دبدرنګۍ له سيند اوباسو د سندرو بېړۍ
الله لاهو مه کړې د ښکلو مساپرو بېړۍ
 

د څو کيږديو او يو څو دانو خورما په بدل
لاړې عربو ته د لمنځو، د نښترو بېړۍ
 

موږ ته رادرومي الوتکې له مارانو ډکې
له موږ نه درومي د نرګسو نيلوفرو بېړۍ
 

د آشنا سترګې شوې د تورو ګربتانو ځالې
زموږ لېمې د سپينو اوښکو د کوترو بېړۍ
 

موږ د تيارو د جزيرو په غېږ کې ژوند تېروو
له موږ نه وړې ده رڼا د ستمګرو بېړۍ
 

موږ ته زخمونه د ځيګر د سترګو اوښکې پاتې
پاريس ته ځي د زمرودو د لاجورو بېړۍ
 

موږ د شهيدي خور ټکری کړ د جونګړې پرده
لوټمارو بار دي د رخامو د مرمرو بېړۍ
 

په هر غزل کې يې رنګونه جادوګر جادوګر
"کاروان" ولجه کړله د خيال د جادوګرو بېړۍ