غزل
چيرته چې ما له ارادو نه بهر ونه باسې
ګوره نظر له اشارو نه بهر ونه باسې
ګرانې محفل کې يو بې زړه شانتې سړى ولاړ دى
مخ دې له زرو نقابو نه بهر ونه باسې
دې زمانې ډېر د رمزونو کتابونه لوستي
راز دې د سترګو له پردو نه بهر ونه باسې
زما تصوير که څو پيکه دى خو په کار دې رځي
زما تصوير له ايينو نه بهر ونه باسې
په دې مقام کې دې له ياره سره قدر زيات دى
طالبه !ځان له ليونو نه بهر ونه باسې
طالب منګل
22.01.2012
- محمدالله آرین احمدزی
غــزلد شـوخ فـطرت تـللې شـېبې ته ناست یما وس دې یـــادونو مـقـبرې ته ناست یمله مـودو پس مې یـو دسمال را واخیستســتا دیارۍ یــوې نـښـانې ته ناســت یمپه ګل میـیـن مــزاج مې نه بـد لــېــږېزاهـده هــرڅـــوکه تـوبې ته ناسـت یمد ځوانۍ څـانګې مې په ځــان را ماتېد فـــراق داسـې زلـزلې ته ناســت یـمخدایه ! لــه ټول جهـان دې نه یــم خــبرد سـتــرګو داســــې پیـمانې ته ناست یمجــانــان به مـــا که زه جـــانان...
14.02.2012
- محمدالله آرین احمدزی
غزل
ما په ځان وو خبر کړي دا سپین ستوری
نن مې بیا وو ژړولي دا سپین ستوری
شهابونو ته مې لاره وه موندلی
یک تنها مې وو ملګري دا سپین ستوری
دا رنځور زړګئ به دم لره وروړمه
ما په ښه دی ډیر منلي دا سپین ستوری...