ارمغان حکومت وحدت ملی

بسم الله الرحمن الرحیم

چکیده
حکومت وحدت ملی زاده همان جنجال ها و تنش های سیاسی شش ماهه انتخابات پر ماجرا 16 حمل سال 1393 خورشیدی است. شکل گیری حکومت وحدت ملی در یک مقطع حساس تاریخی صورت گرفت از یک سو ناتو و نیروهای خارجی با کوله بار بسته آماده بیرون شدن از افغانستان بودند , از سوی دیگر طالبان حس قدرت طلبی شان را با  خروج نیروهای ناتو و خارجی شدیدتر ساخته بودند, و ازجانب دیگر هم کشور های سود جو منتظر سودجویی از هر لحظه و وضعیت در کشور بودند و حلقات خاص در داخل افغانستان در خواب و خیال رسیدن به کرسی ها بودند.
حکومت وحدت ملی آن چنان خوشبینی ها که بعد از امضای توافقنامه وحدت ملی میان دو نامزد پیشتاز ریاست جمهوری برای احراز پست های ریاست جمهوری و ریاست اجراییه وجود داشت نتوانست با خود داشته باشد. و بعد از تشکیل این حکومت در آغاز تفاوت های چشمگیر به میان آمد. اما انفجارها, نا امنی ها, زیاد شدن بیکاری ها, وضعیت رکود بار موسسه های خارجی در کشور و پروژه های اقتصادی, عدم پرداخت معاش های کارمندان دولت در سکتور های مختلف, بلند رفتن قیمت مواد خوراکه و مواد سوخت, تنش ها و تاخیر در اعلان کابینه,همه این مورد ها این تفاوت های زود هنگام را دگرگون ساخت. حکومت وحدت ملی باید بداند که همه مشکل های فرا راه این حکومت تازه تاخیر در گزینش و اعلام کابینه است باید تمرکز بیشتر را روی این مورد انجام دهد .
ارمغان حکومت وحدت ملی
حکومت وحدت ملی زاده جنجال های شش ماهه انتخاباتی انتخابات 16 حمل سال 1393 خورشیدی است. مردم برگه های رای دهی را به صندوق های رای ریختند تا زعیم ملی شان را طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان به گونه مستقیم , عمومی , آزاد انتخاب نمایند تا نخستین روند انتقال مسالمت آمیز قدرت را افغانستان تجربه نمایند و از سوی دیگر دموکراسی نو پا را تمثیل نموده و آنرا در کشور نهادینه سا زند. اما در آغاز انتخابات به دور دوم رفت, دور دوم انتخابات به مثابه درب ورودی به تنش های سیاسی میان دو تیم انتخاباتی  پیشتاز که در دور دوم رقابت میکردند شکل گرفت تا زمانی این تنش ها ادامه یافت که پای سازمان ملل و کاخ سفید نیز به انتخابات افغانستان کشانیده شده , بودیجه وزارت مالیه افغانستان بسوی خالی شدن میرفت , پروژه های اقتصادی رو به رکود رفتند, نا امنی ها افزایش پیدا کرد,زمینه سود جویی برای کشور های سود جو در افغانستان فراهم شد ,آغاز نبرد در صفحه های مجازی شبکه های اجتماعی , و پیامد نگران کننده دیگر اینکه مردم افغانستان به دو دسته تقسیم شدند. تنش های انتخاباتی از عامل های انگشت انتقاد تیم های انتخاباتی به سوی هم مبنی بر تقلب در روند انتخابات, ضعف در کمیسیون های انتخاباتی , حس قدرت طلبی حلقات خاص , سود جویی شماری از کشور های همسایه از وضعیت بی سرنوشتی کشور شکل گرفت. بعد از کوشش های زیاد و گفتگو های سیاسی میان دو تیم پیشتاز انتخاباتی که حتی بعضی