د شهید سیلاب د شعرونو نوی کتاب چاپ شو

د وتلي خوږ ژبي ملي شاعر شهید امان الله سیلاب ساپي‌ د شعرونو نوې ټولګه چاپ‌شوه.

په دې کتاب کې چې (( کنډولی )) نومیږي‌ ټول ۳۲۵ شعرونه راټول شوي. شعري برخه یې ۵۷۴ مخه ده او په لومړي ځل  پکې د شهید سیلاب ۱۸ په زړه پورې انځورونه هم خپاره شوي.

دا کتاب په ښه كاغذ او مجلده پښتۍ چاپ او د ارواښاد ګل پاچا الفت ،‌ مولوي شیرګل رشید کامه وال او ښاغلي زرین انځور سریزې پکې خپرې شوې دي.  

د کتاب د ترلاسه کولو لپاره تاسو webmaster@tolafghan.com ته لیک لیږلی شئ او یا هم په لاندې ټلیفون شمیره اړیکی نیولی شئ.

UAE Mobile : +971 56 1222 106

Germany: +4917648186105

په کابل کې د کتاب ترلاسه کولو پته:

د پامیر سیمنا ودانۍ کې په دویم منزل کې (‌د کتاب ښار)‌ کتاب پلورنځي کې

د ښاغلي زرین انځور سریزه:

د غزليزې شاعرۍ يو سندريز سېلاب

د افغانستان د معاصرې شاعرۍ د دېرشمې لمريزې لسيزې په بهير کې د څو تنو ځوانو شاعرانو نومونه تر نورو ډېر ځلاند وو :  سېلاب ، حافظ ، کمين ، ممنون ، فنا ، بختانی ، بينا او يو شمېر نور . دوی ، زياترو يې د شاعرۍ (( شريکه دنيا )) هم لرله ، مشاعرۍ به يې هم کولې او د دوستۍ او ملګرتيا ټينګې اړيکې يې هم سره لرلې .

امان الله سېلاب ساپی په دې لړ کې  هغه شاعر و چې د شاعرۍ غزليز او رومانتيک اړخ يې ځانګړې ځلا لرله . سره له دې چې د هغه په شاعرۍ کې د جدي موضوعګانو نور اړخونه هم ر تر سترګو کېږي او په تېره بيا د هغه دور د (( پښتون او پښتونستان )) د مهمې ملي مسئلې په باب يې شاعرانه دريځ ، د شاعرانه ملي احساس په څپو کې راڅرګندېږي او ډېرې په زړه پورې ملي ترانې ترې جوړېږي ، خو د هغه دشاعرۍ اوج ، ښايست او پياوړتيا بايد د هغه په غزلو کې ولټوو .

په دې شاعرۍ کې دسمسور ننګرهار د ښايسته کامې د ګودرونو ښايست هم پروت دی ، د ګوړې خوږلني او مزه يې هم له شاتو کمه نه ده . بيا نو په کې دکابل  د عربي دارالعلوم د ځوانۍ او ولولو د دوران په زړه پورې شاعرانه هنګامې هم غزونې کوي . دا هغه ښوونيز مرکز و چې د سېلاب په څېر په کې زموږ نور ګڼ شمېر نوميالي  ( خو دهغه وخت زلمي ) ليکوال او شاعران هم روزل شوي دي  ، لکه : ممنون ، دوست ، معتمد ،شفيق او داسې نور . دغه علمي مــرکز د هـغــه وخـــت د زلمو د ســالمې روزنـــې پـــــه څنـــګ کې د ادب يو ګــــرم مرکز هــــم و . امان ا لله سېلاب د کابل د عربي دارالعلوم په همدغه بټۍ کې پوخ شو ، شاعرۍ يې په کې پخه شوه او بيا نو دهغه وخت د څو تنو د ګوتو په شمېر شاعرانو په ډله کې حساب شو . په راډيو افغانستان کې د هغه ماموريت او په هنري  ـــ ادبي پروګرامونو او بياد پښتونستان په پروګرام کې د هغه د اوږدو کلونو کار او خدمت  د هغه شاعرۍ د وتليو افغاني هنرمندانو په خوږو غږونو کې سندريزه کړې ده . په دې توګه دغو سندريزو هنګامو د هغه د شاعرۍ په شهرت او محبوبيت کې ونډه لرلې ده .

زما په نظر د شهيد امان الله سېلاب په  شاعرۍ کې په عمومي ډول او په غزليزو ټوټو کې يې په ځانګړې توګه  دغه څو ټکي د پاملرنې وړ دي :

1 ـ  په رومانتيکه  ـــ  غزليزه شاعرۍ کې دهغه شاعرانه بيان ډېر روان او ساده دی ، لکه په نويو غزليزو بېلګو کې چې د اولسي شاعرۍ ښايستونه ځای شوي وي  .

