د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

مداخلات ایران، تلویزیون طلوع و متباقی میدیای ایران محور

احمد ولی، خطیب زاده 28.05.2015 23:39

زمانیکه مردم افغانستان از مداخلات رژیم ایران در مسایل افغانستان، بلخصوص از حملۀ "فرهنگی" ایران در میدیای افغانستان یاد می کند، بیجا نخواهد بود تا از مولفه های تشکیل دهندۀ این مداخلات بی شرمانه نیز اندک تعاریفی را وارد سطور ادبیات افغانی خود گردانیم، تا نسل های آیندۀ مملکت و تاریخ واقعی افغانستان عزیز همۀ این مولفه های تشکیل دهندۀ مداخلات بی شرمانه و چندین بعدی ایران را یک به یک بشناسند و این نوع خیانت های ملی نیز درج تاریخ پر افتخار ملت گردند.

از سیزده سال بدینطرف در میدیای افغانستان تحول بزرگ و شگفت انگیز کمیتی رخ داده است و در حقیقت سنگ های تهدابیی افهام و تفهیم ملی ما گذاشته شده است، اما متاسفانه استفادۀ اعظمی میدیای ما را مزدوران ایران در خدمت رژیم ایران و فاشیزم زبانی فارس قرار داده اند. پس باید دولت افغانستان و مردم شریف ما در پی چاره سنجی های دقیق و علمی قدم رنجه فرمایند تا با استفاده از قوانین مملکت و همچنان با استفاده از روش های علمی و ملی میدیای افغانستان را از نفوذ و تسخیر ایران حفاظت نموده و از نظر کیفیت نیز برای مردم افغانستان "میدیای با کیفیت، خوب و مناسب" تقدیم گردد.

در دهۀ گذشته نوشته ها و شکایاتی متعددی از هموطنان عزیز مطبوعاتی ما معنون به حملۀ فرهنگی ایران در فضای میدیای سیزده سال اخیر افغانستان به نشر رسیده است، مگر متاسفانه این نوشته ها و شکایات نه از جانب ارگان های ذیصلاح دولتی و نه هم از جانب بعضی از دست اندرکاران میدیای افغانستان مورد توجه و توجع جدی واقع گردیده است.

گر چه مزدوران رژیم ایران، کج اندیشان، و همچنان آنعده افراد و اشخاصیکه به تب "فارس پرستی" مبتلا میباشند، کوشش به خرچ میدهند تا از مداخلات "فرهنگی-مذهبی" ایران و بلخصوص از مداخلات و حملات آنکشور که از ګانال "سیاست زبانی" وارد افغانستان عزیز می شوند، چشم پوشی نموده در این ارتباط خاموشی اختیار می ورزند و یا به اصطلاح میخواهند "دیده را نا دیده" جلوه دهند، مگر تفرقه افگنی ها، افغان ستیزی ها، و ایران محوری هایی را که رژیم ایران و مزدوران بومی آن رژیم در سیزده سال اخیر، بلخصوص از طریق مطبوعات و بقیه رسانه های اجتماعی افغانستان در جامعۀ جنگزدۀ ما دامن زده اند، از دیده ها پوشیده نیستند!

آیا مثلا تلویزیون طلوع و بقیه رسانه های اجتماعی که اصطلاحات ایرانی را در میدیای افغانستان ترویج میدارند و شکایاتی متعددی از هموطنان عزیز مطبوعاتی ما را در این ارتباط جدی نمی گیرند، نظر به کدام قانون ملی و یا بینالمللی این اجازه را دارند، که مصطلاحات ملی افغانستان را با کلمات ایرانی عوض کنند؟

چرا دستگاۀ عدلی و قضایی ما در این رابطه خاموشی اختیار ورزیده است؟

همه میدانیم که قانون اساسی ما زبان های رسمی مملکت را زبان پښتو و زبان دری تعین نموده است، پس آنانیکه با پیروی از فاشیزم زبانی فارس، گاهی کلمۀ فارس را به حیث پیشوند و گاهی هم آن کلمه را به حیث پسوند، البته به امر و خواهش ایران، به یکی از زبان های رسمی ما می چسپانند، کی ها اند و روی چه اهدافی این کار را می کنند؟

آنانیکه با پیروی از فاشیزم زبانی فارس، نتنها خواهان تغییر دادن اصطلاحات ملی افغانستان اند بلکه کلمات نامانوسی مانند "چرخبال به عوض هلیکوپتر" و همچو چیز های دیگری را، البته به امر و خواهش ایران، بر فضای میدیای افغانستان می پاشند و در پی ترویج فاشیزم زبانی فارس و توسعه طلبی های منطقوی ایران اند کی ها اند و روی چه اهدافی این کار را می کنند؟

مثلا: زمانی که فاشیزم زبانی فارس هلیکوپتری را که نه آنرا ساخته است و نه هم در انکشاف آن کوچکترین سهمی را ادا نموده است، نظر به "عقده گشایی هایش" ، چرخبال می نامد، پرابلم خودش می باشد، مگر زمانیکه یک عده کمسوادی که "جیب های شانرا" از پول اعمار میدیای افغانستان پر نموده، به امر و خواهش ایران، اصطلاح نامانوس و مسخرۀ "چرخبال" را ، می خواهند در افغانستان ترویج کنند، آنوقت ترویج این نوع "کلمات نامانوس" پرابلم ما نیز می شود.

