۲۱ سپتامبر روز بین المللی صلح

در سال۱۹۸۱اسامبله عمومی ملل متحد طی سی و ششمین اجلاس سالانه خویش قطعنامۀ را که از طرف دو کشورکوستاریکا و بریتانیه حمایت میگردید تصویب و مطابق به آن قطعنامه، سه شنبۀ سوم ماه سپتامبرهرسال بحیث روز بین المللی صلح مسمی گردید ، یکسال بعد از آن روز برای نخستین بار روز جهانی صلح در سپتامبر سال ۱۹۸۲ تجلیل و از آن تاریخ به بعد همه ساله این روز در کشورهای عضو سازمان ملل متحد در سراسر جهان بحیث روز جهانی صلح با مراسم خاص تجلیل میگردد ،همچنان دربعضی از مناطق  جنگ زده جهان گروه های متخاصم آتش بس یک روزه را در این روز مراعات نموده برای ۲۴ ساعت از جنگ و فعالیتهای محاربوی دست می کشند .

هدف از تجلیل روز بین المللی صلح آنطوریکه در قطعنامه به آن اشاره گردیده  تقویت  صلح و قطع جنگ وخونریزی درجهان بوده، این روزهمچنان همه ساله با صدا اوردن" زنگ صلح " چاپانی که در دهه پنجاه  در کشورجاپان ساخته شده وبعدا به ملل متحد اهدا گردیده بوسیله سرمنشی ملل متحد  در مقر سازمان ملل در نیویارک تجلیل میگردد زنگ تاریخی صلح که از آن به عنوان سمبول صلح ملل متحد نیز استفاده میگردد در ۸ جون سال ۱۹۵۴ از طرف " رینزو سوادا " ناظر کشور جاپان درسازمان ملل بطور تحفه به مقامات ملل متحد اهدا گردید.

در آنوقت کشور چاپان هنوز به عضویت ملل متحد پذیرفته نشده بود،  آقای سوادا هنګام اهدای زنگ صلح اظهار داشت که تحفه متذکره  نه تنها مظهر اراده مردم جاپان برای تامین صلح بوده بلکه آرزو های همۀ مرم دنیا را برای تامین صلح درجهان انعکاس میدهد ، قسمت های داخلی  زنگ  صلح" از سکه های اهدا شده بوسیله نمایندگان شصت کشور در سیزده همین کنفراس ملل متحد در سال ۱۹۵۱ در پاریس تهیه گردیده است ، سکه های اهدا شده بوسیله اطفال خورد سال از نمایندگان کشور های عضوجمع آوری گردید بود ، در دهه هفتاد زنگ تاریخی صلح یکبار برای نمایش در نمایشگاه ( اوسا کا ۷۰ ) به جاپان انتقال و از آنجا دوباره به نیویارک منتقل و اکنون این زنگ  که ۱۱۶ کیلو گرام  وزن دارد در محوطه مقر سازمان ملل متحد در نیویارک نگاهداری میگردد

در سال ۲۰۰۱ اسامبله عمومی ملل متحد قطعنامه جدیدی را در رابطه به تجلیل روز جهانی صلح  صادر و تجلیل این روز را از سه شنبۀ سوم ماه سپتامبر به روز ۲۱ سپتامبرکه اولین روز آغاز جلسات سالانه اسامبله عمومی ملل متحد است تصویب نمود. در سپتامبرسال ۲۰۰۷  آقای بان کی مون سرمنشی ملل متحد با صدا آوردن زنگ صلح در مقر سازمان ملل متحد خواهان اتش بس ۲۴ ساعته در تمام نقاط جنگ زده جهان گردید وی هم چنان تقاضا بعمل آورد تا برای تجلیل از روز  بین المللی صلح یک دقیقه سکوت در سراسر جهان مراعت گردد.

