ناست وي په محفل كې خو تنها لګي
پته د مين سړي صفا لګي
زه چې د بل چا ښكلي تعريف وكړم
خداى خبر چې ولې بد په تا لګي
ناز او په ستم كې فرق اسان نه دى
ښكلي موږ ته ځكه بې وفا لګي
زه يې د خوشال غوندې په جار وايم
خلكو ګنې ښكلي د هر چا لګي
وې ليدم موسكۍ شوه ورو يې وويل
درد به مي په ټنډه خامخا لګي
06.02.2009
- سردارولي څرک
نور كارونه رانه پاتې ټول ميرات ديستا غمونه سرخوړلي دومره زيات دي
يو ارمان مې هم د زړه نه پوره كېږيجوړ زما په لاس كې كرښې د بيلات دي
د سكون څادر مې راښكلو ويده شومسوځولې مې وعدې د ملاقات دي
بې شعورو ته خبرې د شعور كړمخلق وايي خراب شوي يې خيالات دي
څه اسرار كوي ياري د سنګدلانوڅه جوړ كاڼو ورولو ته حالات دي
مينه په زور او په زارو نه كېږيپخپله وشي په كېدو نه كېږي
اوس د دروغو په...
06.02.2009
- سردارولي څرک
ستا بې وفايي به را ته ياده ويخپله بې وسي به را ته ياده وي
شيخه د ثواب او د ګنا كيسه ډېره سرسري به را ته ياده وي
كومه چې مې ستا په نامه كړې ده هغه شاعري به را ته ياده وي
سر كه مې د مرګ په كمر ولګيستړې زندګي به راته ياده وي
خپله فقيري به را نه هېره شيستا عزيز خاني به راته ياده وي
تا پسې مې ډېر ژړلي دي جانانه!سترغلي مې پړسېدلي دي جانانه!
اوس له نورو سره نه شم جوړېدلىګنې څومره...
