شعرونه
د طفيل زرېاب یوسفزئ یو ښایسته غزل
: غزل چې ژوند کښې مېنه زړه کښې دړ نه وی پرهر نـــــه ويڅنګ په خپل ذات کښې به سړې کنډر کنډر نـــــــه ويمونږ خو مدام د یار په تراړو شونډو فال نیولـــــــــــی چی پرهرونه مو مسکی نه شي اختر نـــــــــــــــــــــه
د فریدالله خسن زي ښایسته غزل
غزل وژني دې دا زهر دي د ماره راوتلـــــــــــــــــي دي موژ د کلي خلک دا د ښاره را وتلـــــــــــــــي دي
د نورالدین ګوهر ښایسته غزل
غزل ريباره کله چې له مانه يار ته وړې خبـــــــــــــرېما ته به هم يو څو د مينې ترې راوړې خبـــــــرېهسې عبث لدې ګيلو
د الحاج الهام الدين قيام شعر
مکارهڅه ګناه څه مې قصور وو، خدای دپـــــــارهچه ارام ژوندون ځما شوو،ناقــــــــــــــــراره مادزړه په کورکې ځای دمينې ورکــــــــــــړودي ځما دزړګي خونه کړه ويجـــــــــــــــــــاړهدي دمينې په اکټو په ځان مين کــــــــــــــړم خبر نه وم چه به دومره وي مکــــــــــــــــــــارهدخپل مخ ښکلئ تصوير ېې پکې مات کړوچه ېې ماته کړه ځما دزړه هنــــــــــــــــــداره
د فرید الله خسن زي نوی غزل
جلال امرخیل او قدرت الله درمان ته ډالۍ غزل نه شاعر يم نه غزل يم نه مريد د کوم يو پير يــــــــــــــمبې له تا مې بل څوګ نشته نه خريد د کوم يو پير يــــم
د نورالدین ګوهر څو هایکوګانې
هایکوګانې
غزل / جلال امرخېل
غزل ژوندی مړی ، مړ ژوندی کړې محبته !څه کارونه ته د خدای کړې محبته ! ته په خپله نه سړی وې ، نه سړی يې ته به څه سړی ، سړی کړې محبته ! څوک د چا د پښو په خاورو کې ګمنام کړې څوک د چا د لاس بنګړی کړې محبته ! کږو وروځو ته کږې شملې کړې ښکته
غزل فریدالله خسن زي
غزل کلال ورته حيران وو دوي منګي نه خوښيــــــــدل
غزل نورالدین ګوهر
غزل زړګيه غلی د دلبر مخه څوک نشي نيویګوره د هغې زورور مخه څوک نشي نيویستا د تيرو تيرو بڼو نه په خدای سخت ويريږميو د ټوپک بل د خنجر مخه څوک نشي نيویمينه درياب دی پدې مه وردرومه غرق به دې کړيزړګيه بيا د سمندر مخه څوک نشي نيویپه مخ د غبرګ لاسونه مه ږده
غزل قدرت الله درمان
غزل ته که نه یې خو ستا یاد دی ماذیګــــــر دی د زړګي کور مې پرې ښاد دی ماذیګر دی
غزل قدرت الله درمان
غزل غړپ د اوښکو له ډک جام کوم روان یم زړه مې نه ځي خو ناکام کوم روان یـــم ستا لټون پسې په ورکو لار
غزل قدرت الله درمان
غزل هر څه بدل شوي دي خو تا کې بدلون نه
غزل نورالدین ګوهر
ژوند زندګي کله خاني کله ملنګــــــــهبس تيريږي کله ښه کله بدرنګــــــهپروا نشته که نن ته يې صبا زه يـــــمدا خو ژوند دی کله څنګه کله څنګـــهزما زړه هم اوس په دوؤ قيصو کې بنـد دیرانه غواړي کله ټيټه کله دنګــــــهيو خوا ژمی بل جونګړه کې اوسيـــږمياره دا هم کله جوړه کله ړنګـــــهد ګوهر د زندګۍ پوښتنه مه کــــړهګزاره ده کله ښه وي کله تنګـــــه نورالدين ګوه
غزل قدرت الله درمان سعودي عرب
غزل د بیلتانه سیلۍ مې وړي جانانه لاس راکـــــــــــــــوه د ژوند په برید مې اړوي جانانه لاس راکـ
غزل نورالدین ګوهر
غزل ما د ټول جهان واکمن ته لاس نيولــــــیهميشه مې لوی څښتن ته لاس نيولــــــیخدايه ما په دومره ښکلي زندګۍ کـــــېد جانان د خت لمن ته لاس نيولــــــــــیګناهګار به وم چې سوال مې نه قبـــليږيما خو هر وخت خپل وطن ته لاس نيولیچې مين وي د ديدن امکان يې نــــــه ويپدې باب مې هر مين ته لاس نيولـــــــ
غزل نورالدین ګوهر
سرليک: غزل دجلال امرخيل ديوه غزل پرځمکههغه دژوندپه مزه نه پوهيږيدچاچې زړه مسافری کې مات شيزما له اوښکونه يې رنګ اخيستیدغه اميل دستامری کې مات شيمخ دپه شنوخالونوداسې ښکاريلکه تنکي بدرنګ چې پی کې مات شيداځلې دومره زورکوم درباندېچې غاښ مې ستا سپينه خولګی کې مات شي نورالدین ګوهر خوست
د الحاج الهام الدین قیام صیب نوې غزل
خداي خو مهربان دی خـلـې او خــزالــې پـــه ســـر اخـلــې چـــې طــوفــان راشــي ځـمــکــه پــــه ســر اخـلــې پـــه غـوصــه چـې افـغـانـان راشي خــاوره لـــــه پــلارونـو نــــــه بـچــو تـــــه پـــــه مـــيـراث رســـی
غزل قدرت الله درمان خوست
غزل لکه خوشبو لکه وږمه شي په زيړي ماذيـــــــــــــګر په زړه او ذهن مې خوره شي په زيړي ماذيـــــــــــګر
د حمید احساس نوی تازه غزل
غزل امـکان د سولـې نــه شته دی، د جنګ خبري کيږې مــلـت راپاريـد لـې دی، د ننګ خـــبـري کـــــــيږې مونږ کړې ن
غزل قدرت اله درمان خوست
غزل ګل ګل مې په سر راڼګيده غرمــــــه ايښي به مې ځان ته وه اينه غرمــــه ښه شوله چې راغلې ياره کور ابـاد بې لتا نه کله تيريده غرمــــــــــــــــــه خير دى که د شپه له وسه نه کيـږي ياره کله کله خو راوړه غرمـــــــــــــــه
غزل نورالدين ګوهر خوست
غزل بخت مې سپيره دى خپله ښه پوهيـــــــــــــږې ستا غوندې نه دى خپله ښه پوهيــــــــــــــــــږې
غزل قدرت الله درمان خوست
غزل لمن لمن وږمې لري غاټول دى يو ســــــــــــــــړى د زړه په روماله کې مې راټول دى يو ســـــــــــړى زما سوليز زړه ورپسې ګرځي ناقــــــــــــــــــرار د مينې مخبت کره سمبول دى يو ســــــــــــــــــړى په يو نظر کتو زړونه اوباسي له ګوګــ
غزل قدرت الله درمان
غزل نظر مې ستا د سينې چم ته پکې لار نه مـــومي په لونګين ټټر دې دومره ګلدوزي پرتـــــــــه ده الله د خير کړي چم کې داسې اوازه خــــــپره ده د کومې پيغلې لوپټه په ديوالګي