فطرت

ورځ شوه تېره

د مرغانو او سيندونو په سندرو

سپوږمۍ هم ليڅې غړلې

په  تيارو كې په لامبو ده

ستوري مينځي په چينو كې خپل مخونه

مګر زه كرخت كرخت يم لا تراوسه

لكه واوره د لو تېږې و بغل ته

ته رانغلې زه دې جز د فطرت نه كړم