آیا آقای محقق و آقای عطا نور به امر رژیم ایران دامنۀ بحران در افغانستان را گسترش میدهند؟

از یکطرف موضع گیری ها و تهدیدات سبکسرانۀ آقای عبدالله و اطرافیانش در قبال پروسۀ انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به جز از زورگویی های بی جا، جنگسالاری، امتیازطلبی و تحریم دیموکراسی نونهاد افغانستان تعبیری دیگری را نمی تواند در بر داشته باشد.

واز جانب دیگر رژیم ایران دیموکراسی نونهاد افغانستان را به حیث یک تهدیدی برای "سیستم ولایت فقی" خودش پنداشته آنرا مغرضانه "غربی" خوانده، در عین حال در هراس از آنست که مردم ایران که از داشتن مطبوعات آزاد ، "سیستم ولایت فقی" و غیره و غیره رنج می برند ، مبادا با دیدن یک پلورالیزم سیاسی، یک انتخابات نسبتا آزاد و مطبوعات آزاد در افغانستان ، مردم ایران به فکر "محاکمۀ رژیم خود" بیفتند که کشوری همسایۀ شان که افغانستان باشد به چنین پیشرفت های نسبیی دسترسی پیدا نموده اند، مگر کشور ایران با وجود داشتن نفت سر شار، با وجود داشتن موقعیت در کنار بحر چرا هنوز هم در بعضی مسایل مانند انتخابات نسبتا آزاد و مطبوعات آزاد از افغانستان عقب افتاده تر قرار دارد. یکی از دلایلی که چرا رژیم ایران در پی آوردن بی ثباتی در افغانستان میباشد ، ترس و حراس آن رژیم از خواسته های مردم ایران میباشد، که انتخابات نسبتا آزاد و مطبوعات آزاد افغانستان مشوق خواسته های مردم ایران و با عث ضعف و بلاخره شاید هم با عث از بین رفتن رژیم ایران گردد.

رژیم ایران در عین زمانیکه خودش را امروز با هزار حیله و نیرنگ به امریکا و بقیه کشور های غربی می خواهد نزدیک و نزدیک تر سازد، درست با هزار حیله و نیرنگ دیگر مردم رنجدیده و جنگزدۀ ما را می خواهد از امریکا و بقیه کشور های غربی دور نگهدارد ، به جنگ تشویق دارد، تا آنکه بعدا خود به حیث "دلال" و به حیث "میانجی" عرض اندام نموده ، ازآن طرق امتیازاتی از امریکا و بقیه کشور های غربی بدست آورد.

آیا کمسوادان ما آقای محقق و آقای عطا نور تا به حال از اینکه رژیم ایران در پی آوردن بی ثباتی در افغانستان میباشد بی خبر اند؟

در مطبوعات افغانستان بار ها تذکراتی صورت گرفته که آقای محقق و آقای عطا نور را رژیم ایران کحمک های مادی و همچنان به اصطلاح "کحمک های معنوی" می نماید، آیا کمسوادان ما آقای محقق و آقای عطا نور تا به حالا از وجدان شان این سوال را نموده اند که دلیل اینکه رژیم ایران برای این عالی جنابان کحمک می کند چه می تواند باشد؟

رژیم ایران که مردم خودش را به همچو حالتی نگهداشته، رژیمی که چهار مهاجر بی چارۀ افغان به جز از درد و رنج از او چیزی بهتری به یاد ندارند، نظر به کدام کمالی آقای محقق و آقای عطا نور این دو نفر را مورد نوازش و شفقت و لطف وکحمک های مادی و همچنان به اصطلاح "کحمک های معنوی" قرار میدهد؟

آیا رژیم ایران عاشق روی آقای محقق و آقای عطا نور شده که آنها را کحمک می کند، و یا بر اساس کدام هدف خاص؟
چه چیز میتواند هدف خاص رژیم ایران در افغانستان باشد؟

آقای محقق و آقای عطا نور که بالای قبرستان های مردم در خاک و خون خفتۀ افغانستان "مرغ پلو" می خورند، از درک مشکلات اقتصادی مردم ما عاجز اند، دستر خوان خالی و غیره نیاز های مردم رنجدیدۀ ما را با خود خواهی های خبیثانه و قدرت طلبی های نامشروع و غیر قانونی به تمسخر می گیرند و با موضع گیریها و کشمکش‌های ضد ملی به مشکلات مردم رنجدیدۀ ما می افزایند.

آقای عبدالله و اطرافیانش بخاطر کسب چند چوکی دولتی ، آن هم به شکل غیر قانونی و "ناحق" به کشمکش های سیاسی دست زده افغانستان عزیز و مردمان رنجدیدۀ ما را تا به حالا ، صرف در جریان همین زیاده خواهی های انتخاباتی شان، یازده ملیارد دالر متضرر ساخته اند.

آیا آقای عبدالله و اطرافیانش نمی دانند که هیچ فردی دیگری به اندازۀ آقای فضل احمد معنوی روند انتخابات را با تقلب گسترده "پُر تقلب" ننموده است ؟ که حتما میدانند. پس این همه شور و فغان و چیغ فریاد "تقلب ، تقلب" شان چه معنی می دهد؟

آقای عبدالله و اطرافیانش فکر می نمایند هرگاه مانند غوچی سر خود را زیر ریگ ببرند، باز کسی ایشان را نمی بیند. یعنی فکر می کنند هرگاه در نزد "خارجی" و "داخلی" شور و فریاد تقلب را سر دادند، باز مردم فکر خواهند کرد که حتما آقای عبدالله و اطرافیانش به کدام تقلب گسترده دست نزده اند که حالا از تقلب می نالند. مگر مشکل آقای عبدالله و اطرافیانش در این است که ایشان در همه ساحات به افغانستان و به مردم سیاسی افغانستان امروز از لابلای عینک های جنگسالارانۀ دهۀ نود میلادی خود می نگرند.

مگرآقای عبدالله و اطرافیانش دچار یک اشتباۀ بزرگ ، که منشا در انجماد فکری جنگسالارانه دارد، میباشند. زیرا امروز مردم افغانستان از آگاهی سیاسیی کافی برخوردار گردیده اند، یعنی امروز دیگر مردم شریف و آگاه جامعۀ ما نه فریب غوغاسالاری جنگسالاری را می خورد و نه هم فریب امتیاز طلبی های نامشروعی که از قلم به دستان به اصطلاح "مرزا قلمان" به بیرون می چکند.
مردم رنجدیدۀ ما بعد از الله تعالی فقط و فقط به قانونیت سر تعظیم فرود آورده و برای عدالت اجتماعی احترام قایلند. یعنی مردم شریف و غیور ما به یاری خداوند تعالی و برای کسب امنیت، ترقی و رفاه برای مردم رنجدیدۀ ما هر قانونشکنی را به طرف قانونیت سوق خواهد داد.

توقف متواتر روند بررسی آرا که بخاطر مطالبات سیاسی و امتیاز طلبی ها از جانب آقای عبدالله و اطرافیانش راه اندازی شده ، علاوه بر یازده ملیارد دالر خسارات اقتصادی افغانستان و پروسۀ دیموکراسی افغانستان را اقلا یک دهه به عقب راند. نتیجۀ این اعمال زشت آقای عبدالله و اطرافیانش افزایش مشکلات مردم فقیر، شریف و غیور افغانستان میباشد، که مردم فقیر، شریف و غیور افغانستان نیز خواهان به محاکمه کشانیدن این همۀ قانونشکنان میباشند.

و من الله توفیق