د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

رقابت سایبری چین و امریکا و تاثیر آن بر کشورهای منطقه

شفیع وردګ 16.02.2015 11:04

هوجین تاو رئیس جمهور پیشین چین در ماه ثور سال ۱۳۸۵ مهمان رئیس جمهور قبلی امریکا، جورج بوش و رئیس شرکت مایکروسافت بیلگتس، بود. بیلگتس ثروتمندترین شخص جهان و یک فرد نمونه از ثروت و تکنالوژی امریکا است. هوجین تاو، نخست به شهر سیتل رفت و در خانه صد میلیون دالری بیلگتس مهمان شد. شاید با این کار اش خواسته است تا به امریکا بازگو نماید که چین به قدرت نه، بلکه به تکنالوژی اولویت میدهد.
چین در صدد این است که در اقتصاد و تکنالوژی از امریکا‍ پیشی گیرد که فعلاً در این رقابت به یک مرحله حساس هم رسیده است.‍ در دسمبر سال 2014 در گزارش سالانه صندوق بین المللی پول مشخص شد که چین یکی از قدرتهای مهم اقتصادی دنیا است. امریکا نیز به این موضوع پی برده است که در جهان بعد از این کشور، چین دومین قدرت است. پیشرفت های چشمگیر چین در بخشهای اقتصادی، نظامی و تکنالوژیکی امریکا را با چالشهای مواجه ساخته است. بطور مثال توانایی چین تا حدی که بتواند بر سیستم های کمپیوتری و شبکه های کمپیوتری امریکا حمله کند و با این توانایی اش در بخشهای حساس امریکا مانند سیستم کمپیوتری میزایل ها، سلاحهای اتومی، سیستم ستلایت، شبکه های کمپیوتری قصر سفید و همچنان بر دیگر نقاط حساس؛ که این توانایی چین امریکا را هراسان نموده است.
چین و امریکا سعی میکنند که قابلیت حمله های سایبری خود را افزایش بدهند. فعلاً در جهان سه قدرت بزرگ سایبری با همدیگر روبرو اند که عبارت اند از کشور های امریکا، چین و روسیه. این کشورها کوشش میکنند که رازهای نظامی، سیاسی و اقتصادی یکدیگر را از طریق جنگ سایبری بدست آورند.
رئیس قوماندانی مرکزی سایبری امریکا، میشل روگرز سال گذشته اعلام کرد، که چین و دو کشور دیگر که از آنها نام نبرد، ظرفیت آن را دارند تا کنترول پاور سیستم امریکا را بدست بگیرند و همچنان  میتوانند بر دیگر نقاط حساس حمله کنند.
حملات شدید لفظی بین امریکا و چین در سال گذشته، پس از آن اوج گرفت که امریکا، پنج فرد چینایی را به جرم حملات سایبری بر امریکا دستگیر نمود که بعداً چین این اتهام امریکا را به شدت رد کرد و خود امریکا را بزرگترین جاسوس انترنتی جهان قملداد کرد. همچنان چین همکاری با امریکا را بر سر مسأله جرایم سایبری متوقف ساخت و این اولین باری بود که چین و امریکا بطور آشکارا برخلاف همدیگر در مورد جرایم سایبری اظهاراتی را تبادله کردند و همدیگر را متهم بر حمله های سایبری نمودند. که این خود سبب شد تا جنگ پنهانی سایبری، آشکارا گردد.  
افغانستان
چین در منطقه، از حضور گسترده و فعالیتهای پنهان امریکا راضی نیست، اگر چه در ظاهر با امریکا موافقت نشان میدهد؛ اما در اصل چنین نیست. زمانیکه دولت افغانستان با امریکا می خواست تا پیمان ستراتیژیک امنیتی را امضا نماید، چین به شمول کشورهای منطقه از امضای این پیمان راضی نبود.
ویکی لیکس در سال 2014 در یک گزارش خود افشا کرد که امریکا تقریباً تمامی مکالمات افغانها را زیر نظر دارد. پس از افشاگری ویکی لیکس این نگرانی به میان آمد، که آیا فضای سایبری و انترنت افغانستان مصئون است ویا اینکه در دستهای سومی قرار دارند؟، در سلسلۀ  رقابت های سایبری چین و امریکا، یک کمپنی امنیتی سایبری بنام (Threat Connect) که مرکزش در امریکا است اعلام نمود که بر صفحات دولتی افغانستان حمله شده و کودهای مخرب در آن دیده شده است. رئیس بخش تحقیق استخباراتی این کمپنی ریچ بارگر گفت که این کار را شاید چین کرده باشد. بارگر میگوید، ما نشانه از فعالیتهای دوامدار چین را دیده ایم که میخواهد از تأسیسات حکومت افغانستان به گونۀ کار گیرد. نامبرده علاوه میکند که استخبارات چین توسط نرم افزار های مخرب میخواهد از طریق صفحات معتبر انترنتی حکومت افغانستان، به اهداف بین المللی حمله کند.ازین نمایان میشود که علاوه بر امریکا، چین همچنان تلاش دارد تا در فضای سایبری و معلوماتی افغانستان سهم فعال داشته باشد و تلاش می ورزد که در رقابت سایبری از رقیب خود عقب گام نبردارد.
