غزل
باد وو غبار وو او سيلۍ خبره ورانه کړله
يخ وو بارن وو او ګلۍ خبره ورانه کړله
بل داسې ځای نه وو باران دواړه لمده خوشته کړو
د غره لمنه وه کيږدۍ خبره ورانه کړله
د ژمي شپه يې بس په ما باندې و نه لوريده
مينه يې زده نه وه کوچۍ خبره ورانه کړله
څه ليونتوب څه مجبوري او څه مې يار غصه وو
څه غريبۍ څه بيوسۍ خبره ورانه کړله
خدايه په سپينه لمن داغ رابانې ولګيده
کلی خبر شو ليونۍ خبره ورانه کړله
نيمګړي مينه د ګوهر سرته و نه رسيده
له عمره کمه وه جينۍ خبره ورانه کړله
نورالدين ګوهر خوست
11.06.2011
- فضل الربي رستم
څه عجب مستانه خوب دی کله خوږ او کله تريخپېغلتوب که ځلميتوب دی کله خوږ او کله تريخچې دې وګورمه مست شم خو بيا هم غم د فراق ويعشق همه د زړه پړسوب دی کله خوږ او کله تريخد جنون تر حده لاړم ،چې مقام په تندي ښکل کړمژوند خو ژوند د لېونتوب دی کله خوږ او کله تريخروېېد همت...
12.06.2011
- فضل الربي رستم
ای د جنت ټېکدارنو خلکو په پښتنو ملنډې ولې وهئ؟ دا د ظلمونو زیږول بس کړئ له خپل وجدانه منډې ولې وهئ زمونږ تنکي ګلان پرې مه غولوئ دا د خیالي جنت پلمه پریږدئ دا د شپېتو حورو غلمانو چې ده کوران لپاره دا کیسه پریږدئ ای دجنت ټېکدارنو خلکو دا پښتنې حورې نور مه ژړوئ هغه چې سترګې یې ړندې شوې پسې د زوی لپاره یې مور مه ژړوئ ای د جنت ټېکدارانو! ګورئ تاسو خو وینۍ...
