د لوی، مهربان او بخښونکي خدای په نامه

بعوض تیارسی،منبعد(جوفت) گفته شود

عبدالرووف لیوال 17.11.2012 14:54

ازچندروزمیشودکه تعدادی ازرسانه های خصوصی کشور دست به هرزه نویسی وسفسته سرایی زده ُ درارتباط
به مصطلحات ملی وترمینالوژی کشوری درمورد فیصله ي ستره محکمه افغانستان که به رعایت آن فیصله
صادر نموده می پردازند .
این رسانه ها وقت پر بهای خودرا ضایع ساخته وکالم های طویلی راپر از هزیان مینمایند ومانند شخصیکه عریان
بالای مرچ سرخ بنشیند (اف،چف) میکشند، به این آقایان باید نوشت که قومانده های اردوی ملی ما اززمان
تآسیس آن (عهد امیرشیرعلی خان) تاکنون به زبان پشتو بوده ، چطور عوض ـتیارسی (جوفت) عوض سلاپرټټر
سلاح را به سینه های تان بچسپانید بگویم ، ویابنوسیم که من درماه دوقلو(جوزا) پورغون(کراچی دستی) استاندم
(خریدم) زیرا ما به این واژه ها اصطلاحاتی نداریم ویا مجبور از (خردادویامرداد) نامانوس ایرانی استفاده کنیم،
نمیدانم مجبوریت آن درچیست- ویا آن ریش سفیدیکه میگفت از برای خدا من مریض هستم نزد داکتر میروم نه نزد پشک بخاطریکه عوض پزشک ،پشک به گوش اورسیده وبه یک عالم مشکل دچارشده بود ، چیزی مریضی و
چیزی هم پزشک اوراسخت قبضیت ساخته بود ویاهم عوض ساتنمن بگوییم من نزد پاسبان (سگ) میروم ؛ آلو بالو میخرم نه آنکه بگوییم( سیخ به کونک می ستانم).
شمارا بخدا قسم ،یکی دوبارداستانهای شرین داکترصاحب معظم اکرم عثمان رابدقت بخوانید که زبان دری ماچقدر
شرین روان وسلیس است ،با وجودیکه عمری داکتر صاحب درایران بوده ، چون جوهر اصل افغانی داشته ، دا
ستانهایش با همان ادبیات اصیل دری کابل چون شهدوشکر است .