د بهرنیو اډو سره د مخالفت جبهه: د بهرنیو ځواکونو شتون د سولي تضمین نه شي کولای
نن په کابل کې د بهرنیو اډو پر ضد د ملي یو والي جبهې په یوه مطبوعاتي کانفرانس کې وویل چې د بهرنیو ځواکونو شتون د سولي تضمین نه شي کولای، د بهرنیو ځواکونو شتون او د جګړې لپاره مالي مرستي جګړه اوږدوي.
دوی په یوه خوله وویل چې د ورستیو حالاتو څخه داسي مالومیږي چې هر لوری ته د جګړې خبري کیږي، د بهرنیو ځواکونو د پاته کېدو او جګړې اوږدېدو خبره کیږي، خو د سولي په نامه جوړ شوي بنسټونه او ادارې هم په اوس وخت کې خاموشي اختیاره کړې او د سولي غږ نه اوچتوي.
باید وویل شي چې په تیرو ورځو کې باراک اوباما اعلان وکړ چې راتلونکی کال به هم په افغانستان کې خپل ۸۴۰۰ عسکر پریږدي او بیا په وارسا کې د ناټو سازمان او امریکا حکومت په ګډه د افغانستان د امنیتي ځواکونو سره د څلور نیم ملیارده ډالرو کلنۍ مرسته اعلان کړه، تر څو په هیواد کې د طالبانو او نورو وسلوالو ډلو په خلاف جګړه وکړي.
د ملي یووالي جبهې په خپل اعلامیه کې ویلي، هغه څوک چې ګټي یې د جګړې سره تړلي دي، هغوی به کله هم د سولي لپاره هلو ځلو ته زړه ښه نه کړي.
په اعلامیه کې د سولي د پروسې سره د انجینر ګلبدین حکمتیار د یو ځای کېدو ناکامي هڅي ته هم اشاره شوې او ویل شوي چې د امریکا او د هغوی له خوا ګمارل شویو جګړه پالو دغه پروسه سبوتاژ کړه.
د جبهې په اند په افغانستان کې سوله یوازي د افغانانو په خپل منځي تفاهم باندي راتلای سي، افغانان باید د بهرنیانو او د جګړه خوښوونکو پر خلاف خپل غږ اوچت کړي.
د بهرنیو اډو پر ضد د ملي یو والي جبهې تر نني مطبوعاتي کانفرانس وروسته په لاندې ډول سره یوه اعلامیه تصویب کړه:
اعلامیۀ مطبوعاتی جبهۀ وحدت ملی و مخالفت با پایگاه های خارجی در مورد ضرورت ازسرگیری تلاش های صلح
چهارشنبه 23 سرطان 1395 مطابق به 13 جولای 2016 – کابل
بسم الله الرحمن الرحیم
صلح نیاز اصلی و یگانه وسیله برای پیشرفت اقتصادی و اجتماعی در هر کشور است. در کشور ما تجربۀ پانزده سال گذشته نشان داد که به دلیل دوام جنگ، کمک های خارجی به فساد انجامید که در نتیجه بخش عظیمی از آن کمک ها به هدر رفت. امروز افغانستان در صدر کشور های فاسد در جهان قرار دارد.
دوام جنگ افغانستان سبب شد تا کشور ما در تولید مواد مخدر نیز در جهان در مقام اول قرار گیرد که نه تنها برای کشور های همسایه، منطقه و جهان چالش بزرگی را موجب گردیده، بلکه ابعاد منفی این پدیدۀ شوم در داخل کشور نیز با موجودیت ملیون ها معتاد، معضل اجتماعی عظیمی را به میان آورده است.
تاثیر منفی دیگر جنگ این بود که مانع حاکمیت قانون در کشور گردید و گروه های مسلح خودسر همین اکنون در سراسر کشور به جان ملت افتاده اند. معادن افغانستان بشکل بیرحمانه مورد تاراج قرار گرفته که گروه های مافیائی از آن بهره می برند.
تجربۀ دیگری که در طول پانزده سال گذشته آموختیم اینست که حضور نیروهای خارجی در افغانستان حتی در زمانیکه تعداد این نیروها به دوصد هزار تن بالغ می شد، نتوانست موجب تامین صلح گردد و برعکس امروز این جنگ خانمان سوز از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب کشور ما دامن گسترده است. بنابراین حضور نیروهای خارجی نمی تواند تضمینی برای تامین صلح باشد بلکه برعکس مانع فراراه رسیدن به صلح است.
جبهۀ وحدت ملی و مخالفت با پایگاه های خارجی از ابتدا به این باور بود که امضای قرارداد امنیتی با امریکا و ناتو و دادن پایگاه به آنان نه تنها گرهی از مشکل افغانستان باز نمی کند بلکه مانع بزرگی بر سر راه تامین صلح و امنیت در افغانستان خواهد بود. اکنون با گذشت حدود دو سال بعد از امضای توافق نامۀ امنیتی با امریکا، تعداد زیادی از کسانی که در آغاز، این قرارداد را دوای تمام درد های افغانستان می دانستند، امروز به این نتیجه رسیده اند که باید این توافق نامۀ بی ثمر لغو گردد.
