شعرونه
غزل / نورخان مفتون
د لرې اشاره کوه لنډ مۀ راځهلږه حوصله کوه لنډ مۀ راځهزۀ به درنه ځان لوګی لوګی کړمهرقيب لره غوسه کوه لنډ مۀ راځهلرې نه مسکی شه وايه ستا يمهپۀ سپينه خولۀ وعده کوه لنډ مۀ راځهکوڅې لره زمونږ راشه ديدن وکړهاواز د بنجاره کوه لنډ مۀ راځهګودر ته چې راووتم مفتونه زۀپټه ننداره کوه لنډ مۀ راځه
غزل / صفت الله کړاؤ
لرې ګلاب لرې غونچې شونډېلکه د اور لمبې لمبې شونډېډېر زړور پۀ حجرو مۀ ګرځېږهڅوک به دې وخوري ياره سرې شونډېخلک لۀ سترګو نه ټڼډارې وهيما ته دې جوړې کړې نخرې شونډېنن پۀ نشه کې درته وايمه چې :کۀ راته را دې کړې وړې شونډېچې دوه پۀ دوه وو لۀ خندا ډکه
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
نور به ګرځووم لۀ خلکو نه يار پټ پټپيدا کيږي د لستوڼي ښامار پټ پټڅوک به ستورو څوک سپوږمۍ کې جانان ګوريزۀ د لمر وړانګو کې وينم دلدار پټ پټد بڼو لښکر يې ما سره ولاړدیرقيب سوځي د کينې پۀ انګار پټ پټښکاري غشي لېنده واخلي ښکار ته دروميدارانغاړي خپلو سترګو کې ښکار پټ پټپښتون هر وخت پۀ ټټر ګذار خوړلیرذيلان کوي پۀ خلکو ګذار پټ پټد جنون او لېونتوب خاموشه مرګه !يوه ورځ خوفاطمي کړه پۀ دار پټ پټ
د ګل محمد ياري يو ښکلی شعر
ټوټې ټوتې پاس پۀ ځــــــــــــــيګر يمه زۀ ظالمې ويشــــــــــــــــــــــتی پۀ ټټر يمه زۀ د مينې لږ ديدن خو راکــــــــــــــړه ګرانې پۀ زړۀ زخـــــــــــــــــــمي پرهر پرهر يمه زۀ ښکلی ښايست مې پۀ او
د صفت الله کړاؤ يو ښکلی شعر
ددې چم جينکۍ چې د ځوانۍ تر پولو ورسي کم عقلې پۀ بدرنګ هلک زړۀ وبايلي چې ځوان شي ، پۀ مخ برېت شيشه کې وګوري چکرې شي ، پۀ ډنګ هلک زړۀ وبايلي حيران يمه چې کوم بابا ښېرې دې ورته کړي
غزل / صفت الله کړاو
چې کله شړک شي بنګړي شور واخلي زما د زړۀ زخم ټکور واخلي تۀ چې رقيب سره شې غاړه غټۍ زړۀ مې لمبه لمبه شي اور واخلي هر څه نه تېر يم خو رقيب دې واوري! خدای که جانا
د شمس الدين کاکړ يو ښکلی غزل
يــــــــو وار ما واخيستې پښــــې د خپل نګار چې مې رنګ کـــــــــړای پۀ نکــــريزو ګل انار تۀ ويده وای ما پۀ درســـــــته شـــــــــپه کولې باري ســـــــــــــتا پۀ باب دعــــــــــا هــزار هــزارکۀ يې يو ځله پر ســـــــــــــــر ورباندې کښېنې
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
تاو شمه راتاو شمه شعر وليکمبس چې لږ وزګار شمه شعر وليکمستا دښايسته حسن ننداره وکړمزلفو کې ايسار شمه شعر وليکمستا لۀ خوا چې راشي جنتي هواټول بهار بهار شمه شعر وليکمګرځمه يارانوسره لاس پۀ لاسيو دم لاس پۀ کار شمه شعر وليکمزۀ فاطمي يار سره پۀ خوب کې يمخوب نه چې بيدار شمه شعر وليکم
غزل / عبدالمالک ستانيکزی
نن خو به زړۀ کې زما کور واړوېما به سبا پۀ لوی پېغور واړوېمخ پۀ زوال مازيګري وويل :په ما به هم د ماښام تور واړوېګوره د دې بوسو پۀ ما باندې بيانۀ احسان واړوې نۀ پور واړوېد زړۀ خبره دې ان خولې ته راشيخو سمدستي يې پۀ بل لور واړوېد ستانيکزي دا عادت نۀ خوښيږيپټه خبره چې پۀ شور واړوې
نښــــــــتر / ګل محمد ياري
ټولو ونو کې نښــــــــتر مې ډېر خوښيږي پۀ ښايسـت کې خپل دلبر مې ډېر خوښيږي د ســــــــــــــــــهار زرينو وړانګو ته سلام دی پۀ زړۀ وايم مازديګر مې ډېر خـــــــــوښيږي
غزل / صفت الله کړاؤ
زړۀ مې ناقرار شولو چې مخې ته مې ودرېدې تېر لۀ هر يو کار شولو چې مخې ته مې ودرېدې ده د جدي مياشت خو ساقي دې ته دې حيران کړمه! څۀ رنګه بهار شولو چې مخې ته مې ودرېدې نه ، نه کافر نۀ شومه زۀ خدای ته پۀ سجده ومه
غزل / عبدالمالک ستانيکزی