اوقات این گفتگو ها با تحریم ها هم مواجه شد و به بن بست رسید بالاخره حکومت وحدت ملی را بنیاد گذاشته شد. که داکتر محمد اشرف غنی رییس جمهور و داکتر عبدالله عبدالله رییس اجراییه حکومت وحدت ملی مراسم حلف وفا داری یاد کردند و قدرت را پنجاه پنجاه میان هم تقسیم کردند. قرار داد امنیتی انتظار مراسم حلف وفاداری حکومت وحدت ملی را میکشید قرار دادی که بار ها امضا آن از سوی رییس جمهور پیشین حامد کرزی بنابر بعضی شرایط به تعویق افتاد و تا آخرین لحظه حکومت خود آن را امضا نه کرد. اما حکومت وحدت ملی قرار داد امنیتی کابل - واشنگتن  , قرار داد امنیتی با ناتو را که حضور نیرو های امریکایی  و نیروهای ناتو در افغانستان را قانونی میساخت در نخستین روز کاری اش و عجولانه به امضا رسانید. خوشبینی ها از ایجاد حکومت وحدت ملی در تمام کشور برای هر افغان امید دوباره زنده گی را داد و آهسته آهسته وضعیت کشور از حالت بی سرنوشتی به سوی مسیر معلوم در حرکت شد. هر دو هم رییس جمهور هم رییس اجراییه در مقابل دوربین رسانه ها بر حکومتداری خوب, مبارزه بر فساد اداری تعهد کردند و از همکاری ها میان هم سخن زدند" اشرف غنی احمدزی رییس جمهوری جدید افغانستان می گوید که هر مساله سیاسی، راه حل سیاسی دارد و با تفنگ مشکلی حل نمی شود." اقدام های تازه رییس جمهور توانست که در کنار هوادارانش حتی  حمایت مخالفان دوره انتخاباتی خود را نیز کسب کند. اما انفجارها , نا امنی ها , زیاد شدن بیکاری ها, وضعیت رکود بار موسسه های خارجی در کشور و پروژه های اقتصادی , عدم پرداخت معاش های کارمندان دولت در سکتور های مختلف , بلند رفتن قیمت مواد خوراکه و مواد سوخت , تنش ها و تاخیر در اعلان کابینه ,همه این عامل ها دست به دست هم داده و بدبینی را در اذهان عامه در مقابل حکومت وحدت ملی  القاح کردند. و افکار عامه , خوشبینی ها مردم را 180 درجه تغییر داد. شکل گیری حکومت وحدت ملی در یک مقطع حساس تاریخی صورت گرفت از یک سو ناتو و نیروهای خارجی با کوله بار بسته آماده بیرون شدن از افغانستان بودند , از سوی دیگر طالبان حس قدرت طلبی شان را با خروج نیروهای ناتو و خارجی شدیدتر ساخته بودند , و ازجناح دیگر هم کشور های سود جو منتظر سودجویی از هر لحظه و وضعیت در کشور بودندو حلقات خاص در داخل افغانستان در خواب و خیال رسیدن به کرسی ها بودند. جا دارد در این قسمت روی مفهوم اصلی وحدت ملی اشاره کوتاه داشته باشم که مفهوم واقعی وحدت ملی یعنی چه ؟رضا احمدی در صفحه 26 اثر خود تحت عنوان سیری در مفهوم وحدت ملی میگوید" اگر ملت به جمعیت تعریف شده در داخل مرزهای ترسیم شده رسمی اشاره می کند که در فرهنگ، مذهب، زبان و قومیت مشترکی که تداوم تاریخی قدرتمند دارند سهیم هستند، وحدت ملی اشاره به یگانگی درونی و پیوستگی برونی آنها بر حول این مشترکات تاریخی قدرتمند دارند که به دنبال اتحاد در عرصه حیات اجتماعی سیاسی خود برای افزایش قدرت در راستای حصول به اهداف تعریف شده ملی می باشند."