طی سالهای اخیر روز جهانی صلح بتاریخ ۲۱ ستامبر دراکثر کشور های جهان از طرف موسسات و بنیاد های فرهنگی جامعه مدنی ،فعالین صلح وجنبش های ضد جنگ با مراسم باشکوهی از اجرای کنسرتها و پروگرامهای کلتوری وتفریحی گرفته تا گردهمائی ها وتظاهرات ضد جنگ وبه پرواز آوردن کبوترهای صلح ،کاغذ پران ، و غیره تجلیل بعمل می آید  با سهمگیری در تجلیل روز بین المللی صلح باشنده گان این کره خاکی  صرف نظر ازاینکه در چه موقفی هستند  سهم  خویشرا در تامین صلح و امنیت در جهان ادا مینماید.

در کشور عزیز ما افغانستان که از سه دهه بدینسو در آتش یک جنگ خانمانسوز و ویرانگر سوخته هر روز بنیاد های مادی و معنوی آن بوسیله جنگ فرو میریزد تجلیل این روز از اهمیت خاصی برخوردار بوده زیرا سه دهه جنگ و خونریزی در کشور ما نه تنها بنیاد های اقتصادی کشور را تخریب نموده این جنگها در عین حال بر ارزش های معنوی و فکری جامعه  نیز تاثیر منفی خویشرا بجا گذاشته است، نسل جوان کشورکه تحت شرایط خشونتبار جنگ، خونریزی وتخریب بزرگ گردیده شدیدا تحت تاثیرفرهنگ جنگ و تفنگ قرار گرفته  با جنگ و تفتگ بکلی عادت نموده اند ،برای تعدادی دیگر،جنگ و خونریزی مایه کسب ثروت  و قدرت بوده این عده که آسیاب ثروت ها قارونی آنها با جوی های خون انسانهای بیگناه و بینوای این وطن می چرخد به آسانی حاضر نیستند جنگ و خشونت را که برای آنها به مثابه گاو شیری مبدل گردیده کنار گذارند بناء تربیه مجدد و تبدیل این افراد بمثابه اعضای مفید و مئولد جامعه یکی از دشوارترین وظایف اجتماعی  در کشور بوده .

بیدون شک صدماتی که  طی سه دهه جنگ بر پیکر ارزشهای معنوی وفکری جامعه ما  وارد  نموده  بمراتب کشنده تر از تخریباتی است که بر بنیاد اقتصادی کشورتحمیل گردیده است، برای بازسازی اقتصادی کشوراز کمک ها و متخصیصین خارجی نیز استفاده بعمل آمده میتواند ولی بازسازی معنوی و فکری جامعه تنها بوسیله خود افغانها صورت گرفته و سالها وقت لازم است تا  بجای کلتور جنگ خشونت ، تشدد ، تعصب، و قومگرائی که عمدتا زاده شرایط  جنگی سه دهه اخیرکشور بوده  روحیه هموطنی، دوستی، همدلی، و گذشت که درگذشته ها در بین جامعه ما قوی بود ولی متاسفانه درنتیجه جنگهای طولانی در کشوراین ارزش ها کمرنگ گردیده دوباره در جامعه اعاده گردد.

بادرنظرداشت اینکه همه روزه جنگ صدمات جبران ناپذیری بر پیکر کشور و مردم ما وارد نموده  لذا برای اینکه مردم ما بیش ازین در آتش  این جنگ ویرانگر نسوخته شیرازه وحدت ملی بیش ازین صدمه نبیند لازم  است همۀ عناصر چیزفهم اعم از علما ، مشران ، متنفذین قومی ،نویسنده ګان ، شاعران ، ژورنالیستان و خلاصه همۀ هموطنان با درد کشور که نسبت به وطن و مردم خویش احساس مسئولیت نموده عواقب ناگوار و خطرناک  این جنگ را بر نسل کنونی و آینده  کشور درک مینمایند همه با یک صدا ، اعتراض شانرا علیه جنگ تحمیلی و ویرانگر در کشور که همه هست و بود کشورو جامعه ما را تهدید می نماید به هر طریقی که میتوانند بلند نمایند و ۲۱ سپتامبر روز جهانی صلح بهترین فرصتی است برای بلند نمودن صدای صلح  درکشور جنگ زده ما افغانستان.

به امید روزی که کبوتر سفید صلح در آسمان نیلگون وطن به پرواز آید.