د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

سیوری

نسیم ستوری 23.01.2013 20:57

د زړه په کور کې ئې ملګرو دا خپل چم ورک شوی
لکـه لیـلا نـه چـې د مينې خپل صنم ورک شوی

شونډي نور وګنډۍ په سترګو باندې کېږدۍ پټـۍ
بیدار احساس نه د بیدار ذهن قدم ورک شوی

ځمکه دې وژاړي اسمان دې اوښکي پاکې نه کړي
د ننګ زانګو تشه زنګېږي د قام غم ورک شوی

د امیــدونــو ډیــوه تــتـه مــزل سـتـړی ښـــکاري
د وېښ سبا نه د زخمي زړګي ملهم ورک شوی

تل چـې د مـیـنـې محـبـت سـپـرغـۍ خـپـري سـاتـلـي
د نــر لیکــوال د ګـوتـو بیـا د ژوند قلم ورک شوی

نـسـیـمه ســتـوریــه د پــښــتـو نــاوي ژړېــږي ځــکـه
چې د پښتو په سـر ئې سیوری دم په دم ورک شوی