خوشبینی مردم و حرکت کشور به یک مسیر صعودی بعد از ایجاد دولت حکومت وحدت ملی را میتوان در گزارش از طلوع نیوز که در دوشنبه 31 سنبله 1393 به نشر رسید مشاهده کرد :" با پایان یافتن جنجال‌های انتخاباتی و امضای توافقنامه ایجاد حکومت وحدت ملی، امیدواری‌ها برای رونق گرفتن کار و بهتر شدن وضع اقتصادی بیشتر شده است.
بازرگان، فروشنده‌گان و شرکت‌های ساختمانی با اسقبال از پایان یافتن جنجال‌های انتخاباتی، از حکومت وحدت ملی می‌خواهند تا رونق اقتصادی کشور را در اولویت برنامه‌های کاری خود قرار دهند.با توافق بر روی ایجاد حکومت وحدت ملی بازرگانان، فروشنده‌گان، کارگران و دیگر عوامل انسانی در بازار همه پس از یک دوره‌ی چند ماهه رکود اقتصادی به بهبود اوضاع کار و رونق اقتصاد خوشبین هستند و از حکومت جدید می‌خواهند که در گام نخست برای تأمین امنیت تلاش کنند.
شفیق احمد یکی از بازرگانان کشور در این باره می‌گوید: "ما زیاد خوش هستیم واز دیروز تا همین لحظه فروش ما بالا رفته است .بصیر دیگر بازرگان ساکن کابل هم گفت: "همین که توافقنامه امضا شد، فروش افزایش یافت و دکان‌داران پرچون از ما زیاد خرید کردند".هرچند جنجال‌های انتخاباتی سبب رکود و بسته شدن صدها شرکت ساختمانی شده بود، اما حالا مسئولان برخی از این شرکت‌ها می‌گویند که پس از این نگران نبود پروژه‌های بازسازی و ورشکستگی شرکت‌هایشان نیستند."
همانطوریکه در بالا یادور شدم عدم پرداخت معاش های کارمندان دولت در سکتور های مختلف باعث فاصله گیری های مردم از حکومت وحدت ملی شده است چونکه در گزارشی خبر گزاری بخدی که به تاریخ 18 قوس سال 1393 خورشیدی تحت عنوان " پولیس هرات به دلیل عدم پرداخت معاش از سوی دولت دست به اعتراض زد" آمده است که : " شماری از سربازان کندک پنجم پولیس محافظت عامه در ولایت هرات به دلیل عدم پرداخت معاش شان از سوی دولت، دست به تجمع اعتراضی زدند.شماری از سربازان کندک پنجم پولیس محافظت عامه در ولایت هرات به دلیل عدم پرداخت معاش شان از سوی دولت، دست به تجمع اعتراضی زدند.معترضان که شمارشان به بیش از سه صد تن می رسید صبح امروز سه شنبه، مقابل در ورودی این کندک در ولسوالی گذره هرات تجمع کردند.آنان از دولت خواستار پرداخت معاش شان شدند.
شماری از این معترضان در تماس تلفنی به خبرگزاری بخدی گفتند که مدت شش ماه شده که معاش دریافت نکرده و به ستوه آمده اند.به گفته آنان، از دور اول انتخابات تاکنون شماری از همقطارنشان در مسیر شاهراه کشته و زخمی شدند ولی دولت در این زمینه هیچ توجهی نکرده است." این تنها نمونه عدم پرداخت معاش ها نیست در از قندوز گزارش ها میرساند که " داکتران در قندوز به دلیل پرداخت نشدن معاشات شان اعتصاب دسته جمعی کردند.به گزارش شفقنا افغانستان به نقل از رسانه های محلی،داکتر عبدالقدوس رییس بیمارستان قندوز گفت که هر چند این موضوع  با شورای ولایتی، مقام ولایت و ریاست خزاین در میان گذاشته شده بود، اما با آنهم چهار ماه می‌شود که داکتران حقوق شان را دریافت نکرده‌اند.به گفته‌ی رییس بیمارستان، تنها بخش عاجل این بیمارستان فعال است و متباقی بخش‌ها مسدود می‌باشد.