امریکا که تا اخیر سال 2013 مسئولیت های امنیتی افغانستان را به نیروهای افغان سپرد و اعلام داشت که سر از سال 2014 به ماموریت رزمی اش در افغانستان پایان داده و تعداد سربازان خویش را نیز کاهش می دهد. اما نه تنها به آن وعده عمل نکرد بلکه برعکس اکنون با استناد به همین قرارداد ننگین، مجددا به میدان جنگ بازگشته است. در کنفرانس اخیر ناتو در وارسا پایتخت پولیند، فیصله شد تا 14400 سرباز ناتو در افغانستان باقی بمانند که 8400 تن از آنان مربوط به امریکاست. سرمنشی ناتو در نشست وارسا تصریح کرد که نیروهای امریکائی همچنان به ماموریت های رزمی در افغانستان ادامه خواهند داد.
در داخل افغانستان نیز تعدادی از افراد جنگ طلب شامل افراد دیسانت شده از خارج که زندگی و معیشت شان به دوام این جنگ مربوط است، همچنان به دوام جنگ تاکید می ورزند. فرزندان این افراد در جنگ شرکت ندارند تا غم و درد مادران و پدرانی را احساس کنند که فرزندان شان همه روزه قربانی آتش این جنگ خانمان سوز اند. هم امریکائی ها و هم مقامات وزارت دفاع افغانستان اکنون به این حقیقت معترف اند که تلفات نیروهای افغان در سال جاری بشکل بی سابقه ای افزایش یافته است. سال گذشته طبق یک آمار بسیار محتاطانه بیش از 5000 تن از نیروهای افغان در جنگ کشته و هزاران تن دیگر مجروح و معلول گردیدند.
در چند ماه اخیر ما شاهد تحول جدیدی بودیم که امید به صلح را تقویت می کرد و آن اعلام انجنیر گلبدین حکمتیار به پیوستن به پروسۀ صلح بود. اما علی الرغم انعطاف زیادی که حکمتیار برای پیوستن به صلح نشان داد، در نهایت با این شرط دولت مواجه شد که باید توافق نامۀ امنیتی با امریکا را بپذیرد. به این ترتیب به نظر می رسد که پروسۀ صلح با حکمتیار نیز قربانی جنگ طلبی امریکا و گماشته گانش در افغانستان شده است.
جبهۀ وحدت ملی و مخالفت با پایگاه های خارجی با این باور که صلح فقط در نتیجۀ تفاهم میان افغان ها برقرار خواهد شد، از ملت افغانستان بعنوان قربانیان اصلی این جنگ مجدانه تقاضا دارد تا در برابر این جنگ افروزی های خارجی ها و مزدوران داخلی شان بی تفاوت نمانده و صدای خود را علیه جنگ بلند نمایند. مردم افغانستان با گذشت حدود چهار دهه جنگ، اکنون این درس را آموخته اند که اگر خود اقدام ننماید، قدرت های استعمار گر خارجی برای بدست آوردن منافع طولانی مدت شان در این منطقه، با استفاده از نیروهای مسلح خود و بکار گیری ذلیل ترین عناصر سرسپرده اش در داخل، قصد دوام این جنگ را دارد.
حضور نیروهای خارجی در این کشور، فقط به نفع یک اقلیت کوچک تمام شده که از جنگ و ریختن خون این ملت به قدرت نامشروع سیاسی و ثروت باد آورده دست یافته اند. اینها هستند که با دامن زدن به مسایل قومی، مانع از اتحاد اقوم باهم برادر افغانستان اند. اگر جلو این کار بدست ملت گرفته نشود، افغانستان هیچ آینده ای در این منطقه از جهان نخواهد داشت.
جبهۀ وحدت ملی و مخالفت با پایگاه های خارجی خواهان لغو قرارداد امنیتی با امریکا از جانب دولت افغانستان و اعلام تاریخ خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان بعنوان یگانه راه برای بازشدن مسیر مذاکرات صلح با مخالفین مسلح دولت است. خواست ما از مخالفین مسلح دولت نیز اینست که جنگ را یگانه راه رسیدن به هدف نه پندارند. امریکائی ها نیز اکنون به این حقیقت اعتراف می کنند که جنگ در افغانستان به بن بست رسیده است، پس زمانی که یک جنگ به بن بست می رسد، عقل و تدبیر ایجاب می نماید که باید راه بسوی صلح گشوده گردد، اما حضور و ازدیاد نیروهای خارجی که در نشست اخیر ناتو اعلام گردید، مانع اصلی در راه رسیدن به صلح است.
والسلام
جبهۀ وحدت ملی و مخالفت با پایگاه های خارجی در افغانستان
