دځوان شهیدحافظ عبدالمنان شعر

هم به مځکه هم اسمان وي زه بـــه نـــــه یم           هم به ژوندهم بـــه جها ن و ي زه به نه یم 

دځوانـــۍ پاڼـــــه خزان بــــــه مي کړي ژړه         هم بـه باغ هم بـه بوستا ن وي زه به نه یم

چي بــــه ماورسـره تل ټوکـــــــې خنداکړل          هم به ځواک هم به یارا ن وي زه به نه یم

د(اوباش)بدن به خاوری سې په ګورکي           هم به شعرهم به داستا ن وي زه به نه یم 

غــــــــــــــــزل 

راکــــه جـــــــنابـــــــــــــه  شونــــډې شرابــــه       ګــرځــم خــــماري   مسـت وخـــــرابــــــه 

*   *   *   * 

پــــرمخ مې درومـــــې  اوښکې رودونــــه       کاندم لـــــه غـــمه   ســـــاړه اهــــــونــــــه

سترګی می سرې دي  یمـه بــــي خابـــــــه         ګــرځــــم خـــماري   مســـــت وخــرابـــــه 

*   *   *   *

خــــــوږمي ځیګردی   پری په نشتردی            وینی تری څاځي      پری پـــرقـــــمردی 

سختــــــه بیمــاریــــم  ،یم پـــــه عـذابـــــه           ګرځــــم خـــــماري      مسـت وخــــرابــــه 

*   *   *   *

ګـــــــــرزم نـــــــاچــاره   سیـــــنه پــــرهـاره          وکــــه علاج مــي        دخدای (ج)لپاره 

دامـــــــــــــــــی دواده   لوړکــړه عجابـــــه         ګرځــــم خمـــاري        مست وخــــرابــــه

*   *   *   * 

تـــــه مـي حبـــیب ئی   درنــځ طـــبیب ئی         تــــرټول جــهانــــه       ماتــــه قریــــب ئی

اوباش مخمورکــړه    پــــــه مــــیونابــــــه        ګرځــــم خمــــاري      مســت وخــــرابـــــه