در همین حال محمدیوسف ایوبی رییس شورای ولایتی قندوز گفت که شکایت داکتران را دریافت کرده‌اند و آن را با مقام‌های مسوول در میان خواهند گذاشت." استادان دانشگاه کابل نیز از شش ماه بدینسو پول تدریس شبانه شان را اخذ نکره اند. و استادان هم دست به اعتصاب زده اند و تعدادی از دانشجویان شبانه این دانشگاه بدون سپری کردن امتحان های پایان سمستر بی سرنوشت به سر می برند که خود ضایعه به تحصیلات عالی کشور است.به این گونه در چندین ولایت های کشور کارمندان دولت  و سکتور خصوصی معاش های چندین ماهه شان را اخذ نکرده اند.
بعد از تشکیل حکومت وحدت ملی روز به روز فصل زمستان نزدیک میشد و نباید فراموش کرد که توده ی عظیم جامعه افغانی را فامیل های بی بضاعت تشکیل میدهد و بلند رفتن مواد اولیه به خصوص مواد سوخت باعث نگرانی مردم و عامل فاصله گرفتن مردم از حکومت وحدت ملی شد در گزارش تاریخ 14 عقرب سال 1393 روزنامه ماندگار آمده است که : " هم اکنون هر خروار چوب در بازارهای کابل در بدل هفت هزار و سیصد افغانی و هر بوری ذغال در بدل یک هزار افغانی به فروش می‌رسد. به همین منوال قیمت‌های بوره اره و ذغال سنگ نیز افزایش یافته که شماری از شهروندان توان خرید این مواد را ندارند. آنان می‌گویند که درآمدشان برای خرید مواد سوخت کفایت نمی‌کند.
این افزایش قیمت‌ها نسبت به سال گذشته در هر خروار چوپ 800 و هر بوری ذغال 300 افغانی را نشان می‌دهد. در کنار این‌ها، شماری از شهروندان به دلیل سهولت در استفاده از برق در فصل سرما از آن استفاده می‌برند که همه ساله با فرارسیدن فصل سرما و زمستان پرچوی برق نیز بر مشکلات باشنده‌گان شهر کابل می‌افزاید.این‌همه در حالی‌ست که بسیاری از مردم به‌دلیل نبود کار و مصروفیت لازم، توانایی خرید یک گیلو گاز مایع را هم ندارند.قیمت گاز مایع نیز این روزها در شهر کابل به هفتاد افغانی رسیده است و شهروندان نگرانی دارند که قیمت گاز مانند هر سال در فصل سرما نیز افزایش خواهد یافت."
بیکاری ارمغان دیگر حکومت وحدت ملی برای افغان ها بود به خصوص برای جوانان که در سکتور خصوصی مصروف کار بودند به علت کمبود پروژه و بودیجه سکتور خصوصی به خصوص موسسه های خارجی در تعداد کارمندان شان کاهش چشمگیر آورده که سبب بیکار شدن کتله ای عظیم از جوانان گردید.