 

چې سور ټيک دې ملا تړلی پهلوان دی

                                                        خدايږو ياره په ريښتيا چې جادوګر يې

او :

د خيال ماشوم مې کلانکار غوندې دی

                                                                 دا اسپکی د تېزرفـتار غوندې دی

ګوتې ورنه وړې چې نېشـــــه به دې کړي

دلته هر بوټی د کوکنار غوندې دی

د مينې هر قانون څه بل شــــــــــــــانتې دی

د بڼو رپ د نـــيم اقرار غــــوندې دی

 

2 ـ  ټنګ ټکور او موسيقي د شهيد سېلاب د غزليزې شاعرۍ خوند او رنګ دی . لکه هغه چې دغزليزې پنځونې  په حالت کې خپله هره غزله  له ځانه سره په شونډو کې زمزمه کړې او سندريزه کړې وي .

د هغه وخت د راډيو افغانستان د وتليوهنرمندانو په غږونو کې د هغه  د غزلو سندريزې انګازې له هماغه وخته راهيسې تر اوسه خپرې دي او همداسې به خپرې وي :

 

لېونۍ مينې کړم اشــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنا د بيابانه سره

                                                        پرېږدۍ چې ګــــــــــــــــــــرځــــــــم لېونـــــــــــی په غــــــــــــرونو

ـــ  ستا دسترګو بلا واخلم، بيا دې سترګې ولې سرې دي

                                                       پام چې وار دې خطا نه شــــــــــــــــــي ، ما منلې غرغرې دي

 

ـــ ناڅاپه خوا له شاليلا راغله      د نازه ډکه په خندا راغله

ــ  نن بيا زړه سوز د مينې پارولی غوندې دی

                                                                 قلم يې په سرو ســـــــــترګو ژړولی غوندې دی

 

او :

بيا وهي موجونه       ــــ   په ګرېوان اوښکې زما

يا ـ  زېری راغـــی چې ګلـــشن لره مالـيــار راځي

                                                       نن مې يار راځـــــي   ،  نن مې يار راځـــــــــــــــــــي

دا ريبار چې ســــــــــــــــــــــــانيولی په تلوار راځي

                                                        نن مې يار راځــــــــــــي  ،  نن مې يار راځـــــــــــــي

 

دغه سندريز شعرونه، په تېره بيا د ارواښاد استاد اولمير ، ايوب ، ناشناس ، مېرمن رخشانې او نورو په ښکليو غږونو کې ، د مينې ، ښايست اوهنريت ولولې راپاروي او  په بيا بيا اورېدو يې هم د بيا اورېدو تنده همداسې پاتې کېږي . په دغو سندريزو ټوټو کې د شعر او موسيقۍ دواړه هنره سره يو ځای شوي او د ښايستونو کاروانونه يې راروان کړي دي . دغه کاروانونه بيا د شعر او هنر تږو لارويانو ته په هر دمه ځای کې د مينې او ښايست منګوټي او کنډولي وروېشي .

3 ـ  د وخت دملي شاعرۍ انګازې هم د د شهيد سېلاب په شعر کې ښې اوچتې اورېدلی شو :

مادفطرت په پوهنځي کې لوستي

د ژوندانه دازادۍ درســـــــــــــــونه

ما ته دا ټوکې مســـــــخرې ښکاري

چې بندوي مې څوک ازاد وزرونه

 

د وختونو د ضرورت وړ ملي شاعرۍ ډېرې بېلګې يې د راډيو افغانستان په ارشيف کې د افغاني ملي ترانو په بڼه خوندي دي او اوس يې هم د دې عصر د ملي  ـــ  افغاني ترانو په توګه خپل ارزښت او پرتم ساتلی دی .

په 1357 ل . کال کې داسې يو توپان راغی چې ((سېلاب )) يې په مخه کړ ، د هغه د مينې له ترانو يې د هغه نوم سانسور کړ او په دې يې هم بسنه ونه کړه ، زموږ د مينې د ښايستونو د بهيرونو د دغه شاعر پر مرۍ يې بې له کوم دليله چاړه کېښوده او د تل لپاره يې راځنې واخيست ، زموږ غزلبول يې راشهيد کړ او نور يې د هغه ستونی د وطن د مينې د ترانو او د هېواد د ښايستونو د زمزمو له پنځولو  ناتوان کړ . هغه بدمرغه ((توپان)) د ((سېلاب)) په څېر ډېر نوميالي له موږه واخيستل .

خو اوس چې له هغو کلونو ډېر وخت تېر شوی دی ، د خوشالۍ خبره دا ده چې د دغه شهيد غزلبول يو فرهنګپال زوی ښاغلي الله نور سېلاب  دهغه د شاعرۍ د کلياتو خپرېدو ته مټې رانغاړلې دي ، په همت دې برکت وي چې  دغه شاعرانه غږونه يو ځل بيا په همدغو پاڼو کې خوندي او تلپاتې کړي.

په مينه او درنښت

زرين  انځور