د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

غزل

محمدالله ساپی 12.08.2015 14:16

ناست یم لاس تر زنی ده بی یاره زندګی
چی یار چاسره نه وی ده بی کاره زندګی
که چیرته می بیا یار شو زما خواته رانژدی
خوشحا له به زما شی په څو واره زندګی
په خوله کی د بلا یو مرګی وازه خوله نیولی
ده څومره ده زموږ دلته نا چاره زندګی
یوه لاره داسی نشته چی پری ټول ملت روان شی
هر چا دلته اختیار کړه په هر لاره زندګی
ګوزارو د یو ښکلی چی یی کړم په داسی حال
زما یی کړله ورانه سمد واره زندګی
ډیر راغلل پسرلی او موږ پری پوه نشو تیر شول
زموږ ده په قسمت کی بی بهاره زندګی
رڼا په تمه تیر کړه موږ ساپیه ډیر کلونه
تیاره ده او ده همداسی بی سهاره زندګی