غزل
که ټوله زمانه زړه ته راتېره شي ، ملالې
ها ، شپه د درد ولاکه رانه هېره شي، ملالې
ته مه کوه ، احساس د زمانې مه چېړه ، مه
ته مه کوه څهره به یې برسېره شي ، ملالې
تا ولې خط کې ویلې؟ چې پرې تا وینمه نه !
رڼا مې دې له سترګو نه اندېره شي ملالې
یو ورځ خو به دې زه هم ملامته کړم کنه
یو ورځ به دې بلا د نظر ګېره شي ، ملالې
نامه چې دې څوک واخلي ، ته هنر یې ته کمال یې
د درد څړیکه مې زړه را چاپېره شي ملالې
راځه د محبت د جنګ په نوم بغاوت وکړو
نوڅه وشول که لږ مو ګناه ډېره شي، ملالې
۴-۴ - ۲۰۱۲ امستردام ، هالنډ