مشکل عمده و نکته قابل نگرانی هر فرد افغان تاخیر در اعلان کابینه است بیشتر از دو نیم ماه از تشکیل حکومت وحدت ملی میگذرد اما تا کنون از کابینه خبری نیست. شایعه های وجود دارد که اختلاف های قابل ملاحظه میان ریاست جمهوری و ریاست اجراییه بر تعیین اعضای کابینه وجود دارد. هر روز خبر های تازه و ضد و نقیض در مورد اعلام کابینه به نشر میرسد و مقام ها هم وعده های زمانی برای اعلام کابینه میدهد شورای ملی به خصوص ولسی جرگه بارها محدوده زمانی بر معرفی کابینه وضع کرده است در تازه ترین خبر محمد محقق معاون دوم ریاست اجراییه از اعلام کابینه در محدوده دو روز سخن زد اما باز هم از اعلام کابینه خبری نیست تمام مشکل ها و موانع حکومت وحدت ملی اگر ریشه یابی شود بر میگردد به همین مشکل حکومت وحدت ملی که تا هنوز نتوانسته کابینه اش را معرفی کند . بیکاری , کم کاری در اداره های دولتی , نا امنی ها , بلند رفتن مواد خوراکی و سوخت و سایر موارد همه از همین مشکل منشا میگیرد. آیا به واقعیت این گونه است که مشکل های قابل ملاحظه در گزینش اعضای کابینه وجود دارد یا خیر؟ پاسخ پرسش روشن است اگر مشکل وجود نمیداشت پس چرا زمانگیر شده است پس حتمی مشکل های میان دو طرف وجود دارد که اعلان کابینه افغانستان را به معما مبدل ساخته است. بار ها نهاد های مدنی , اتحادیه های کارگری و سایر نهاد ها از حکومت خواستار اعلام اعضای کابینه شده اند طوریکه در گزارش تلویزیون نورین در 11 قوس سال 1393 خورشیدی به نشر رسید آمده است که :" معروف قادری رییس اتحادیه کارگران افغانستان در نشست خبری نسبت به تاخیر در تشکیل کابینه حکومت وحدت ملی ابراز نگرانی کرده هشدار میدهد، اگر در این زمینه بگونه ی جدی توجه صورت نگیرد میزان بیکاری در کشور افزایش خواهد یافت.اتحادیه ملی کارگران افغانستان نسبت به تاخیر در تشکیل کابینه حکومت وحدت ملی ابراز نگرانی کرده هشدار میدهد، اگر کابینه جدید بزودترین فرصت تشکیل نشود میزان بیکاری در کشور افزایش خواهد یافت. مسوولان این اتحادیه همچنان نبود کار در کشور را نگران کننده دانسته میگوید، امارها نشان میدهد، که بیش از 12 میلیون تن در  افغانستان بیکار هستند. رییس این اتحادیه تاکید دارد، بدلیل اینکه بیکاری در کشور با گذشت هر روز افزایش میابد، اکثر جوانان مجبور میشوند برای دست یابی به کار به کشور های خارجی بروند." در این گفته ها متوجه سفر های جوانان نیز باید شد که به علت بیکاری به سفرهای خارجی از راه های مرگبار میروند در این قسمت نظریه چند تن از جوانان را میخواهم پیرامون مهاجرت ها مجبوری بنویسم  که در سایت فارسی بی بی سی  در تاریخ 5 قوس سال 1393 خورشیدی به نشر رسیده است:" Ahmed Ozbek · در ‏‎CompetaRural‎‏ کار می‌کند.من یک پسر تحصیل کرده بودم شرایط افغانستان از گذشته خوب نبود و هیچ خوب نخواهد شد به دلیل که قوم پرستی از بین برداشته نشود من خودم شخصا فرار از افغانستان شدم فعلا به کشور دوست ترکیه به عنوان پناه جو هستم امید دارم روزی کشورم آباد گردد و به خوشی باز گردم تشکر. احمد امیری.
 Rafi Pouya‏ در ‏‎Herat University‎‏ "به نظر من که یک دانشجو هستم و بزودی از فاکولته فارغ میشوم هیچ امید به حکومت ندارم ونخواهم داشت چون این حکومت که روی کار میایند وبا زنده گی ما جوانان دارند بازی میکنند ومایان را مثال یک هنر پیشه سینما سرمان دایرکتری میکنند که این زنده گی فلاکت بار خسته مان کرده دیگر نمیخواهیم که به این وضعیت زنده گی کنیم ومن هم که بخیر از فاکولته خود فارغ شوم انشاالله به یکی از کشورها پناهنده خواهم شد."