در اینجا سبب ذیقی وقت از اصطلاحات همچو "دادستانی کل و دادستانی پرموی" فرهنگستان ایران صرف نظر نموده فقط یک نظری کوتاهی سمبولیک بالای همین نوع کلمه سازی های "فرهنگستان ایران" انداخته، کلمۀ نامانوس و گوشخراش"چرخبال" را که تلویزیون طلوع و بقیه میدیای ایران محور افغانستان آنرا ترویج می کنند، در زیر زره بین افغانی قرار می دهیم، تا به طرز استدلال و منطق کلام فاشیزم فارس نیز اندکی رسیده گی نموده باشیم.

مثلا حالا بعد از تقریبا یک قرن "هلیکوپتر" گفتن افغانها، فاشیزم زبانی فارس و مزدورانش تاکید دارند که "هلیکوپتر" کلمۀ "کفار" است، ما و شما باید همه به این غول هوایی "چرخبال" بگوییم،

و از طرف دیگر ایران زبان شناسان تقلبی و به اصطلاح تاریخپوۀ خود را که در حوزه های "علمی" خود ، هر یکی را چهل چهل دوکترای ایرانی زیر بغل داده میفرستد تا با تاریخ های جعلی که آواز چکش زنی هایش هنوز هم در "سنگ نبشته های بیستون" و دیگر جا ها تنین انداز میباشد، ثابت نماید که نمی دانم داریوش و کامبیز و کی و کی ، حتی چند هزار سال پیش نیز کلمۀ "چرخبال" را در شعر و نثر مسجع استفاده کرده بودند، و از این رو کلمۀ "چرخبال" قدامت بیشتری دارد نسبت به کلمۀ "هلیکوپتر". فاشیزم زبانی فارس استدلال میکند مثلا به این طور: از آن جای که "تاریخ مشترک" ، "فرهنگ مشترک"، "دین، مذهب و زبان مشترک" ما ایجاب می کند، باید مردم افغانستان نیز "چرخبال" بگویند.

حالا اگر مثلا به فاشیزم زبانی فارس به بسیار مهربانی و شفقت هم بگوییم: جان برادر آیا هلیکوپتر بال دارد که تو به او "چرخبال" می گویی. زیرا بال همان عضو پرنده گان را می گوییم که در دو بغل پرنده گان قرار دارد و آن را در امر پرواز کحمک می نماید. هلیکوپتر که فقط در پشت خود یک دم دارد و از سه طرف دیگر خود به اصطلاح کوسه میباشد، به منطق ما افغانها هم سخت خواهد گذشت که یک چیزی را که اصلا بال ندارد، بالدار بخوانیم، هلیکوپتر را "سر چرخ" و یا "سرچرخک" بگو، که اقلا یک منطقی کلامی را دارا شود، بعدا از دیگران خواهش همکلامی شدن را بنما.
با این همه مهربانی و تقدیم منطق، ما را "فارس ستیز" و چه وچه می خوانند. پس چه باید کرد؟

اینکه ایرانی ها چه کلماتی برای خود میسازند موضوع خود شان است و به ما در اصل ارتباطی ندارد، مگر زمانی که ایران به قصد منافع ملی خویش، در پی تسخیر اذهان جوانان افغانستان براید، ما نه به رژیم ایران، نه به مزدوران بومی اش و نه هم به هیچ کشور دیگری اجازه می دهیم که به تحت پوشش های "تاریخ مشترک" ، "فرهنگ مشترک"، "دین، مذهب و زبان مشترک" به منافع ملی ما صدمه وارد کند.

آنانیکه منافع ایران را مقدم تر میشمارند نسبت به منافع افغانستان و بلخصوص به آن میدیای که در داخل افغانستان خاصیت بلند گوی ایران را بر خود گرفته اند، تاکید میداریم که خیانت ملی جرم میباشد، و پیگرد قانونی دارد!

میدیای افغانستان برای افهام و تفهیم افغانها و به حیث ستون های واقعی عدالت اجتماعی در افغانستان بنا گردیده است، نه برای نوکری به ایران!

و من الله التوفیق