غزل
هر ه ګړۍ ، هره لحظه په تنهایۍ کې لرم
د ژوند نشه ، د ژوند مزه په تنهایۍ کې لرم
شًکر یو څــه خو شته چې زه ورباندې یمه مشغول
ستـــــــا د یادونه سرمایه په تنهایۍ کې لرم
بلا بلا سوچونه ذهن ته راځي ، خدایه خیر!
مورې! اوس ډېره اندیښنه په تنهایۍ کې لرم
نه نه ملګري دي ژوندي وي ، غم په پرې نه بدلوم
زه خو ستا غم ته اشیانه په تنهایۍ کـــــې لــــــــرم
ګرانې پوره دوه کاله مخکې دې ؤ څه راکړي
ګرانې باور وکړه هـــغــــه په تنهایۍ کې لرم
فضل الربي رستم
