دا چې زه يې سره لمبه کړم، آتشي جمال د چا و؟
ابدي فراق يې راکړ، د يوې شپې وصال د چاو؟

زنـــگيدمه،تــــاويـــــدمه دپريـــــشانه زلـــــفوټال کــــې 
اوس چې خاورو کې لغړيږم، ها رنگينه خيال د چاو؟

زما خټې تمنا د ميکدې د جام لرله
خو کوزه يې د جومات کړم، په لمسون کلال د چا و؟

د هستۍ په ښاريه کې دنيستۍ سودا وه گرانه
د عابد خودي په تن وه وايه نور مجال د چاو؟