دســـــــــــــــــتم په ســــــــمندر کې نور ډوبيــــــــــــــــږم
اشـــــــــــــــــــــــنا لاس د مينې راکـــــــړه چی ورکـــيـږم
ســـــــتـا جفـا زما وفاســـــــــــــــــــــره يوځای شــــــــــوه
طــــــــوفانونه جــــــــــــــــــــــوړ وي په هواکـــــــيــــــــږم
ځکــــــــــــــــــــــــه يوخــــــــــوابل خوا زغلــم بې منزلـــه
ځان ته ناســــــــــــــــــــــــــــــــت يم دالله درته ژړيــــــــږم
چي وصــــــــــــــــال د مينې را دې کـــــــــــړو پخــــپـــله
خدای لپـاره په ملـــــــــــنـډو دې شـــــــــــــــــــرمېـــــــږم
ستا په ياد کې شپه ســـــــــــــــــهار او ورځ بيګاه شي
جنازې د امـــــــــيدونو مي شــــــــــــي پورته نۀ خبرېږم
(خليل وايي د رقيب پۀ اشــــــــــــاره چې دوکه نۀ شې
د بيلتـــــــــــــــــــــــــــــون ټکی چي واورمه لړزيـــــــــږم