ایران
ایران در منطقه مخالف امریکا شناخته میشود و گاهگاهی علیه همدیگر حملات سایبری را انجام میدهند. در سال 2014، ایدوارد سنودن در افشاگری های تازه خود گفت که ویروس سکاس نیت، به امر مستقیم رئیس جمهور بارک اوباما بر دستگاهی اتومی نتنز ایران پخش شده بود. این ویروس با همکاری مشترک امریکا و اسرائیل ساخته شده بود تا سیستم اتومی ایران را فلج و از بین ببرد. حمله مشابه در زمامداری بوش هم بر ایران صورت گرفته بود که گفته میشود فعالیتهای اتومی ایران را برای دوسال به تأخیر انداخت.
در سال ۲۰۱۲، بر اکثریت بانکهای امریکا حملات سایبری انجام شد که ایران مسوول این کار شمرده شد.
کوریای شمالی
چندی پیش حمله یی بر کمپنی سونی پیکچرز صورت گرفت، که موجب خشم امریکا شد و امریکا، کوریای شمالی را مسوول این حمله خواند. در عکس العمل به این اتهام وارد ساختن امریکا، کمیتۀ دفاعی کوریای شمالی با پخش اعلامیه هر گونه دست داشتن در این حمله را رد کرد و حتا به امریکا پیشنهاد نمود که در پیدا کردن عاملان اصلی این حمله با امریکا همکاری میکند. اما امریکا از چین خواست تا در قسمت مسدود ساختن انترنت بر کوریایی شمالی همکاری کند.
هند
ولایت بنگلور هند لقب شهر آی تی دنیا را کسب کرده است. در اکثریت کمپنی های بزرگ جهانی امریکا مانند مایکروسافت، گوگل و...، هندوها کار میکنند. چهارچوب همکاریهای مشترک سایبری امریکا و هند، در سفر که در سال 2001 نخست وزیر هند اتل بهاری واجپای به امریکا داشت، بوجود آمد.
در سال 2013، جان کیری وزیر امور خارجه امریکا به هند سفر کرد و با همکاری مشترک در بخش مسایل سایبری بالخصوص امنیت سایبری تاکید کرد، این در حالی بود که پیش ازین سفر جان کیری، سفارت امریکا در هند به جاسوسی سایبری متهم شده بود. اخیراً رئیس جهمور امریکا، باراک اوباما طی یک سفر به هندوستان، برای اولین بار در جشن ملی سه روزه هند اشتراک کرد و با این کشور، در موارد مختلف مذاکره کرد، از جمله بر سر مسایل سایبری. در واکنش به این سفر باراک اوباما، چین به هندوستان بطور واضح، هشدار داد که باید بیدار باشد و در دام فریب های امریکا نه افتد.
نتیجه گیری:
بعد از حمله بر کمپنی سونی پیکچرز، رئیس جمهور اوباما در صحبت های خویش تأکید کرد که باید قوانین جدید ایجاد و مجازات سنگینی به مجرمان سایبری اتخاذ گردد. در شروع سال نو صدراعظم بریتانیا دیوید کامرون به امریکا سفر کرد و درآنجا هر دو رهبر تصمیم بر ایجاد تیم و کار مشترک در بخش امنیت سایبری توافق کردند. از جانب دیگر و درعین حال چین و روسیه نیز بر توسعه دادن همکاری های شان در بخش سایبری توافق کردند. در ظاهر این  عکس العمل ها و جریانات، عادی و طبیعی بنظر میرسد. اما در اصل، پرده از رقابت سخت بین دو قدرت بزرگ جهان، امریکا و چین برمیدارد. چین حالا میخواهد که مثل امریکا در مسایل منطقه یی دست بالای و نقش وسیع داشته باشد.  مقالۀ که در22 جنوری در ویبسایت بلومبرگ بنشر رسید، در آن گفته شده است که چین در بازی بزرگ افغانستان دخیل شده است، این خود نشان میدهد که چین دیگر نمی خواهد در هر قدم برداشتن امریکا فقط بلی! بگوید بلکه میخواهد که خود نقش جداگانه و قاطعانه داشته باشد.
رقابت تنگاتنگ و سخت بین این دو کشور، امنیت سایبری کشورهای منطقه، ارتباطات و معلومات شخصی و تجارتی این کشورها را تهدید میکند. هر دو کشور توسط تکنالوژی های پیشرفته  کوشش میکنند که بخاطر بدست آوردن معلومات از کشورهای منطقه رقابت کنند که با این رقابت شان، هیچ کشوری مصئون نخواهد ماند.
این کار حقوق بشری اتباع این کشورها را زیر پا میکند. زیرا برقراری ارتباط مصئون، داشتن راز محرم و نگهداری معلومات شخصی، حق بشری هر فرد میباشد. بناءً بخاطر داشتن یک آیندۀ مصئون و بهتر، خیلی ها خوب خواهد بود که کشورهای منطقه با هم مشترک کار کنند تا فضای سایبری خود شانرا بتوانند محفوظ نگهدارند.