 بزرگترین مورد قابل نگرانی در حکومت وحدت ملی نا امنی است که این مورد هم از تاخیر در اعلام کابینه منشا میگیرد . افغانستان به خصوص شهر کابل افزایش نا امنی های چشمگیر را تجربه کرد, حتی در یک هفته بیشتر از ده انفجار و انتحار رخ داد . روحیه مردم متاثر از انفجار و انتحار شده بود هر افغان بعد از بیرون شدن از خانه اش امید بازگشت اش را بسیار کم میدید. در این انفجار ها و انتحار های اخیر  به کودک , زن , مرد , ملکی , نظامی به همه گان صدمه رسید در حدود چهار بار بالای ماتور منسوبان اردوی ملی در نقاط مختلف کابل حمله شد. که تازه ترین رویداد آن حمله بر بس مامورین منسوبان اردوی ملی در ساحه حوزه هفتم شهر کابل بود که به اساس گزارش رادیو آزادی "حمله انتحاری در حوزه هفتم شهر کابل، شش کشته برجا گذاشت.قوماندانی امنیه کابل می گوید در حمله انتحاری در حوزه هفتم شهر کابل شش تن از منسوبین اردوی ملی کشته شدند.حشمت الله ستانکزی سخنگوی قوماندانی امنیه کابل در صحبت با رادیو آزادی گفت، ده تن دیگر به شمول افراد ملکی در این رویداد زخم برداشته اند." چندین رویداد دیگر مشابه این رویداد در نقاط دیگر کابل رخ داد. حمله بر ولسوالی یحیی خیل پکتیکا که یکی از مرگبار ترین حمله بود نیز در حکومت وحدت ملی رخ داد . در گزارش رادیو آزادی آمده است در مورد این رویداد که : "02.09.1393 گزارش ها از ولایت پکتیکا می رسانند که در یک حمله انتحاری در ولسوالی یحیی خیل این ولایت 90 تن کشته و زخمی شده اند.مخلص افغان سخنگوی سرپرست ولایت پکتیکا به رادیو آزادی گفت که به اساس معلومات ابتدایی در این حمله که اواخر امروز در جریان مسابقه والیبال رخداد حدود چهل تن کشته و حدود پنجاه نفر دیگر زخمی شده اند." خبرنگاران نیز از این حمله ها بی آسیب نماندند در تازه ترین رویداد زبیر حاتمی جوان 22 ساله تصویر بردار تلویزیون میترا در انفجار که در تالار فرهنگی فرانسه در لیسه استقلال شهر کابل رخ داد شدید زخمی شده و سپس دار فانی را وداع گفت. در این انفجار چند تن دیگر از اعضای جامعه خبرنگاری افغان نیز زخم برداشتند.
با بررسی این همه جا دارد که نظریه های صاحب نظران را نیز پیرامون حکومت وحدت ملی بنویسم که در سایت فارسی بی بی سی به تاریخ 22 سپتمبر سال 2014 میلادی به نشر رسید.
حفیظ الله عمادی- استاد دانشگاه در آمریکا"دموکراسی اعمال شده توسط قدرت های امپریالیستی منجر به ایجاد دموکراسی و احترام به قانون و سایر موارد این چنینی در کشورهای در حال توسعه نمی شود، بلکه باعث شکست قانون شده و بی ثباتی اجتماعی و سیاسی را افزایش می دهد.ایجاد حکومکت وحدت ملی در افغانستان که با میانجی گری و مداخله آمریکا بوجود آمد، باعث تغییر وضع موجود نخواهد شد. همان افرادی که با سرمایه اکثریت خاموش سرمایه دار شدند و قانون را نقض کردند اکنون ادعا دارند که در راستای دولت وحدت ملی کاری می کنند، بنابر این نمی توان از حکومت اینچنینی انتظار داشت که به مردم حسابده باشد."

