په ډاډه زړګي راځه وېرېږه مه

 یار دیارپښتنه کړي شرمیږه مه

 دپتنګ تومت په شمع خلک وایئ

تومتونو ته دی یار ځوریږه مه

 یوا ورځ به د رقیب ګریوان کړم څیرې

بی وسئ ته می اشنا ژاړيږه مه

په مرګي که سره بيل شو دا بيل نه يو

دمجبور نه پو ژوندون بيليږه مه

.........................................................................

 { محمدامين مجبور تڼی افغان خوست }