بشری حقونو دپښو لاندې کیدو منبع د پورتنی اصل په نظر کې نه نیول دی او په زور سره د پردیو سره په سازش سره یی یوپوشالی ،مزدور ،بی بنیاده او دترور نظام په خلکو تحمیل کړی دی چه حاصل یی عامه مصیبت او کړیدنی دی .افغان وولس دداخلی او خارجی ستمګرانو د شیطانت او شرارت ښکارشوئ دئ او په تحمیلی جګړو او دسیسو کې یی داسی مصروف ساتلئ دئ چه د بنیادی مسایلو دژوند چه نظام جوړونه ده په هکله یی دخپل اصالت او رسالت دسرته رسولودپاره یی هیڅ چانس نه دئ پیدا کړئ . همیشه یی د خپلو وینو او ځانونو په بها خارجی استبداد ته ماتی ورکړی ، مګر دداخلی استبداد په له منځه وړلو کې پاته راغلئ دئ .موږ باید نور خپله لیکه دهغه کړیو څخه بیله کړو چه د ستم اواستبداد دویالی څخه اوبه خوری او په قاطعیت سره ددې حلقو او بانډونو دچټلو پلانونو په شڼډولو کې خپل تاریخی او افغانی فرض ادا کړو .
ټول سیاسی شخصیتونه ، روحانیون ، روڼ اندي ، وطن پرستان باید په یوه متحده جبهه کی بیله امتیاز غوښتنی او تعصب څخه سره را ټول شی اود خپل وولس سر ه یو ځائ د اشغالګرانو او د هغوئ دداخلی مزدورانو جاری وحشت ته دپائ ټکئ کیږدی .نور باید د خپل وطن سرنوشت په خپل لاس او کنترول کې ونیسی او پری نه ږدی چه مجرمین او جنایت کاران دافغانستان په سر لوبی وکړی . د افغانستان مسائل یوازی افغانان حل کولائ شی .
په اخر کې د ښکلا دمجلی د څلورم کال دپنځمې ګڼې د سر مقالې یوه برخه د ګرانو وطنوالو دپاره او لوستونکو دپاره رانقلوم ترڅو زموږ وروڼه نور خپل تاریخی مسئولیت ته متوجه شی .
[color=red:a9c18bbc18][quote:a9c18bbc18]پرون به یوې امریکایی پیغلی پخپل نس کې له یوه قهرمان مجاهد څخه دیوه مجاهد بچی لرلو ارمان لاره ،خو نن د هماغه مجاهد د تورسري او لور پر عزت امریکایی غوبل جوړ دئ او افغان مجاهد دوحشی ، ترهګر او قاتل په نامه یادوي .
...............
اي افغان فرهنګیانو !
که ناموس در باندې ګران دی ، که همت لرئ ،که مو وجدان ویښ دی ، سره یو شئ ، احمقانه اختلافات شاته پریږدئ ، نفس تر پښو لاندي کړئ ، بس همدومره قربانی ورکړئ ، او په ګډه دیوه فرهنګی جهاد بیرغ او چت کړئ او خپلې دغې مبارزې ته منطقی او مدلل بنسټ جوړکړئ ، افغانستان او افغان ملت له تاریخی او ابدی ذلالت او شرم څخه وژغورئ او نور هغو معاملو ته پای ورکړئ چي تاوان یی موږ او ګټې یې نور وړی .[/quote:a9c18bbc18][/color:a9c18bbc18][quote:a9c18bbc18][code:1:a9c18bbc18][color=darkred][/color]
دازاد او خپلواک افغانستان په هیله [/code:1:a9c18bbc18][/quote:a9c18bbc18]