زرقا یفتلی فعال جامعه مدنی " به نظر من آینده را نمی‌توان پیش بینی کرد، ولی امضای این موافقتنامه تنها راه برای بیرون رفت از مشکلات سیاسی کنونی افغانستان و تنها راه حل برای وضعیت کنونی کشور بود.شش ماه از انتخابات می‌گذشت و مردم عادی بیشترین صدمه را دیده بودند؛ فقر و بیچارگی مردم افزایش یافته و تنها راه حل ایجاد حکومت وحدت ملی بود."
شاه حسین مرتضوی سردبیر روزنامه 8 صبح :" حکومت وحدت ملی حکومتی از روی ناگزیری است. این حکومت نه دلخواه آقای احمدزی است ونه هم دلخواه آقای عبدالله. وقتی روند با بن بست مواجه شد گزینه‌ای دیگر نبود. افغان‌ها به جای جنگ تن به چنین حکومت دادند.حکومت وحدت ملی از دو برنامه متضاد احمدزی وعبدالله تشکیل می‌شود، بنا براین نمی‌تواند خیلی کارا و موثر باشد. در ضمن گمان می رود که حضور خیلی افراد در این تر کیب مصلحتی باشد تا از روی تخصص و لیاقت. همین امر سبب خواهد شد تا میزان کارآمدی و پاسخگویی به حد اقل برسد."
با در نظرداشت آنچه گفته آمدیم باید نوشت که حکومت وحدت ملی در آغاز با استفاده از رسانه ها توانست افکار عامه را به نفع خود تغییر دهد اما این وضعیت به مدت زیادی نتوانست حاکم بماند. خلا های حکومت به چشم مردم رسید و طرز دید مردم را در قبال حکومت وحدت ملی تغییر قابل ملاحظه داد. حکومت وحدت ملی باید این را بداند که همه مشکل ها به گونه مستقیم و یا هم غیر مستقیم به گزینش و اعلان اعضای کابینه ربط دارد تا زمانی که کابینه اعلان نشود نمیتوان کم کاری ها را از اداره های دولتی از میان برداشت, بر نا امنی های چشمگیر در افغانستان به خصوص در پایتخت که در یک هفته شاهد بیشتر از ده انفجار و انتحار بود تا حسب توان کنترول قابل ملاحظه داشت, نرخ و قیمت ها را در بازار کنترول کرد, فساد اداری را محو کرد, با تعصب مبارزه کرد, معاش کارمندان دولت را پرداخت کرد, توجه جامعه جهانی و شرکای خارجی افغانستان را جلب کرد,سیاست و اراده سیاسی خود را در منطقه تامین کرد. از سوی دیگر افغانستان کشوری است که در حدود 60 فیصد از نفوس آن را قشر جوان تشکیل میدهد باید کوشش گردد که زمینه کار برای شان مساعد گردد در صورت مخالفت این قشر که میتوان بیکاری را یکی از عوامل عمده مخالفت آنان با حکومت عنوان کرد حکومت به چالش های چشمگیر رو به رو خواهد شد چون فعلا بهترین گزینه برای مخالفان مسلح دولت و کشور های سود جو قشر جوان افغانستان است که نقطه ضعف آنها بیکاری و فقر است. و از مهاجرت های مجبوری جوانان باید جلوگیری به عمل آید چونکه دارای عواقب و پیامد های ناگوار است طوریکه چندی قبل گزارشی به نشر رسید که ایران از جوانان افغان در صفوف گروه داعش منحیث جنگجو در بدل پرداخت معاش استفاده میکند که این استفاده میتواند یک زنگ خطر برای امنیت افغانستان باشد. حکومت باید کنترول و نظارت دقیق از بازار های کشور داشته باشد. و یک سیاست و اراده سیاسی مستحکم در قبال کشور های همسایه مستلزم امنیت, صلح و رفاه در کشور شده میتواند.
کلید واژه :
حکومت وحدت ملی –  تاخیر در کابینه- جوانان