قا مي لشکر

بشر مل نا صر

 

اې با توره ځوانه په اورنوکې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو، ستمګرو برخه وړې ده

ته دغيرت چيغه ،منتونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعنتونو ، ستمګرو برخه وړې ده

 

غواړي تور پرنګ چې پښتونخوا کې دي خپلواکه شم

داخوبونه ويني ،ګلورينه سوات دي خاورې شي

ستا يې د سور غره لمنه سرې سکروټې څنګه کړه

غواړي ننګيا ليو، تا ريخي کلات دي خا ورې شي

ستا د ازادۍ وينه رګونوکې مستي کوي

ته دغلامۍ په رنځيرونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو ، ستمګرو برخه وړې ده

 

ستا د بربا دۍ کا غذ له وخته ليکل شوی ده

چرته که خپل توپکه لاس په هنر وا نخلې

ته به د قلم په څوکه چا ته څه ليکا ی نه شې

نه به له دښمنه خپل الما س په هنر وا نخلې

ستا د اولادونو به د سروسکروټو لاره وي

ته د کا دفر انو دوزخونوکې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو ، ستمګرو برخه وړې ده

ته که د قا مي لشکر کاروان کې روان نه شولې

ته به يې دکور په دروازه کې مزدوري کوې

لاس به دي تڼا کې وي ،خولې خولې تندی يې

څومره په زحمت به اولادونو ته خواري کوې

ستا په انتقا م کې د جها ن واړه لاسونه دي

ته لا د وحشت په توپا نونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو،ستمګرو برخه وړې ده

 

ستا د ابا سين اوبه د خپل سپرلو لپا ره وې

ته ورته بزګر نه شوې ، ورېښمينه ځمکه خا ورې شوه

ستا د کونړ سيند څپې څپې په بله خوا اوړي

ځکه په خپل کلي کې حسينه ځمکه خا ورې شوه

ته لا په منتر د جا دوګرو با ورونه کړې

ته د غلا ما نو په ګوند ونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو، ستمګرو برخه وړې ده

 

ستا د پت سا تنه خو د خپل قا م په لشکر کې د ه

ته خپل نوميا لي په کا ڼو ولې د اغيا ر په خوله

ستا و طن يې لوټ کړ،ورته ګورې ته څه نه وايې

ته د ځا ن سيا لي په کا ڼو ولې د اغيا ر په خوله

تا ته به مورکۍ د ننګ شيد ې په شپه کې درکړلې

ته د جا بر انو په لاسونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعمتونو ،ستمګرو برخه وړې د ه

 

ستا يې بشرمله ږ وب او کو ټه دوزخي کړله

ته د خپل جا نا ن په ګلستا ن کې او سېد ای نه شې

ستا د چا رسد ې او پېښور وروڼه بې ځا يه مر ي

ته په خو شا لۍ سر ه مر دا ن کې او سېد ا ی نه شې

ستا  يې د ضمير کلي ته سم اور ا چولې د ه

ته لا د ولس په عذ ا بونو کې ژوند څه کوې

ستا د نعمتو نو ، ستمګر و برخه وړې د ه

 ۱۸/۶/۲۰۱۱