خدايږو چې ما او تا به شو رسوا د کلي منځ دهنو مۀ راکوه غاړه وه ليلا د کلي منځ دهد دوه شېبو وصال شي هسې نۀ پېغور د عمرغماز به لۀ کوم خوا شي راپيدا د کلي منځ دهنور بس کړه ناقدجانه! لۀ تنقيد نه دې مننه!خپل عيب د ولو منځ ده د بل چا د کلي منځ دهپۀ ګوتوکۀ مې دلته دښمن هم راشي ملګرومېلمه مې دی پښتون يمه زما د کلي منځ دهد تګ اجازه ورکړه ستانيکزي ته خوږه يارهراغلی ستا ديدن ته دی پۀ غلا د کلي منځ
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
يو زۀ نۀ يم چې زما سترګې ور اوړيلېونۍ ته د هر چا سترګې ور اوړيخپلې سترګې پۀ سختۍ ترې بل خوا واړومنۀ صبريږي او بيا ، بيا سترګې ور اوړيجادوګر نظر يې دومره اغېزمن دیچې دشېخ او د ملا سترګې ور اوړيمور ته وايه سپېلني درته لوګی کړيدا ستاسترګو ته بلا سترګې ور اوړيفاطمي چې وي اخته د سترګو جنګ کېدغۀ وخت کې د دنياسترګې ور اوړي
ځواني / ګل محمد ياري
د ســــــــــــــړي قدر څومره کم شي چې ځواني تېره شي لۀ خــــــــــــوشاليو نه جوړ غم شي چې ځواني تېره شي
غزل / صفت الله کړاؤ
څۀ عجيبه ده پۀ تا ګران شومه زۀ لېونی دې هم جانان شومه پۀ ډک محفل کې چې راغاړې وتې جانانه ډېر درته حيران شومه ما ته غوسه چې شوې رقيب وخندل زه خو پۀ دې درسره وران شومه
غزل / صفت الله کړاؤ
ګل ورينې يې وږمې وې خــــــــــــــــــــــو تۀ نۀ وې چې د غرو ســــــــر کې مو شپې وې خو تۀ نۀ وې ټوله شپه ســــــنګر کې کلک پيرې ته ناست وم لۀ شـــــــوګير مې سترګې سرې وې خو تۀ نۀ وې د نښـــــــــــــــــــــتر منډان مرمو دپ
غزل / انجنير ګل محمد (ياري)
ټوټې ټوټې پاس پۀ ځـــــــــــــيګر يمه زۀ ظالمې ويشـــــــــــــــــــــتی پۀ ټټر يمه زۀ د مينې لـــــــــــږ ديدن خو راکړه ګرانې! پۀ زړۀ زخـــــــــــــــــــي پرهر پرهر يمه زۀ
نظم / صفت الله کړاؤ
کتابونه رانه يوسي او رباب يــــــــوسي *** تيارې ډېرې شي له سترګو مې مهتاب يوسي ټول غمونه پۀ يوځای چې د جانان راشي بدرګه ورسره چيغې کړم خــفګان راشي اندېښنې راشي له زړه نه مې ټول تاب
غزل / صفت الله کړاؤ
له رقيبانو سره روغ چلیږي فقط له ما سره نېرنګ کوي بل چې څپېړې ورکړي خاندي ورته ماته تکړه دی ما سه جنګ کوي مونږ د پړانګانو غورځنګ تار په تار کړو اوس تَروړۍ په مونږ غورځنګ کوي پخوا پنجا
څلوريزه / سیدجمال الدین فاطمي
خدای راکړي په دنيا دي جنتونه اننګي د يار رښتيا دي جنتونه کومو ټکو کې د خداې مننه وکړم پیرزو کړي یې په ما دي جنتونه
غزل / سنګر وال
زه ګـــــيـــلې ورتــــه کـــــوم داپـــۀ خــــــنـــداشـــــي کلـــــــه ګل چـــــې مې پۀ پټه خـــــوا تـــه راشــــــي لا مي ټــــــولې ګــــيلې نۀ وي خـــلاصې کـــــــړې
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
ستا ګيلې سپوږمۍ ته تل کووم لګيا يم هــــره شـــــپه دغــــه عمـــــل کووم لګيا يم هـــــــر ســـــتــــم دې زۀ پۀ ناز حســــابوومه لۀ خــــپل زړۀ ســره مې چل کووم لګيا يم
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
يار ته چې ورځمه نو خپل ســـــــــر زما پۀ لاس کې وي غــــــــــــــــشي راسره وي او خنجر زما پۀ لاس کې وي ګل ســـــــــــــــــره ازغي وي پۀ دې لاره د رقيب امـکان دغه شـيان
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
زمـــــونــــږه کلي تــــــه ږلې د ځــــــــناورو راځــي د ظالـــمــــانو ، جـــــــابرانو ، ســــتمګرو راځـي د دنيا خـــــلکو ته کمزوري او بې وسـه ښکارو ځــــکـــه مـــو س
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
ياره ! خــــــبر مې شــــــــوې لۀ ياره ؟ يار مې وســــــوځاوۀ ايلـــه وزګار شــــــومــــه لــــــــۀ کاره ، کارمې وســـوځاوۀ د دۀ غــــــــمـــــونه به مې تـل پۀ اوږو بــــــار ګــــــرځـــــــول